Komiek Sebastian Maniscalco, co-auteur en ster van ‘About My Father’, is er zo dol op dat hij er een film omheen heeft gebouwd. Geregisseerd door Laura Terruso, wil ‘About My Father’ weer een ‘My Big Fat Greek Wedding’ worden, en er zijn zo weinig films zoals deze in de bioscoop dat het een hit kan worden, ondanks kritiek als deze.
Verteld binnen een centimeter van zijn leven, en hij wil dat het publiek gelooft dat een Italiaans-Amerikaan die in een WASP-familie trouwt, een cultureel geladen scenario zou vertegenwoordigen met een groot mislukkingspotentieel in 2023, de film varieert van middelmatig tot pijnloos met af en toe momenten van charme. . Maar het valt niet te ontkennen dat hij op een aantal van dezelfde knoppen drukt die hielpen om de “Fockers” -films, met De Niro in de hoofdrol als een andere emotioneel verstopte patriarch, om te zetten in enorme kassuccessen. Van de “Ik kan niet geloven dat deze persoon dat net zei” reactieshots tot de verplichte over-the-top slapstick-momenten, “About My Dad” vinkt alle vakjes aan. Het resultaat zit ergens tussen De Niro’s “My Big Fat Greek Wedding” en “Dirty Grandpa”, hoewel het altijd stopt met iets echt provocerend of verontrustends te doen.
Maniscalco’s personage is een aantrekkelijke man van middelbare leeftijd genaamd Sebastian, wiens vader, Salvo (De Niro), een kapper die weduwnaar is, de trouwring van zijn overleden vrouw bewaakt totdat hij kan verifiëren met welke familie zijn zoon besluit te trouwen. Het moment komt dat hij verliefd wordt op Ellie (Leslie Bibb), die net als Sebastian in het hotelwezen zit en een soort gemodificeerde Manic Pixie Dream Girl-persoonlijkheid heeft. Haar familie is ook een immigrant, maar ze kwamen over op de Mayflower, en dat was lang, lang geleden. Ellie’s moeder, Teigetje (Kim Cattrall), een senator, en vader, Bill (David Rasche), een rijke eigenaar van een countryclub, nodigen Sebastian uit voor de jaarlijkse Onafhankelijkheidsdagbijeenkomst van de familie op hun landgoed. Wanneer Sebastian zijn vader om de ring vraagt, zet Pop zijn zoon onder druk om hem mee te laten gaan omdat hij zijn nieuwe schoonfamilie moet doorlichten en omdat er geen film zou zijn als hij dat niet deed.
Je vindt het misschien een beetje moeilijk te geloven dat een man die in de jaren tachtig zogenaamd een zeer gewilde kapper was, nerveus zou zijn als hij een voet in het huis van een rijk persoon zou zetten, laat staan dat hij zou gaan eten in een countryclub waar de rijkste persoon automatisch wordt betrapt de cheque en het wisselen van geld gebeurt met een handtekening in plaats van contant geld. Salvo lijkt ook behoorlijk gespannen en reactionair, hoewel de real-life versie van een man met zijn verleden lijnen maakte op de gootstenen in de herentoiletten van Maxwell’s Plum tijdens de regering-Reagan, vermoedelijk met Frankie Goes to Hollywood uit de luidsprekers. Er is veel van dat soort dingen in de film: jongens uit de arbeidersklasse die alarm en ontzetting uiten over de levensstijl van de rijken en beroemdheden en die tegen elkaar klagen over de onhandigheid van, laten we zeggen, Ellie’s jongere broer Doug (Brett Dier) met zijn nieuwe pothead houding en obsessie met het leren spelen van boombowls, of zijn oudere broer Lucky (Anders Collins), een stevige, grijnzende, broederlijke sukkel die de natuurlijke autoriteit uitstraalt van de zoon van een rijke man die weet dat hij uiteindelijk alles zal erven, zelfs als u geestelijk immobiel bent 18.