Superheldenfilms hebben vaak een nogal binair perspectief op moraliteit. Hoewel personages als Thanos misschien idealen hebben die sommigen aanspreken, is het vrij duidelijk dat de overgrote meerderheid van de tegenstanders van deze films duidelijk ongelijk heeft. Ant-Man en de Wasp: Quantumania zou daar verandering in kunnen brengen, aangezien de nieuwe overkoepelende antagonist Kang the Conqueror een geldig middenfilmpunt zou kunnen hebben.
Een terugkerend thema in de MCU, vooral sinds rond Avengers: oneindige oorlog, is opoffering. De helden verloren in die film van Thanos omdat, zoals Captain America zei: “We ruilen geen levens.” Thanos daarentegen was bereid anderen en mogelijk zichzelf op te offeren voor zijn doelen. Alleen de offers van Iron Man en Black Widow maakten het mogelijk om de Mad Titan te verslaan in het vervolg, Avengers: eindspelaangezien de Avengers de Soul Stone niet zouden hebben verkregen of hun eigen snap zouden hebben gemaakt zonder dat de twee hun leven hadden gegeven.
In hoeveelheid, vertelt Kang Ant-Man / Scott Lang in wezen om andere tijdlijnen en werelden op te offeren om te stoppen met “wat er gaat komen” en zijn dochter te redden. De Veroveraar wil wraak nemen op degenen die hem hebben verbannen, wat volgens hem het naderende gevaar zou stoppen – hoewel het vrijgeven van hem zou kunnen leiden tot de ondergang van andere tijdlijnen. Het blijkt dat degenen die Kang hebben verbannen, Kang zijn, aangezien hij werd verbannen door de dreigende Raad van Kangs die we in de scène na de aftiteling zien, allemaal enthousiast om een nieuw multiversum te creëren.
Scott en de rest van zijn team doorlopen de gebruikelijke routine van het negeren van deze waarschuwingen – wat alleen maar eerlijk is, aangezien ze afkomstig zijn van een buitenaardse megalomane tiran – en verslaan Kang en keren terug naar huis om te genieten van de zwaarbevochten vrede die nu bestaat. . . Het is allemaal vrij standaard voor een Marvel-film, want het lijkt erop dat alles weer geweldig is.
Maar deze keer eindigt de film een beetje anders. Halverwege zijn luchtige vertelling begint Scott in paniek te raken als hij het juiste heeft gedaan. Hij versloeg de slechterik, zoals hij en zijn bondgenoten eerder hadden gedaan, maar deze slechterik leek behoorlijk vastbesloten dat er slechtere versies van hemzelf waren en dat het doden van hem zou betekenen dat niets hen zou kunnen stoppen om multiversele ravage aan te richten.
LokiDe finale van seizoen 1 introduceerde He Who Remains, een variant van Kang, die Loki en zijn tegenhanger Sylvie een soortgelijke waarschuwing gaf en zei dat het doden van hem een multiversum van krachtige en tirannieke varianten van Kang zou ontketenen. Als hij wordt vermoord, ontdekken we dat hij gelijk had – dus, hoeveelheidhet is Kang. Dit schept een precedent voor Kang-varianten die trouw zijn aan het “grotere goed”, wat moeilijke tijden zou kunnen betekenen voor de nieuwe generatie Avengers.
Had Scott Kang moeten vertrouwen? Had hij andere mensen en tijdlijnen moeten opofferen voor het grotere goed? Is het heldhaftiger om een miljoen op te offeren om een miljard te redden, of om niemand op te offeren, ongeacht de gevolgen? Dit zijn allemaal vragen die hoeveelheid functies die (hopelijk) in meer detail zullen worden bekeken in toekomstige Marvel-films. het volgende gegeven Wrekers film heet Avengers: de Kang-dynastie, is het veilig om te zeggen dat Kang op zijn minst gedeeltelijk gelijk had over zijn varianten. We moeten gewoon wachten tot 2025 om te zien hoe goed hij gelijk had en of het terugkerende thema van opoffering op het punt staat een donkere wending te nemen.