Het valt niet te ontkennen dat fase vier van het Marvel Cinematic Universe een teleurstelling was. De meeste van de nieuwe golf van superheldenfilms slaagden er niet in om het plezier, de intensiteit en de opwinding van eerdere fasen vast te leggen en misten een duidelijke richting of doel buiten het openen van kassabonnen in het weekend. Bedankt, Ant-Man en de Wasp: Quantumania probeert dit probleem op grote schaal op te lossen en kan fase vijf goed beginnen.
Ja, de film lijkt veel op een Marvel-vervolg gevuld met groen scherm, onspectaculaire speciale effecten, gekke humor (hallo, Bill Murray) en veel te veel personages.. Ik kan echter de mindere MCU-items tolereren, zolang ze een groter verhaal dienen. Ik erken dat dit de enige manier is om door fase één te komen. ik tolereerde Thor en Iron Man 2 omdat ik wist dat ze iets groters aan het bouwen waren De Wrekers.
Recente MCU-inspanningen zoals eeuwig volgde dezelfde rudimentaire formule die in de voorgaande fasen was vastgesteld, maar slaagde er niet in de punten op bevredigende wijze met elkaar te verbinden. Zonder dat er nog een Thanos in de verte opdoemde, voelden deze avonturen aan als halfbakken ideeën die door producenten aan het publiek werden gepitcht in de hoop dat een of twee dezelfde hype zouden veroorzaken als beschermers van het heelal.
Ant Man 3 kan de problemen van fase vier oplossen, wat een enorm probleem vormt voor onze Avengers om te vechten, namelijk Kang the Conqueror van Jonathan Majors. De eerste teaser van Ant Man 3 deed me niet veel, maar de volledige trailer wekte mijn interesse, al was het maar om die reden.en schiet neer. Dat beeld bezorgde me koude rillingen. Het ziet eruit als iets uit een stripboek en plaagt een schurk die zowel krachtig als een beetje losgeslagen is.
Door vroeg in fase vijf een slechterik te definiëren, bereik je twee dingen: ten eerste hebben we nu een verhaal waarop toekomstige films kunnen voortbouwen. Zelfs als ze zich op solo-territorium wagen, kun je plotelementen aan het grotere verhaal koppelen en het eindspel als het ware plagen. Ten tweede, aangezien Kang uit het Quantum Realm komt en tijd en ruimte kan manipuleren, heeft Feige een duidelijk pad om mutanten en/of de Fantastic Four in de MCU te introduceren. Ant-Man zou kunnen doen wat we hadden gehoopt Doctor Strange en het multiversum van waanzin om vorig jaar te bereiken en portalen te openen naar nieuwe dimensies en tijdlijnen.
Verdorie, Feige zou Tony Stark en Steve Rogers op de een of andere manier kunnen terughalen, mocht de situatie daarom vragen. Belangrijker, Kang geeft de MCU een pad voorwaarts en meerdere opties om op voort te bouwen. Dat zou mijn interesse peilen en me naar de bioscopen lokken voor de volgende twee of drie films. Ik kan afstemmen op meer van deze Disney+ tv-programma’s om er zeker van te zijn dat ik geen kritieke details mis.
Voor beter of slechter, de MCU is een gedeeld universum dat onderling verbonden verhalen belooft. Er zijn maar weinig op zichzelf staande Marvel-films die onafhankelijk functioneren. Ze fungeren echter allemaal als noodzakelijke stappen om bij de film te komen die ertoe doet – burgeroorlog kapitein amerika, Avengers: oneindige oorlog, Avengers: eindspelenz. Deze aanpak maakte de vorige fasen speciaal en definieerde de Marvel-franchise op een manier die geen enkele andere studio heeft kunnen dupliceren.
Kang kan het schip repareren en de MCU herstellen als onmisbaar entertainment – zolang Feige de schurk niet als een nieuwe grap gebruikt.