Groente, fruit of vriendin: dat is niet de vraag Terugkeer van de Killer Tomatoes vroeg in 1988, maar misschien had het zo moeten zijn.
Het origineel Aanval van de Killer Tomatoes kwam uit in 1978 en bereikte een cultstatus nadat fragmenten van de spooffilm werden uitgezonden in een aflevering van baby muppets. Fozzie werd aangevallen door idiote tomaten en de rest is geschiedenis. Tien jaar later vond er weer een onverwachte aanval plaats, met Terugkeer van de Killer Tomatoes, en iedereen was, nou ja, volkomen veilig. Er is hier geen echte dreiging, want in plaats van het type “gigantische monsterdreiging” te omarmen, was de eerste een spoof; dit bericht is weer een ander personage over liefde, seks, begrip en een gekke wetenschapper – en dat is des te beter.
We houden allemaal van een goede klassieke gekke wetenschapper, en voor dit verhaal is dat professor Mortimer Gangreen, prachtig gespeeld door John Astin, het best herinnerd als Gomez de De Addams-familie. Hij blijkt het brein achter de Grote Tomatenoorlog (de gebeurtenissen in de eerste film) te zijn geweest en nu heeft hij, samen met zijn assistent, toepasselijk genaamd Igor (Steve Lundquist), een nieuw plan. Met behulp van muziek en giftig afval creëert hij een nieuwe generatie gespierde handlangers en sexy volgelingen van tomaten, maar een van zijn volgelingen heeft genoeg van het misbruik. Tara (Karen Mistal, ook bekend als Karen M. Waldron) is de zwoele meid en minnaar van Gangreen, maar wanneer de meid-concubine ziet dat de dokter een pluizige tomaat mishandelt, die ze liefkozend FT noemt, vlucht de jonge groente naar de plaatselijke pizzeria en probeert ze te stelen. . met de bezorger die haar aan het versieren was.
Dat is Chad Finletter (Anthony Starke), neef van de Great Tomato War-held Wilbur Finletter (J. Stephen Peace, ook bekend als Rock), die zijn brood verdiende met het uitzoeken hoe hij verschrikkelijke pizzacombinaties kon maken zonder het gebruik van tomaten, aangezien dat verboden is. nu en hij heeft op planten gebaseerde PTSS. Tara’s optreden begint met wat chaos en transformationele shenanigans, bijna als een romantische komedie, totdat ze wordt ontvoerd en het nu aan de twee mannen van Finletter en Chad’s kamergenoot Matt Stevens (gespeeld door een onbekende acteur, George Clooney) is om haar te redden. maar gelukkig heeft Wilbur een paar oude vrienden uit de oorlog waarop hij een beroep kan doen om het plan van Gangreen te stoppen.
De plot klinkt een beetje gek, en dat is het ook. Maak je ook geen zorgen dat je de eerste film moet zien, want er zit een behoorlijke samenvatting in Terugdraaien en enkele foto’s van het getoonde origineel. Er zijn enkele subtiele grappen die het beste werken voor degenen die beide films hebben gezien, maar dat is niet nodig en deze humor zal sowieso niet voor iedereen werken.
De beste manier om het te omschrijven is als een ‘absurde’ komedie, maar Terugkeer van de Killer Tomatoes het ziet er zo anders uit dan zijn voorganger. Er zijn immers tien jaar verstreken en het landschap is veranderd. Attack was vergelijkbaar met de film Airplane, maar kwam twee jaar eerder uit. Een vervolg zo laat in het spel zou echter een nieuwe aanpak nodig hebben. Deze aflevering was oneerbiedig op een andere, extreem geile manier, en in plaats van muzikale nummers te laten vallen of te leunen op klassieke fragmenten, koos het voor voortdurende grappen en bracht alles (en dan bedoel ik ALLES) terug aan het einde. De meeste delen werken binnen deze nieuwe school, maar er zijn delen van de film waar het voelt alsof twee komische stijlen nog steeds duelleren om een gemeenschappelijke middenweg.
