25 januari 2023
·
0 reacties
door Jeremy Clarke.
Het toerismeprogramma van de Japan Foundation (JPF) van dit jaar, dat loopt tot en met februari en maart en zijn 20e editie viert, bevat drie manga-gerelateerde live-actiefilms en één anime. Met tentoonstellingslocaties die wijd verspreid zijn over het VK, omvat het de volgende twee dozijn Britse steden: Aberystwyth, Belfast, Birmingham, Bristol, Cambridge, Cardiff, Chester, Colchester, Coventry, Derby, Dundee, Edinburgh, Exeter, Kendal, Leicester, Lewes, Londen, Manchester, Newcastle upon Tyne, Norwich, Nottingham, Plymouth, Sheffield en York.
JPF heeft een schema dat een selectie van voornamelijk recente releases gebruikt, samen met een oudere klassieker of twee om de huidige Japanse cinema in een bredere context te laten zien. Vandaar de titel van het festivalthema van dit jaar: Ever Evolving: Japanese Cinema Then, Now, and Forward.
De vier manga-gerelateerde titels zijn: BL Metamorfose, Sensei, wil je naast me komen zitten?, Mijn gebroken MarikDe en Thermisch blauwde enige animatie in de programmering van dit jaar.
de BL in BL Metamorfose (2022) staat voor Boy’s Love, een subgenre van vrouwelijke manga dat zich richt op mannelijke personages in homo-erotische relaties. Deze kunnen enorm variëren van onschuldig tot expliciet. De film is in wezen een vrouwelijke buddy-film waarin de BL-manga als katalysator fungeert om twee vrouwen met een leeftijdsverschil van 58 jaar bij elkaar te brengen. Blijkbaar werd het goed ontvangen door BL’s vrouwelijke Japanse fandom.
Vriendschappen ontstaan vaak uit een gedeelde interesse, en in dit verhaal, dat niet alleen over manga gaat maar ook gebaseerd is op een echte manga van Kaori Tsurutani, de 17-jarige studente Urara (Mana Ashida, die stemmen deed in Poupelle van Chimney Town en Kinderen van de zee, evenals verschijnen in cirkel van vuur en bekentenissen) probeert hun doorgaans saaie bestaan op te fleuren door stiekem BL te lezen. Ondertussen is de bejaarde Yuki (Nobuko Miyamoto van Juzo Itami’s bovenkant, een veeleisende vrouw en meer) woont alleen na de dood van haar man. Op basis van de mooie omslag, maar niet precies wetend wat ze koopt, haalt ze een BL-manga op bij de boekwinkel waar Urara parttime werkt. Nadat ze haar aanvankelijke onhandigheid heeft overwonnen, gaat Yuki terug om het volgende deel te kopen, en Urara biedt vriendelijk aan haar te helpen bij het navigeren door het genre. Het leeftijdsverschil tussen hen verdwijnt snel naarmate hun onverwachte vriendschap bloeit.
Manga speelt ook een belangrijke verhalende rol in het veelbelovende Sensei, wil je naast me komen zitten? (2021) Wmet mangakunst van Aki Arata en Akane Torikai. Manga-artiest Sawako (Hau Kuroki, die stemmen verzorgde in de films van Mamoru Hosoda, waaronder mirai en Wolf KinderenShunji Iwai De zaak van Hana en Aliceen komt ook voor in komt) ontdekt haar man Toshio (Tasuku Emoto, die stemwerk deed in inu-oh en verscheen in Koreeda lucht pop en de JPF-rit van vorig jaar vorm van rood ook gekend als Rood) bedriegt haar met Sawako’s redacteur, Chika (Nao, ook bekend als Nao Honda, die ook voorkomt in Mijn gebroken Marikohieronder besproken, en de JPF-inzending van vorig jaar Eeuwig jonger dan die idioten). In plaats van hem rechtstreeks te confronteren om haar woede op haar ontrouwe echtgenoot te luchten, begint Sawako te werken aan een nieuwe manga met overspel als hoofdonderwerp, in een poging om eventuele schuldgevoelens van Toshio uit te spelen.
