De 13-jarige Maudie McGinn kijkt er naar uit om Houston te verlaten en de zomer door te brengen bij haar vader in Molinas, Californië. In tegenstelling tot mama, een YouTube-influencer die misbruik maakt van Maudie’s autisme, behandelt papa haar niet alsof ze hulpeloos is en scheldt papa haar niet uit omdat ze instortingen of paniekaanvallen heeft. En in tegenstelling tot Ron, haar stiefvader, raast hij niet en laat hij geen blauwe plekken achter op haar armen. Maar wanneer een bosbrand hen dwingt te evacueren, bevinden Maudie en papa zich in Conwy, papa’s geboorteplaats aan de Mexicaanse grens. Het is overweldigend, vooral wanneer Maudie’s geheim in haar brandt naast de vernederende woorden van mama en Ron als onmogelijk Het is belachelijk. Maar als ze papa vertelt over Rons misbruik, kan ze uit haar familie worden gehaald; Mam zei het. Maar wanneer Maudie vrienden maakt, waaronder Paddi, een sprankelend meisje met ADHD, en Etta, een relaxte vrouw die haar leert surfen, vraagt ze zich af: is geheimen bewaren goed? Is ze sterker dan ze denkt? Door middel van Maudie’s oprechte en soms poëtische vertelling onderzoekt Pla op levendige wijze de manieren waarop fysiek en verbaal geweld de zelfperceptie kan verstoren. Ze illustreert met name hoe de druk om neurotypische gezagsdragers te gehoorzamen, zelfverdediging kan bemoeilijken. Terwijl mama’s handicap minder hard wordt aangepakt dan Ron’s mishandeling, biedt papa, die ook neurodivergent is, een medelevend contrapunt door Maudie’s eigenwaarde consequent te bevestigen. De meeste karakters lezen wit; Papa’s moeder kwam uit Venezuela en Paddi komt uit Zuid-Azië.
Source by rezal