Hallo allemaal, en welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag kijk ik ernaar uit om terug te keren naar het voortdurende drama van de Forger-clan en te zien welke nieuwe problemen ons te wachten staan in de nasleep van Loid’s succesvolle Operatie Penguin. De show lijkt op dit punt in een comfortabel neutraal verhaal te zijn beland, met Anya’s succesvolle integratie in het schoolleven waardoor er tijd overblijft voor ambitieuze leeuweriken zoals de trefbal-aflevering of de eerder genoemde pinguïn-shenanigans. Ik vind het prima; Ik ben geïnteresseerd om te zien hoe dat verhaal zich ontwikkelt, maar Spy x Family is in wezen feelgood troostmaaltijd, niet verheven door de wilde wendingen van het verhaal, maar door de vaardigheid en glans waarmee het komische beats en bekende momenten uitvoert. De intrige van een verhaal wordt grotendeels bepaald door de faciliteiten van de verteller, en tussen het sterke bronmateriaal en de uitzonderlijke bewerking is deze productie een verhalenverteller die ik vertrouw. Laten we eens kijken wat voor onzin onze geïmproviseerde familie uitspookt!
aflevering 13
“Apple-project”
Nieuwe koers betekent een nieuwe OP! Hell yeah, dat laatste nummer was ik behoorlijk zat
Zwaar gebruik van variabele schaduwen en intense focus voor deze kleine snapshots van de levens van de personages. Dit creëert in feite een gevoel van terugkijken op misschien vervormde herinneringen, maar wat nog belangrijker is, het versterkt een gevoel van esthetische continuïteit tussen een reeks uiteenlopende beelden.
Hah, blijkbaar heeft Tetsuro Araki deze OP geregisseerd! Het is zeker zo energiek als je ervan zou verwachten, met tal van inherent dynamische of actief meedraaiende camerahoeken, en een zorgvuldige balans tussen bekende, omvangrijke close-ups en actiegerichte lange shots. Ik hou meestal niet van het soort verhalen dat Araki graag vertelt, maar de man kent de lay-out zeker goed.
Ook veel bubbels, wat een brutale knipoog lijkt naar zijn recente filmrelease.
Oeh, mooie indelingen terwijl we onze zogenaamde dutjes knippen. Opnames van gevestigde orde worden achter de tralies van een nabijgelegen poort geplaatst, waardoor deze personages op natuurlijke wijze worden afgestemd op ideeën over gevangenschap, en ook door de verborgen bewaking van de “cameraman” wordt gesuggereerd dat we getuige zijn van iets wat we niet zouden moeten doen. Wanneer je een opname kadreert alsof de cameraman je onderwerpen in het geheim bespioneert, creëer je vaak het gevoel getuige te zijn van een geheim of op jacht te zijn naar een doelwit.
Blijkbaar is er een aanstaande politieke top die wordt gedeeld door Oost en West. Maar genoeg van dat saaie gedoe, hier is Anya die haar malle cartoongezicht propt
Zoals het de seizoenspremière betaamt, worden we hier absoluut verwend met karakteranimatie. Anya’s absurde gezichten zijn natuurlijk geweldig, maar ik waardeer ook stillere aanrakingen zoals Loid’s korte verrassing en Yor’s stralende glimlach die hem ontbijt brengt. Het is een reeks reacties die je aan het begin van vorig seizoen nooit van hem had verwacht; hij leert spontaner te zijn in zijn reacties op zijn familie en stelt zich open voor nieuwe ervaringen
Het gezin vertrekt naar de dierenwinkel
Oh mijn god, ik ben dol op het ontwerp van deze maffia-bulldog in de dierenwinkel. Wat een vreselijk dier hebben ze uitgevonden
HIJ STAAT ALS EEN MAN. HIJ HEEFT EEN SIX PACK. WAAROM HEBBEN ZE DIT SCHEPSEL GEMAAKT
Geachte heer, nu buigen ze en pronken ze met hun spieren. Dit is het ergste dat Spy x Family ooit heeft bedacht, waarom zou je deze wezens naar deze aarde brengen?
Ik waardeer het dat al die vreselijke honden zich ook bezorgd omdraaien om te kijken wanneer Loid een maagklachten veinst. Het zijn misschien misdaden tegen de natuur, maar het zijn nog steeds goede honden.
Loid wordt eigenlijk opgeroepen voor een spoedtop, omdat er een samenzwering lijkt te zijn om minister van Buitenlandse Zaken Brantz te vermoorden.
Extreme close-ups omlijsten Handler als intimiderend en onontkoombaar, waarbij zijn gezicht het hele beeld in beslag neemt om zijn beheersing van dit ondervragingsonderwerp te benadrukken.