Zelfs ik moet toegeven dat dit niet het normale soort humor is waar ik van geniet, en ik ben sceptisch over het aanbevelen ervan. De film begint met een andere nepproductie, Big Breasted Girls Go To The Beach And Take Their Tops Off, een titel die zeker de aandacht zal trekken en meteen de achtervolging in zal gaan. Er is echt geen vierde muur in deze film. Ze liepen langs hem heen en zwaaiden keer op keer hallo. Op een gegeven moment roept de regisseur: “Cut!” en het filmen is bijna gestopt vanwege budgetproblemen, dus er zijn een hoop grappen over productplaatsing in de toekomst. De personages hebben op een gegeven moment iets nodig om over te schrijven, dus gebruikt Matt een pagina uit zijn script. Ook worden de aftitelingen onderbroken door de moeder van de regisseur, die erop staat dat mensen erin blijven om waardering te tonen voor iedereen die aan de film heeft gewerkt.
Het lage budget en de lage prijs van de film zorgen voor een langlopende komische komedie die steeds terugkomt, omdat ze niet alleen andere idioten voor de gek houden, maar ook zichzelf. De makers weten wat het origineel was en hoe deze nog meer werk nodig heeft, dus Terugkeer van de Killer Tomatoes blijft ongelooflijk zelfbewust en probeert nooit serieus te zijn. Sommige grappen gaan ook diep, zoals Clooney die een Playboy-magazine omhooghoudt waarin Steve Ludquist, die Igor speelt, daadwerkelijk verschijnt, via een advertentie van Vidal Sassoon. Met dat in gedachten werkt een deel van de humor, waarschijnlijk meer voor mij sinds ik het voor het eerst als kind zag, maar ook omdat de acteurs het echt wilden verkopen.
Iedereen in de cast lijkt plezier te hebben met hun rollen, ook al dachten de meesten dat niemand het ooit zou zien. Terugdraaien. Er komt veel chemie vrij, en niet alleen in het lab. Chad, Matt en Tara werken allemaal naadloos met elkaar samen, en volgens het Blu-ray-commentaar verbeterden de acteurs verschillende scènes waarin ze samen speelden en kregen ze de vrijheid om dingen anders te proberen. Clooney genoot naar verluidt van de film als experiment, maar was blij dat hij het niet zo goed deed dat hij vast kwam te zitten in het genre.
“Ik spreek perfect Engels. Ik kook ook 815 internationale gerechten, verricht 637 seksuele handelingen en gebruik alle populaire huishoudelijke apparaten.”
Iedereen is razend enthousiast, wat past bij de toon en het publiek waar ze waarschijnlijk naar op zoek waren. Matt houdt een nepwedstrijd die een date belooft met Rob Lowe om te proberen met de betrokken vrouwen naar bed te gaan, we hebben een klassieke douchescène en zelfs enkele borsten, en Tara biedt op een gegeven moment alleen een pijpbeurt aan. Haar karakter is zo’n vervaardigd seksobject dat haar minimale boog in sommige opzichten zelfverzekerder en seksueel positiever lijkt. Hoe dan ook, ze is verbluffend en steelt een paar scènes.
Het grootste probleem Terugdraaien er is, zelfs voor degenen die mee willen doen, het ontbreken van de traditionele matador-tomaat. De belachelijke beelden van deze wezens die door de straten rollen om mensen aan te vallen of rond een kampvuur zitten en hun volgende zet plannen, zijn hilarisch, en het vervolg mist dat of de overdreven goedkope sterfgevallen, tenminste niet genoeg. Hij vindt dat soort charme nu op verschillende plaatsen, waardoor Gangreen, Igor en de gespierde Rambo dat gat kunnen vullen, maar het zou leuk geweest zijn om beide te krijgen.
Er is hier een erfenis. Terugdraaien het is de tweede film in de serie, maar er zijn er nog twee, en veel mensen lijken deze met meer plezier te herinneren. De posterkunst voor deze projecten is iconisch, en er was een cartoon-spin-off, die grotendeels wordt vergeten, maar het hielp destijds bij het pionieren van animatie en zette het grotendeels getekende verhaal van Return voort.
Het is een leuk vervolg waarvan velen zouden zeggen dat het niet nodig was, sommigen proberen het zelfs op hun lijst met slechtste films ooit te zetten, maar snappen het niet of kunnen er niet in komen. Terugkeer van de Killer Tomatoes het is een kleine klassieker, hoewel het meer aanvoelt als DLC voor de eerste film, verkleind en de essentie van de franchise op een nieuwe manier vastlegt. Ik beweer dat dit een van de weinige gevallen is waarin het vervolg beter is dan het origineel, vooral voor degenen die bereid zijn een gokje te wagen op iets dat nooit serieus bedoeld was. Dit is niet de film die me leerde van groenten te houden, maar het deed me hun rondingen meer waarderen.