Deze slasher-satire heeft zijn scherpte verloren

Voor Schreeuw het uit, waren de personages in zoveel horrorfilms dom – en vaak met opzet. (Hoe dommer de potentiële slachtoffers, hoe minder moeite het publiek zou kunnen voelen om misbruik te maken van verdraaid geweld tegen hen.) Schreeuw het uitHet geniale van was het benadrukken van de intelligentie van de personages, waardoor ze hypergeletterde horrorliefhebbers werden die werden aangevallen door een gestoorde filmnerd die moordt volgens de ‘regels’ van het slasher-genre. Surrogaten op het scherm zetten voor fans die horrorfilms begrepen (en vooral liefhadden), zorgde voor een sterkere identificatie van het publiek. Trouwens, het is altijd leuker om naar een slimme film te kijken dan naar een domme, en naar slimme karakters te zoeken in plaats van naar domme.

Het is meer dan 25 jaar geleden sinds het origineel Schreeuw het uit, dat nu net zoveel of meer sequels heeft voortgebracht dan de meeste horrorfilms waarvoor het aanvankelijk bedoeld was om te bekritiseren. elke volgende Schreeuw het uit vond een nieuwe subset van horror om te vervalsen; sequels, trilogieën, legacyquels en nu, in het nieuwe Schreeuw VI, megafranchises die IP bestendigen. (De “regels” omvatten deze keer “Niemand is veilig, zelfs de hoofdrolspeler niet” en “Wat er de vorige keer ook is gebeurd, het tegenovergestelde zal gebeuren.”)

Maar na zes films is de harde, koude waarheid dat de Schreeuw het uit de franchise zelf heeft bijna net zoveel onuitgesproken regels als zijn potentiële doelwitten. In feite zijn hier enkele van de regels van elk Schreeuw het uit film:

De film begint altijd met een koude schokkende opening, waarbij een herkenbare actrice wordt achtervolgd door Ghostface. In Schreeuw VIdeze eer gaat naar Klaar of niet‘s Samara Weaving, in een volgorde die – tot eer van de film – echt verrassend is. Het is waarschijnlijk de beste scène in de film.

Het nerdy komische reliëf krijgt altijd een scène waarin ze uitleggen in wat voor soort horrorfilm de personages vastzitten. Eerst Schreeuw het uit trilogie, werd die centrale rol ingenomen door Jamie Kennedy’s Randy. In de laatste twee films was het Randy’s nichtje, Mindy (Jasmin Savoy Brown). Net als Kennedy voor haar, is Brown buitengewoon charmant in deze showcase-monoloogmomenten, hoewel ze echt geen materiaal meer hebben als dit een franchise-spoof is, wat eerder werd gedaan in Schreeuw 3 (Het is 4 Het is 5 Ook).

De identiteit van de moordenaar is zinloos. Schreeuw het uits zijn niet alleen slasher-parodieën, het zijn ook whodunits, waarbij de identiteit van de moordenaar geheim wordt gehouden tot een laatste, schokkende onthulling. O De franchise is in de loop der jaren zo bezorgd geweest over scriptlekken dat de makers naar verluidt hun toevlucht hebben genomen tot het voorbereiden van meerdere concepten van het script en zelfs het filmen van meerdere versies van scènes om ervoor te zorgen dat de echte spoilers niet worden gelekt. Hoewel de bezorgdheid over de ervaring van het publiek bewonderenswaardig is, wijst deze benadering ook op een ongelukkig feit: de motieven van de moordenaars zijn zo willekeurig, en wie leeft en wie sterft zo willekeurig, dat filmmakers letterlijk meerdere versies van hun verhaal kunnen filmen en elk van hen zou wel eens de oplossing kunnen zijn.

Ghostface kan door geen van de helden worden gehoord terwijl hij of zij rondsluipt in gevechtslaarzen, zelfs niet als hij of zij luid in een telefoon praat via een stemvervormer op een meter afstand van de persoon aan de andere kant van de lijn. Dit gebeurt met verrassende en frustrerende frequentie in Schreeuw VI.