Sawako legt de lat dan nog hoger door in de manga te vertellen over haar affaire met een jongere man, haar rij-instructeur Ayumi (Daichi Kaneko), die al dan niet in de realiteit is gebaseerd. Dit alles wekt bij haar man angst en jaloezie op, een kat-en-muisspel waarin waarheid en fantasie door elkaar lopen in een komische psychologische strijd tussen de seksen. Ook op het einde is er een verrassende wending. Alsof dat nog niet genoeg is, beloven we fascinerende inkijkjes in het creatieve proces van Japanse mangakunst.
Verschijnt niet meer Mijn gebroken Mariko (2022), gebaseerd op een manga van Hirako Waka, die graag BL Metamorfose Het gaat om vrouwelijke vriendschap. Hier speelt ze de gelijknamige Mariko, die zelfmoord pleegt. Na de dood van Mariko zit haar beste vriendin Tomoyo (Mei Nagano) gevangen in een constante wervelwind van herinneringen, niet in de laatste plaats omdat ze zich behoorlijk schuldig voelt omdat ze niet heeft voorkomen dat haar beste vriendin zelfmoord pleegt. Het wordt duidelijk dat de overleden vrouw jarenlang is mishandeld door niet alleen haar vader, maar ook door een gewelddadige vriend. Tomoyo steelt de as van haar vriend uit het huis van Mariko’s vader en neemt ze mee op een laatste reis terwijl ze op weg gaat naar het strand waar Mariko altijd van heeft gedroomd om te bezoeken.
Regisseur Tanada Yuki heeft de reputatie gedenkwaardige vrouwelijke personages op het scherm te creëren en lijkt het trauma van de twee jonge vrouwen blijkbaar met grote gevoeligheid vast te leggen. Nao’s optreden verankert de film en promoot Mariko’s kwetsbaarheid in schril contrast met Nagano’s intense Tomoyo,
De enige animatiefilm die dit jaar op het programma staat is Thermisch blauw (2022), een film die vorig jaar al goed werd ontvangen tijdens Scotland Loves Anime. Gebaseerd op een manga van Kana Ozawa en geregisseerd door ervaren animatieregisseur Masaki Tachibana (van wie afleveringen zijn geregisseerd Ghost in the Shell Rises: alternatieve architectuur enGhost in the Shell: stand-alone complex onder andere), is het verhaal van de mercurial eerstejaarsstudent Tamaki (stem: Mayu Hotta uit Rurouni Kenshin: Laatste Hoofdstuk Deel II – Het Begin) wiens romantische doelen ertoe leiden dat ze lid wordt van de luchtvaartclub van de universiteit. Als je eenmaal lid bent, duurt het lang om te leren vliegen. Een subplot toont haar vervreemde zus Chizuru (ingesproken door Mikako Komatsu, die de afgelopen tien jaar veel in anime heeft gewerkt), waardoor Tamaki veel twijfelde.
Onder de rest van de films die geen verband houden met manga, zijn de twee oudste klassiekers De Million Pot Ryo (aka Tange Sazen: De miljoen Ryo-pot) uit 1935 en Tot we elkaar weer zien uit 1950. De andere aangeboden titels zijn veel recentere releases, de meeste van de afgelopen twee jaar. Verhaal over kinderontvoering (of toch?) dwalen (2022) van de Japans-Koreaanse regisseur Lee Sang-il (Schurk2010) werd neergeschoten door de directeur fotografie Hong Kyung-pyo die schoot Parasiet, sneeuwpiercer en Mama aan Bong Joon Ho en niet te vergeten Hirokazu Koreeda de makelaar vanaf vrijdag 24 februari in de Britse bioscopen. Oudai Kojima’s debuut Articulatie (2021) gunstig vergeleken met Goedendag (negentien negentig). De film toont de onderwereld van het moderne Japan met een documentaire-achtige esthetiek. komt (2018), geregisseerd door Tetsuya Nakahima (bekentenissen2010) klinkt alsof het echo’s van beide heeft Ring (1998) en westerse horror-inzending volgt (2014).
Het Japan Foundation Touring Program is in februari en maart te zien in geselecteerde bioscopen in het VK.