Als fan van videogames, het eerste seizoen van De laatste van ons liet me aangenaam verrast achter. De serie heeft een aantal problemen en ik ben ervan overtuigd dat het een veel betere film van twee uur zou zijn geworden, maar er zijn ook veel positieve punten aan het episodische formaat. Laten we dus eens kijken naar wat wel en niet werkte tijdens het eerste seizoen.
wat werkte
Joël en Ellie
Ik was aanvankelijk gefrustreerd toen de show Joel en Ellie aan de kant liet om onnodig een licht te schijnen op minder belangrijke personages die niets aan het overkoepelende verhaal toevoegden. Eenmaal De laatste van ons lang genoeg vertraagd om de hoofdrolspelers schermtijd te geven, vond het echt zijn houvast. Pedro Pascal heeft hem afgeschreven vanuit een acteerstandpunt, ook al verbleekt zijn iteratie van Joel in vergelijking met zijn tegenhanger in de videogame. Bella Ramsey was een allegaartje, soms sterk en vindingrijk, soms gewoon irritant. Toch had het zijn hoogtepunten, waaronder een meedogenloze confrontatie met David, de sympathieke kannibaal. Haar chemie met Pascal was absoluut goed. Maar goed, want hun relatie is het meest cruciale element van de show.
besmet
Het eerste seizoen liet de actie en het spektakel achterwege ten gunste van rustige karaktermomenten, in voor- en tegenspoed. Toch werden kijkers getrakteerd op prachtig weergegeven geweld terwijl de actie zich ontvouwde. Aflevering 5, de beste van het stel, gaf ons de krachtigste actie toen een zwerm geïnfecteerden, geleid door een Bloater, de militie van Kathleen aanviel. Ik heb genoten van de Clickers en vond de nieuwe sporenloze versie van hersenloze zombiedrones niet erg. Ik wilde meer (zie hieronder), maar de show had tenminste het goede verstand om bij de originele ontwerpen te blijven.
Hendrik en Sam
Er werd te veel tijd besteed aan zinloze secundaire personages – moesten we meer van David of Kathleen zien? Toch werkte één tandem heel goed: Henry en Sam. De twee broers vinden Joel en Ellie en leiden hen op een reeks tegenslagen die hen door de tunnels van Kansas City brengen, waar ze een verlaten gemeenschap ontdekken, en naar een vervallen stad waar ze Kathleen en de eerder genoemde Bloater tegenkomen. Hun verhaal leidt tot de meest schokkende dood van het hele seizoen, iets wat ik waarschijnlijk nooit zal vergeten.
Sara
De openingsaflevering zette uitstekend de toon voor de serie. We zien Outbreak Day door Sarah’s jonge ogen en we zien de wereld branden. Vliegtuigen vallen uit de lucht, huizen branden in de verte, mensen rennen wild en auto’s verdringen de snelweg. Wat nog belangrijker is, we zien Sarah’s gruwelijke dood door toedoen van een bange soldaat. Dit moment loont in de laatste aflevering tijdens Joel’s losgeslagen razernij door het ziekenhuis. Als we niet om Sarah hadden gegeven, zou de serie waarschijnlijk niet veel emotionele aandacht hebben kunnen krijgen bij kijkers. Nico Parker was fantastisch en wist Sarah met minimale schermtijd om te vormen tot een sympathiek personage. Goed gedaan.
Karakter Beloningen
Naar mijn mening werkt de tweede helft van het seizoen veel beter dan de eerste en biedt het een handvol bevredigende, zo niet schrijnende, uitbetalingen voor de personages. Ellie’s woede komt uiteindelijk tot een hoogtepunt tijdens haar gevecht met David; we kijken met afschuw toe hoe ze haar opgekropte agressie loslaat en de man doodt. Later zien we Joel de hel ontketenen op de Fireflies om Ellie te redden. Hij vermoordt tientallen, onder wie Marlene, en vlucht met zijn surrogaatdochter in zijn armen. Deze beats waren een schot in de roos dankzij solide regie, geweldig acteerwerk en een script dat tijd kost om ze op te zetten. Serieus, dat is het Het tronen spel Seizoen 1-5 niveau plot.