Er zijn er nog meer, maar u begrijpt het punt: op dit punt, Schreeuw het uit is meer schatplichtig aan zijn eigen stijlfiguren dan die van andere films. Schreeuw VI verplaatst de chaos van Californië naar New York City (of technisch gezien de delen van Montreal die vaag op New York City lijken als je met ondiepe focus fotografeert). Dat geeft deze aflevering in ieder geval een andere uitstraling dan zijn voorgangers. Anders, Schreeuw VI het is meer van hetzelfde – met een nog dwazer dan gebruikelijke onthulling.

De plot betreft de huidige heldinnen van de franchise (Melissa Barrera’s Sam en Jenna Ortega’s Tara) terwijl hun leven in de Big Apple op zijn kop wordt gezet door de opkomst van een nieuwe Ghostface die Sam de schuld geeft van de moorden die in 2022 zijn geportretteerd. Schreeuw het uit. De nieuwe moordenaar begint Sam, Tara en hun studievrienden een voor een uit te schakelen – van wie sommigen zo snel worden voorgesteld en zo slecht getekend dat ik ze niet kan noemen omdat ik ze niet heb betrapt.

ZIE MEER INFORMATIE: Onze volledige samenvatting van de Schreeuw het uit serie tot nu toe

Dit is teleurstellend als dit nieuw Schreeuw het uit komt uit hetzelfde creatieve team als laatstgenoemde; regisseurs Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett en schrijvers James Vanderbilt en Guy Busick. je vorige Schreeuw het uit in ieder geval gespeeld met het idee van een Schreeuw het uit legacyquel op slimme manieren. Maar die film putte blijkbaar al zijn ideeën over moderne horror uit (om nog maar te zwijgen van de meeste Schreeuw het uit legacy cast), laat weinig over Schreeuw VI zeggen of satiriseren. Een sleutellocatie vol Schreeuw het uit De paaseieren suggereren een veel interessanter vervolg op de obsessieve geeky fanservice die op grote schaal zoveel blockbuster-films heeft overgenomen. Maar dit concept is beperkt tot deze set en komt nergens anders in het script voor.

Bettinelli-Olpin en Gillett weten hoe ze een goede schriksequentie moeten organiseren en Schreeuw VI heeft genoeg fatsoenlijke om te voorkomen dat de film een ​​ramp wordt. Naast de effectieve open chill, is er een scenario met aanhoudende spanning waarin twee groepen personages op Halloween in aparte metro’s terechtkomen, omringd door trick-or-treat in Ghostface-maskers… of misschien de echte Ghostface.

Op die momenten, Schreeuw VI het wordt een nuttig horrorvervolg. Maar dat was het niet Schreeuw het uit ontworpen om grapjes te maken over nuttige horrorsequenties? De franchise lijkt een beetje de weg kwijt te zijn. wanneer het onvermijdelijke Schreeuw VII kom, ik hoop dat het de nonchalante plagerij van andere films overslaat en naar binnen kijkt. In plaats van grappen te maken over de regels van andere franchises, is het misschien tijd om dat te doen Schreeuw het uit om te beginnen met het breken van een aantal van hun eigen.

Aanvullende gedachten:

–Schreeuw VI het is de eerste aflevering in de franchise zonder optreden van Neve Campbell, hoewel haar personage wordt genoemd. Dat laat Gale Weathers van Courteney Cox over als het enige overgebleven lid van de originele cast dat nog steeds wordt achtervolgd door Ghostface. (Cox is nog steeds effectief in deze films, en hoewel haar rol niet enorm is, haalt ze er het beste uit.)

– Over Cox gesproken: in één scène, die in elke trailer van de film voorkomt, wordt Gale in haar huis aangevallen door Ghostface. Tijdens de overval valt de moordenaar een man aan die met haar in Gale’s appartement is. Iemand vermeldt dat deze man Gale’s “vriend” is, maar het personage wordt nooit genoemd, verschijnt nauwelijks op het scherm als hij niet wordt neergestoken, heeft misschien twee regels dialoog en wordt verder niet uitgelegd. Wie was die vent?

-Opmerking voor iedereen die achter een Ghostface aan zit: als je op zoek bent naar zijn geheime schuilplaats, is de plaats om te zoeken misschien het uiterst uitgebreide en artistieke Ghostface-graffiti-moraalgebouw, compleet met citaten uit de films.

ONDERZOEK: 5/10