Het is ook leuk om te zien dat het verhaal andere toepassingen vindt voor Loid’s ‘master of disguise’-gimmick, en het zo als een blijvend en betekenisvol aspect van zijn personage behoudt.
Hun plan was om bommen aan honden te binden, waardoor de brave jongens werden gedwongen slechte dingen te doen. Gruwelijk
Van pinguïnboodschappers tot hondenbommen – ik weet niet of deze auteur van dieren houdt of een hekel heeft
In deze aflevering wordt hard gewerkt om Handler een meer dan levensgroot gevoel van intensiteit te geven, hier met meer extreme close-ups met overstraling van zijn bril en een korte scherptediepte, allemaal bedoeld om de aandacht naar zijn krachtige blik te trekken.
We krijgen onze eerste onbelemmerde glimp van de toekomstige hond van de vervalser, die veel lijkt op een gigantisch wit tapijt, of misschien een berg sneeuw.
Het lijkt erop dat hun hond de toekomst kan zien, een vaardigheid die hij gebruikt om een jonge jongen te redden van een vallend teken. Zeker, precognitieve hond, het ziet ernaar uit dat het hun vaardigheidspool goed zal vullen
Aangezien Anya al heeft onthuld dat ze op zijn minst enig vermogen heeft om de gedachten van dieren te lezen, betekent dat natuurlijk ook Anya kan nu ook in de toekomst kijken. Ik kan me al voorstellen wat een machtsduo ze zullen vormen, waarbij de hond vermoedelijk het verstandige contrapunt is van Anya’s onbezonnen fantasieën.
En ja, dat wordt meteen bevestigd, aangezien Anya inzicht krijgt vanuit het perspectief van deze hond, kijkend naar de hele Forger-familie. Oh God, wat voor causaliteitsproblemen gaat een hond die de toekomst kan zien veroorzaken? Zou deze toekomst gebeuren als Anya geen visioen van hem had gekregen? Dit is de reden waarom je niet rotzooit met tijdreizen, of als je dat wel doet, doe dan in ieder geval een plechtige belofte om er niet te veel over na te denken.
Anya kan geen enkele manier bedenken om Yor overtuigend naar deze hond te leiden en besluit daarom zelf de zaak te onderzoeken. Ze is misschien geen geweldige student, maar “hoe kan ik dit op een manier vormgeven die mijn krachten niet verraadt” is zeker een boost voor haar kritische denkvaardigheden
Het contrast tussen de visuele ontwerpen van Keith en Anya is een natuurlijke oefening in visueel ontwerp: Keith is een en al scherpe en gewelddadige hoeken, terwijl Anya zacht en afgerond is. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de inherente emotionele resonanties van uw projecten, of u er nu op wilt voortbouwen voor steno-karakterisering of ze wilt ondermijnen om een gevoel van verrassing te creëren.
“Je hebt de verkeerde man uitgekozen om te borduren.” Ik waardeer het dat deze vertalers een compromis sluiten over het unieke vreemde geblaf van deze hond.
Een van de betere grappen bouwt voort op het contrast tussen de verfijnde vaardigheden van Yor en het minder verfijnde perspectief hier, terwijl ze van de dakspanten springt en zich afvraagt of Anya is opgegeten door een hond.
We kwamen erachter dat “Project Apple” een geheim Ostaans initiatief was dat was ontworpen om superintelligente dieren te creëren. Nou, dat verklaart niet veel over het zien van de toekomst, maar ik veronderstel dat het een stap in die richting is.
Ik hou van de stille grap van elk lid van de naam van deze terroristische groep die begint met “K”. Gewoon een vleugje dwaasheid bovenop dit zogenaamd serieuze subplot
Veel echt indrukwekkende lopende animaties voor deze hond, waarvan ik denk dat het een vrij beperkte vaardigheden is
Het is gemaakt
Yor is gearriveerd en Anya is gered! We gingen deze aflevering meteen naar de zoemer, wat volgens mij betekent dat het moordcomplot de volgende keer meteen doorgaat. Dat lijkt mij fantastisch; deze aflevering bewees al hoe de hond van de Forgers hun familie-eenheid kan aanvullen en voltooien, en Anya voorziet van allerlei nieuwe hulpmiddelen in haar zoektocht om de wereld te redden. “Vervalsers combineren hun vaardigheden om de dag te redden” is altijd een van de meest verleidelijke latente beloften van deze serie geweest, en met de hond op sleeptouw lijkt het erop dat die droom dichterbij is dan ooit. De grappen waren er in overvloed, de animatie was verrukkelijk en het verhaal blijft evolueren in opwindende richtingen. Blijf ons verrassen, Spy x Family!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.