wat werkte niet
Secundaire karakters
Voor een seizoen waarin veel van de epische sequenties van de game werden overgeslagen, was het vreemd om te zien dat er zoveel tijd werd besteed aan een handvol nutteloze bijpersonages. Ik vond de proloog met John Hannah in aflevering 1 niet erg. Toch besteedt aflevering 2 minstens 30 minuten aan het volgen van een professor in de mycologie terwijl ze hoort over de uitbraak van cordyceps en een soldaat smeekt om steden te gaan bombarderen. Later, in aflevering 3, dumpen we Joel en Ellie om een uur door te brengen met Frank en Bill, twee mannen die verliefd worden, jarenlang aardbeien plukken en uiteindelijk elkaar vermoorden. We dwalen ook een tijdje rond met Kathleen en dwalen dan een hele aflevering rond met Ellie en haar veroordeelde vriend Riley.
Geen van deze segmenten is slecht, maar ze verpesten wel het tempo en voelen meer vergevingsgezind aan dan nodig is. Bovendien beschadigen ze de ontluikende relatie van Joel en Ellie, wat het meest cruciale element van de show is. We moesten zien hoe de uitbraak begon, vooral omdat Joel uitlegde wat er daarna gebeurde? Moesten we zoveel tijd met Frank en Bill doorbrengen als hun bijdrage aan het complot niet meer is dan een brief? Was het nodig om meer te weten te komen over Kathleens verleden gezien haar abrupte dood? Hadden we een hele aflevering nodig die was gewijd aan een DLC-verhaallijn? Moesten we David een jonge vrouw brutaal zien slaan?
Veel van deze crashes worden niet ervaren door onze helden en dragen niets bij aan hun reis. Het zou effectiever zijn geweest om alles door de ogen van Joel of Ellie te zien. Stel je voor dat we Kathleen alleen vanuit Joel’s perspectief zouden zien, en ons zouden laten twijfelen aan Henry’s acties. Wat als Joel veel tijd besteedde aan het vertellen van Ellie over Frank en Bill om vervolgens een brief naast hun lijken te vinden?
Ik stel me voor dat iemand alle negen afleveringen bewerkt om de stroom van het spel beter te volgen, wat beter zal werken.
gebrek aan actie
Ik begrijp dat je niet in elke aflevering zombie-actie kunt gebruiken. Nog, De laatste van ons seizoen 1 negeert de geïnfecteerden zozeer dat ze niet langer een bedreiging vormen. Ook komen Joel en Ellie veel mensen tegen die gelukkig leven in deze apocalyps. Ze lopen van Boston naar Salt Lake City en vinden alleen een paar Clickers, een Bloater en een paar Infected. Deze iteratie van de schimmel is eigenlijk verbonden via een netwerk, wat het gemakkelijker zou moeten maken om het te elimineren, toch?
In-game zien de geïnfecteerden er misselijkmakend uit, wat de missie van Ellie zinvoller maakt. In de show is het onredelijk om te suggereren dat Joel en Ellie ergens in het land een comfortabel huis zouden kunnen vinden en als koningen zouden kunnen leven. Dus waarom zou je niet bij Tommy blijven in zijn goed georganiseerde gemeenschap?
De laatste van ons De videogame bevatte verschillende karakterbeats, wat leidde tot een uitstekende gameplay. Het verblijf van Ellie en Riley in het winkelcentrum mondt uit in een wilde achtervolging door de gangen, een enorme horde geïnfecteerden zet de achtervolging in. Wanneer Joel en Ellie bij SLC aankomen, komen ze obstakels tegen die hen uiteindelijk naar de Fireflies leiden. Kortom, het karakterdrama ging goed samen met de actie om te zorgen voor een bevredigende, zij het donkere, game-ervaring.
laatste gedachten
Algemeen, De laatste van ons seizoen 1 het was een bevredigende televisie-ervaring die het bekijken waard was, of je het nu speelde of niet. Ik heb mijn problemen met enkele van de creatieve keuzes van de showrunners, maar er valt hier nog veel te bewonderen. Hoe dan ook, het is de beste videogame-aanpassing tot nu toe. Dat is geen hoge lat om overheen te springen, maar De laatste van ons ruimt de concurrentie ruimschoots op. Het zal spannend zijn om te zien wat ze leren en verwerken in seizoen 2!