Veertig jaar later blijft “Baby It’s You” een van de meest oprechte coming-of-age-verhalen. Het is een van de weinige films waarin de liminale ruimte tussen de middelbare school en de volwassenheid wordt verkend. “Baby It’s You” legt een emotionele periode vast die jonge mensen volledig van hun stuk brengt. De plotselinge veranderingen in het leven na het afstuderen van de middelbare school wekken bij de hoofdpersonages angst op over de tijd, namelijk dat hun jeugd wegglijdt en een onbekende toekomst tegemoet gaat. Het scenario van de jaren zestig vergroot deze strijd, een tijdperk dat schommelt in de richting van sociale revoluties en nieuwe feministische opvattingen.
Op het eerste gezicht lijkt “Baby It’s You” een klassiek good girl, bad boy verhaal te zijn. In de buitenwijken van Trenton, New Jersey, is Jill Rosen (Rosanna Arquette) de dochter van een joodse arts die ervan droomt actrice te worden. Ze wordt verliefd op Sheik (Vincent Spano), een Italiaanse semi-smeerder en zoon van een vuilnisman die van zijn oude school is gestuurd. Ondanks hun verschillen delen ze een hartstochtelijke romance.
Ten tijde van de release van de film in 1983 haalde de Amerikaanse cinema herinneringen op aan de ogenschijnlijk idealistische jaren vijftig en begin jaren zestig – de onschuldige jaren vóór de oorlog in Vietnam, Watergate, de recessie en andere gebeurtenissen die de nationale trots in de komende decennia vernietigden. De eerste helft van “Baby It’s You” doet denken aan nostalgische films als “Diner” of “The Wanderers”. Kostuums zijn conservatief, dichter bij de trends van de vroege jaren zestig, met meisjes in lange rokken en kniekousen en jongens in geklede broeken en verfijnde stropdassen. De soundtrack van Sayles bevat suikerzoete popsongs uit die tijd, zoals “Wooly Bully” en “Stop! In de naam van de liefde.” Sayles was echter niet geïnteresseerd in het romantiseren van het verleden. Hij ondermijnt het nostalgische filmgenre door middel van twee verschillende middelen: het gebruik van de anachronistische muziek van Bruce Springsteen en de verdeling van het verhaal tussen het laatste jaar van het paar in 1966 en 1967, wanneer Jill naar de toneelschool in Sarah Lawrence gaat en Sheik als afwasser in Miami werkt.
Volgens het boek John Sayles van David R. Shumway verwachtte Paramount een lugubere tienersekskomedie in de stijl van ‘Animal House’ of ‘Porky’s’. De studio vond dat “Baby It’s You” lang en te melancholisch was en stelde voor om de tweede helft te herwerken of helemaal te knippen: “Zoveel als Amy [Robinson] en ik maakte me zorgen, het enige dat het interessant maakte, was dat het naar de universiteit ging en dat het niet zomaar een nostalgisch toneelstuk was, ‘vertelde Sayles aan Kenneth M. Chanko in John Sayles: Interviews. Het boek Hollywood en de babyboom: een sociale geschiedenis beschrijft hoe Sayles dreigde het project volledig te verlaten of zijn naam van de aftiteling te verwijderen, tenzij hij de controle kreeg over de definitieve versie.
