Sommige presentaties hebben iets eentonigs – de herhaalde keukenplannen, de wandeling naar de put, de dagelijkse klusjes en Cait’s behoedzaamheid verandert langzaam in zelfvertrouwen. De eentonigheid bestaat met een reden en het dient een doel, maar met een beetje kom je ver.
Hoe weinig en hoe lang het duurt, wordt volkomen duidelijk in de laatste reeks, die me volledig knock-out sloeg. Pas toen besefte ik de effectiviteit van “The Quiet Girl” in haar werk. De film werkt heimelijk.
De Ierse taal is verplicht in het Ierse schoolcurriculum, maar de geschiedenis is er een van onderdrukking. Verkeersborden in Ierland zijn tweetalig en er wordt geprobeerd de traditie intact te houden en een cultureel continuüm aan te moedigen. De geschiedenis van Ierstalige films begon in de eerste decennia van de cinema, met Robert Flaherty’s “Oidhche Sheanchais” (1935), de eerste gesynchroniseerde geluidsfilm in de Ierse taal. (Dacht verloren, het is onlangs ontdekt en een fragment is te zien op YouTube.) Flaherty, beroemd, regisseerde de “documentaire” – citaten nodig – “Man of Aran” (1934), die tot op de dag van vandaag wordt bekritiseerd voor The Fictionalized Versie van Flaherty van het Ierse leven, met name de Engelssprekende karakters. Andere opmerkelijke vermeldingen in Ierstalige films zijn George Morrisons “Mise Éire” (1959) – een echte documentaire, deze over de paasrevolutie van 1916 – Bob Quinns misdaaddrama “Poitín” (1978), de eerste verhalende bron in de Ierse taal, en , meer recent, “Cré na Cille” en “Foscadh”, door Robert Quinn, geregisseerd door Seán Breathnach. Andere Ierse films hebben naast het Engels de Ierse taal gebruikt, waardoor ze in wezen tweetalig zijn.
“The Quiet Girl” gaat er helemaal voor en is baanbrekend voor zowel zijn taal als zijn succes binnen een recente beweging van volmaakte Ierse cinema. “An Cailin Ciúin” is belangrijk vanwege deze culturele redenen, maar de kracht ervan zit ingekapseld in het kleine inzetstuk van een met room gevuld koekje dat op tafel wordt geplaatst. Op dat moment verandert alles. Niets zal ooit hetzelfde zijn.
Vanaf 24 februari in de bioscoop te zien.