Af en toe nestelt een geweldige komedie zich in de psyche van het publiek, dus je zou hard moeten werken om de impact ervan niet op te merken. De grote Lebowski het is zo’n film, mensen. Deze verrukkelijke komedie van de briljante Joel en Ethan Coen viert nu zijn 25e verjaardag en dient als een herinnering aan alles wat ooit geweldig was aan Hollywood. Van zijn grofgebekte humor, kronkelige plot en spirituele ondertoon, De grote Lebowski neemt geen blad voor de mond en is niet bang om over de streep te gaan.
De jaren 90 waren geweldig, y’all.
Een van de beste dingen over Lebowski is dat het Coens vervolg was op de Oscarwinnaar ver, een prestigieus komediedrama dat het duo in de kritische schijnwerpers zette. Natuurlijk, foto’s zoals Eenvoudig bloed, Arizona opvoeden, Millers oversteekHet is barton fink kreeg lovende recensies, maar ze zijn allemaal universeel geliefd ver. “Films als ‘Fargo’ zijn waarom ik van films hou”, schreef Roger Ebert.
Joel en Ethan wonnen dat jaar de Academy Award voor Beste Scenario, terwijl Frances McDormand Beste Actrice won. ver het verdiende $ 51 miljoen aan de wereldwijde kassa, de grootste ooit verdiend door de Coens.
Iedereen keek reikhalzend uit naar hun volgende avontuur. Ik herinner me dat ik verschillende afbeeldingen van Jeff Bridges en John Goodman in filmtijdschriften zag met blurbs die de opwinding van de schrijver aanhaalden om te zien wat de Coens vervolgens zouden bedenken. Wanneer Lebowski eindelijk uitgebracht in het voorjaar van 1998, herinner ik me dat er een reactie was die de film beklaagde vanwege zijn verhaal, slapstick-komedie en, nou ja, niets te maken had met ver.
Nog, Lebowski evenveel gewonnen ver wereldwijd, maar bracht slechts $ 17 miljoen op in de Verenigde Staten. Critici waren vriendelijk maar ingetogen. Ebert was een van de weinigen die al vroeg grootsheid zag, de film vier sterren toekende, hem tot zijn beste films rangschikte en concludeerde: “Als een man een dak boven zijn hoofd heeft, nieuwe half en half voor zijn Wit-Russen, een onkruid en zijn bowlingmaatjes, wat heeft hij nog meer nodig?
Anderen deden er wat langer over om zich bij het feest aan te sluiten.
Sinds de lancering, De grote Lebowski is een bonafide klassieker geworden, waarvan de thema’s vandaag de dag net zo goed weerklinken als eind jaren 90. Nog interessanter zijn de unieke observaties die mensen maakten over de subtekst van de film. Sommigen zien het hele beeld als een film over mannelijke ontmanning en wijzen op in het oog springende beelden zoals een schaar en de overvloed aan zwakke mannetjes in het beeld om hun punt te bewijzen – Walter laat nog steeds de hond van zijn ex-vrouw uit, godverdomme! Anderen houden vast aan de niet zo subtiele oorlogsmassage – de foto speelt zich af in de vroege jaren ’90 tijdens de eerste Golfoorlog, bevat veel Saddam Hoessein en maakt duidelijke verwijzingen naar George Bush, met name: “Dit zal niet duren , je weet wel. Deze agressie houdt geen stand, man.”
Er is zelfs een theorie dat Maude, het personage van Julianne Moore, achter de ontvoering zat.
De sterren zelf, Jeff Bridges, John Goodman en Steve Buscemi, hadden een leuke sessie waarin ze hun personages en de betekenis van de film bespraken. Op een gegeven moment beweert Bridges dat Donny niet echt is. Geen van hen kan beslissen of Walter in Vietnam heeft gediend.
Overal staan leuke weetjes Lebowski, inclusief woorden die mannelijke en vrouwelijke genitaliën beschrijven die in het volle zicht verborgen zijn. Iemand zou de film waarschijnlijk tien keer moeten bekijken om ze allemaal te vangen. In deze video wijst Ryan Hollinger erop dat de afbeelding de dood van Donny voorafschaduwt tot aan zijn laatste kom, wanneer het personage zich omdraait om de naam “Johnson” op de achterkant van zijn shirt genaaid te onthullen. Weet je nog hoe de nihilisten bleven zeggen dat ze de johnson van de man zouden afsnijden? Nou, uiteindelijk deden ze dat. Soort van. Dezelfde video verwijst naar Alice in Wonderland – de Dude zit letterlijk achter een konijn aan – en Raymond Chandler en Vietnam… Google “The Big Lebowski” en blader door de vele artikelen die het ingewikkelde verhaal van de film ontleden om een betekenis te vinden.
Dit alles wil zeggen dat de gebroeders Coen een film hebben gemaakt die op het eerste gezicht kan worden genoten als een hilarische komedie of die op een veel dieper niveau kan worden bestudeerd. Maar zoals de meeste van zijn werken, kunnen de openlijke symboliek, grappige dialogen en non-stop literaire verwijzingen alles of niets betekenen. Het is net als die scène in hun film Een serieuze man waar de hoofdpersoon het verhaal van de Tanden van Goy hoort:
Er zit meer in het verhaal van de man De grote Lebowski? Misschien. Zijn een van hen significant? Misschien. Dit doet er toe? In waarheid. Ik geloof dat de film suggereert dat we stoppen met proberen het oncontroleerbare onder controle te houden, het lawaai dempen en doen waar we gelukkig van worden. Corruptie, oorlog, geweld en vuiligheid regeren de wereld, grotendeels gemanipuleerd door vreselijke mensen die niets om de kleine man geven. Je zou er zeker voor kunnen kiezen om de man te bevechten, maar het mocht niet baten – of ze zouden kunnen zeggen: “F-dat, laten we gaan bowlen.”
Kijkers kunnen genieten De grote Lebowski op zoveel niveaus, wat deel uitmaakt van zijn genialiteit. Hier is een film die in gelijke mate geschikt is voor filmnerds en het grote publiek. Meedogenloos citeerbaar – “Zwijg, Donny!” – en gevuld met geweldige karakters – speel niet – met Jezus! – films zoals De grote Lebowski zijn de reden – om te lenen van Mr. Ebert – Ik hou van films. Als een wiet die door de woestijn rolt, duurde het even voordat deze klassieke komedie zowel kijkers als critici inhaalde.
Het maakt niet uit – thet blijft, man, zelfs 25 jaar later.