Hallo allemaal, en welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag hebben we het voorrecht getuige te zijn van een sleutelmoment in de alternatieve geschiedenis van Europa, wanneer de Forger-clan zijn alliantie consolideert door de rekrutering van zijn laatste familielid. Dat klopt, Anya wil een hond, en ik betwijfel of haar gebruikelijke alledaagse straathond zal volstaan. Gezien de geheimen die leden van de bestaande familie van de Vervalsers definiëren, verwacht ik volledig dat uw huisdier zal transformeren in een gigantische robot, of op zijn minst plasmastralen uit zijn ogen zal schieten.
Gezien de grimmige conclusie van de laatste aflevering, evenals Spy x Family’s consistente focus op de legitimiteit en ontroering van de families die ze tegenkwamen, zou ik verwachten dat deze aflevering een soort redding uit een dierproeffaciliteit inhoudt, of misschien een gedurfde ontsnapping georganiseerd door de hond in kwestie. Maar ongeacht de verhalende details, ik weet zeker dat de uitvoering een genot zal zijn; De vorige dodgeball-aflevering van Cloverworks was een van de grappigste en meest indrukwekkend uitgevoerde afleveringen tot nu toe, waardoor ik graag wil zien wat ze sindsdien hebben bedacht. Laten we aan de slag gaan en deze vervalsers uw perfecte huisdier vinden!
aflevering 12
“Pinguïnpark.” Of ga gewoon naar de dierentuin en kijk wat pinguïns, ook dat is prima
De hoofdstad van Ostany is “Berlijn”, voor het geval iemand nog niet doorheeft dat deze show zich afspeelt in fantasie Duitsland.
Deze Loid at Work-sequenties benadrukken echt het uitgesproken visuele vocabulaire van de spionagedrama’s boven de gebruikelijke situationele komediemodus van de show. Deze sequenties zijn allemaal low-angle, low-angle shots, gemaakt met de bedoeling visuele informatie te verdoezelen en daardoor bij het publiek het gevoel te wekken iets te missen en een verlangen om “achter het gordijn” van het cameraframe te gluren. De camera bouwt daarom inherent een gevoel van mysterie en wantrouwen op. De conventionele komische scènes van de show worden daarentegen grotendeels omkaderd door middellange shots die alle personages volledig in beeld brengen, waardoor het publiek wordt geïnstrueerd zich meer te concentreren op wat ze kijken dan op wat ze misschien missen.
Loid heeft blijkbaar een andere missie gekregen. Ik denk dat we een zijmissie moeten voltooien voordat we die hond kunnen pakken.
“Zullen we ooit een dag zien dat we niet langer nodig zijn?” Dit is de tweede opeenvolgende aflevering waarin ze direct reflecteren op de instabiliteit van het huidige politieke moment. Het is duidelijk dat de manga in een bepaald stadium van Operatie Strix gewoon in cirkels rond kan gaan, terwijl het winstgevend lijkt, maar dat lijkt tot nu toe niet de bedoeling te zijn – afgezien van gekke scherts zoals de trefbal-aflevering, heeft elke aflevering de plot in een zinvolle manier. Het maakt me behoorlijk nieuwsgierig naar hoe de dingen zullen veranderen als Loid Desmond echt nadert en de politieke machinaties op de achtergrond van de show dichter bij de camera worden getrokken.
En met een goede post-OP bombardementen is Loid’s side quest compleet. Efficiënt werk, Loid!
Het einde van hun ontmoeting roept een onuitgesproken vraag op of hij een perfecte spion en een perfecte familieman kan zijn: nadat hij voor Anya is gestopt met roken, vestigt hij nu de aandacht op zichzelf door te hoesten nadat hij een sigaret heeft uitgetrokken.
“Ik breng je mijn bord!” Ik ben erg dankbaar dat deze ondertitelaars Anya’s formele en affectieve manier van spreken hebben weten vast te leggen. Voegt veel toe aan het personage
Vrij gebruikelijke keuze om het uitgangspunt van de serie opnieuw te laten bevestigen voor de laatste aflevering, maar Loid die stoïcijns nadenkt over “de ziel van een agent”, voelt zich dichter bij zijn karakterisering uit de vroege serie.
De roddels van zijn buren lijken hem recht te zetten en hem eraan te herinneren dat hij een overtuigende liefhebbende vader moet spelen.
Ik vind het geweldig dat, hoewel Anya’s krabbel van een “pinguïn” echt elk dier kan zijn, het feit dat hij een gedempt pistool vasthoudt, valt niet te ontkennen.
En dus stelt Loid een weekendtrip naar het aquarium voor, om hun imago van gelukkig gezin te bevestigen.
“Ik denk dat ons gezin volkomen normaal is.” Ik denk niet dat Anya’s pogingen om de missie van Loid vriendelijk te steunen, grappig zullen blijven.
