Terugkomend op de uitzonderingen, laten we het hebben over schrijver/regisseur James Cameron. Epische heldinnen die zijn weg naar de macht effenen, zijn zijn bagage, wat betekent dat hij ze creëert met de vaardigheid van een magiër. Hieronder zie je hoe de vrouwelijke motivaties die we hebben onderzocht tot stand komen en vervolgens in rook opgaan om een onbetwiste vrouwelijke krijger achter te laten.
De eerste is Ripley, de iconische heldin van de ‘Alien’-franchise. In de eerste film, die misschien wel een deep space-horrorfilm is, overleeft Ripley als het klassieke laatste meisje of “de laatste vrouw of het laatste meisje dat in leven is om de moordenaar te ontmoeten”. In de nasleep, wanneer Cameron het roer overneemt, begint Ripley’s transformatie. Bekijk de tropen achtereenvolgens: ze gaat van laatste meisje (vrouwelijke trope) naar moeder/beschermer (borderline trope), en halverwege de film schakelt ze over naar Lone Wolf and Cub, een traditioneel mannelijke thematische omlijsting. Daarna, hoewel Cameron de teugels opgeeft, is Ripley stevig verankerd als een epische heldin en wordt ze niet langer uitsluitend bepaald door thematisch vrouwelijke motivaties. Magie.
Cameron doet het opnieuw met Sarah Conner in de “Terminator” -franchise, waarbij ze haar van meisje (vrouwelijke trope) naar beschermende moeder (vrouwelijke trope) brengt, en van daaruit verandert ze in de lijfwacht van ALL THE FUTURE. Wederom iconisch. Ten slotte is er Helen Tasker uit “True Lies” (1994). In opkomst is ze een ontgoochelde huisvrouw (vrouwelijke trope), in het midden wordt ze een pion in mannenspellen (vrouwelijke trope), maar uiteindelijk herdefinieert ze zichzelf als een sexy, niet te stoppen superspion (heroïsche trope). Bond wie?
Fans waren dolblij met Ripley, Sarah en Helen, waarschijnlijk omdat ze beginnen in genderrollen en in de loop van de tijd en looptijden veranderen. Deze vrouwen staan aanvankelijk “in hun schoenen”, maar hun groei dwingt hen om “eruit te komen” en we zijn getuige van hun vooruitgang. Een ander punt om te overwegen, ze werden geïntroduceerd in een tijd dat ze fris aanvoelden en minder geneigd waren om vorm te geven aan de manier waarop vrouwen en meisjes zichzelf in het algemeen zien. Sarah en Helen zijn ook gekoppeld aan sterke mannelijke co-leiders.
Hoe dan ook, wat haar anti-fans niet beseffen, is dat de jonge Galadriel als een elf, een overlevende, een krijger, een egoïst, een sap, een toekomstige drager van magie en een razende prinses, ook vooruitgang boekt in de richting van heldin. episch dat weten we. weet dat ze dat zal doen. Tolkien wordt niet verraden. Wanneer we haar ontmoeten in “The Rings of Power”, is de jonge Galadriel op de juiste plek om een complexe karakterboog te beginnen. Maar dat hoeft ze niet te zijn.