“We moeten opschieten, anders gaat het aquarium dicht!” Veel van de humor en charme van dit verhaal komt van Tatsuya Endo’s scherpe begrip van de specifieke manieren waarop kinderen de neiging hebben om te denken en te spreken. “Als we niet opschieten, stort het gebouw in” is precies het soort bedreiging dat een kind zich kan voorstellen tijdens zijn dagje in de stad.
Verrassing verrassing, er is ook een zoektocht met betrekking tot een overdracht in het aquarium
“Als terroristen deze informatie krijgen, zullen er velen sterven in ons land.” Ik veronderstel dat naarmate de show vordert, die spanning ook voortdurend zal toenemen, waarbij Loid steeds meer de kant kiest van het lot van één familie boven het lot van een natie.
Helaas zijn de mensen aan de andere kant van de zaal ook in het aquarium, dus Loid moet zijn optreden van gelukkige familiemomenten nog behouden.
“Ze smokkelden een capsule met film naar binnen door een pinguïn het te laten inslikken.” Ja, dit lijkt me allemaal een standaard spionageprocedure.
Deze taak is zo belachelijk dat ik in de verleiding kom om het op te leggen aan mijn eigen D & D-groep.
“Precies welke pinguïn is mijn doelwit?” Deze zoektocht werkt heel goed met Loid’s halfslapende genegenheid, omdat het precies het soort zoektocht lijkt dat hij in zijn nachtmerries zou aanpakken.
“Het is moeilijk om de gedachten van pinguïns te lezen.” Anya heeft echter zojuist bewezen dat communicatie met het dierenrijk mogelijk is. Ik stel me voor dat dit uiteindelijk een sleutelrol zal spelen in haar relatie met de gezinshond.
Loid trekt een pinguïn-uitkijkuniform aan en intimideert zijn nieuwe baas onmiddellijk met zijn griezelige vermogen om pinguïns te herkennen.
Ik keek er naar uit om naar de familiehond te gaan, maar “Loid moet een leger pinguïns afweren” is zo’n geweldig concept dat ik niet kan klagen over de vertraging
“Loid past spionage strengheid toe op belachelijke of alledaagse activiteiten” is een van de meerjarige komedies van deze show, en deze sinistere diagrammen van de sociale structuur en voedselvoorkeuren van pinguïns zijn een uitstekende weergave van het format.
De man die eigenlijk genoemd zou moeten worden na de transfer is “Hurry Taylar”, wat de naam van Gundam markeert 7/10
Geweldige zet van Anya terwijl ze de jasstaarten van de vijand grijpt en schreeuwt dat ze wordt ontvoerd. Anya heeft al geleerd Yor’s vergeetachtigheid als wapen te gebruiken.
Ook veel leuke, zware animatie voor deze vechtscène, met de uitstekende beloning van de voeten van deze man die in de volgende scène aan het plafond bungelen. Een natuurlijke grap in de verte tussen deze twee visuele stijlen: Yor’s kick wordt gepresenteerd als een sterk overdreven en cartoonachtige bewegingsonscherpte, wat leidt tot de stompe steek van haar realistisch getekende benen, wat benadrukt hoeveel schade ze deze man eigenlijk heeft aangedaan.
Loid is uitgeput, maar laat alle gedachten aan vakantie varen als hij Anya’s warme glimlach ziet.
Hier is nog een coole compositorische grap: de ontmoeting tussen het vorige knuffeldier en Anya’s nieuwe knuffeldier is te zien in die close-angle shots die normaal gesproken gereserveerd zijn voor Loid’s spionagesequenties, en de productie speelt er daarom visueel mee in. Anya’s spionagefantasie.
En natuurlijk zijn er de simpele klassiekers zoals “Anya worstelt om de pinguïn te dragen omdat ze klein is”
Het is gemaakt
Nou, Spy x Family, ik neem aan dat ik het je niet kwalijk kan nemen dat je me deze keer hebt begeleid. Ondanks het opvallende gebrek aan een schattige hond in deze aflevering, diende het enorme overwicht van pinguïns en pinguïn-geassocieerd drama als een goed alternatief. Normaal gesproken heb je wat hulp nodig van je familieleden om de missies van Twilight belachelijk te maken, maar “de geheime tape uit een pinguïn halen” bevatte eigenlijk zijn eigen grappen, en Anya bood ook goede hulp. Of het nu Anya is die probeert te helpen bij Loid’s echte missies, of Loid die meespeelt met Anya’s fantasiemissies, “de familie werkt samen in een spionage-inspanning” is altijd een inherent winnend voorstel. Deze productie is zo rijk aan komedie dat eigenlijk elke wrijving tussen een van de elementen hilariteit zal veroorzaken. Ik wacht nog steeds op die hond!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.