Hallo allemaal, welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag kijk ik er absoluut naar uit om terug te gaan naar Dear Brother en eindelijk te ontdekken hoe Nanako omgaat met de imposante dispuutzusters. Eerlijk gezegd ben ik verteerd door angst sinds ik de laatste aflevering heb gezien; Ik zou kunnen proberen hier wat kritische afstand te nemen, maar de eerlijke waarheid is dat deze show me al heeft gewonnen en ik kijk er naar uit om gewoon te weten wat er daarna gebeurt. Ik weet, Mijn Zorgen maken over plot ontwikkelingen? Het is natuurlijk een vreemd geval, maar Ikeda bewijst dat hij een meester is in hooks en momentum, en Seiran is zo’n fantastische locatie dat het voelt alsof alles mogelijk is.
In de laatste aflevering rende Nanako met hernieuwde vastberadenheid naar haar bestemming, terwijl Misaki’s plannen haar dwongen haar comfortabele passiviteit op te geven en echt te vechten voor haar positie in de Sisterhood. Zijn persoonlijke groei ging gepaard met een verscheidenheid aan ingenieuze nieuwe visuele trucs van Dezaki, variërend van de fonkelende lichtpunten die worden gebruikt om de gloed van zonsondergangen over te brengen tot de agressieve schermverdeling en negatieve ruimte die worden gebruikt om een gevoel van toenemende gevangenschap te bevorderen. Nanako is al zo veranderd dat ze haar transformatie niet wil onthullen aan haar lieve broer, maar ik kan me voorstellen dat er nog meer eelt nodig zal zijn om de beproevingen van Seiran te overleven. Laten we gaan!
aflevering 4
Gezien de gebeurtenissen in onze eerste drie afleveringen, heeft de belofte van deze zangeres om haar verleden en haar geluk voor een onbekende toekomst los te laten enige potentiële weerklank gekregen. Zijn verleden is zijn identiteit die bekend staat als Dear Brother, de eeuwige onschuldige, een identiteit die verder wordt benadrukt door de poppenafbeeldingen van het OP. Door ervoor te kiezen het zusterschap onder ogen te zien, verlaat Nanako de naïeve fantasieën uit het verleden en de popachtige eenvoud die daarmee gepaard ging. Gezien dit kader is de enige vraag: voor wie is dit nummer bedoeld?
“De muziekdoos”. Nog een belangrijke reden voor de OP! Dat zou moeten helpen om dingen op te helderen.
Deze truc om delen van het scherm volledig zwart te maken om een valstrik te creëren, wordt het beste gebruikt, aangezien we Nanako voor de raad zien zitten. Deze keer heeft het zelfs een verklaring in het universum, zoals het nauwe zicht dat Shinobu door de deur kan zien.
Nanako’s aankondiging dat koken haar hobby is, veroorzaakt een paar verspreide gemompel van de gemeente. Moeilijk publiek!
Hoewel Nanako zichzelf al heeft voorbereid om Misaki’s slingers en pijlen te overleven, is ze nog steeds zo onschuldig dat haar antwoorden de raad in verrukking brengen.
Mooie foto’s terwijl ze moedeloos wegloopt van het feest. Ik vind het leuk hoe de vlinders hier de wind weerkaatsen die door Nanako’s haar waait, waardoor een groter gevoel van mentale rommel ontstaat.
Het is behendig gebruik van de schaduwen van deze boog waar Nanako en Shinobu onderdoor gaan. Het verhoogde contrast weerspiegelt hier de dreigende toon van hun gesprek, wat leidt tot de onthulling dat Misaki verantwoordelijk moet zijn geweest voor Nanako’s traagheid. Dit leidt natuurlijk tot de meest imposante snit van deze reeks, aangezien de sombere uitdrukking van Shinobu wordt geëvenaard door haar haar dat het frame vult en niets dan duisternis en haar boze ogen achterlaat. Het ontwerp van Shinobu is van nature goed in het versterken van haar inherente dreiging – en terwijl we rechtstreeks van die scène naar de zwarte takken rond de schooltoren springen, lijkt de show te impliceren dat Shinobu’s duisternis uiteindelijk de hele academie zal verteren.
God, Dezaki is zo goed in storyboarden. Nanako’s terugkeer naar haar huis wordt overgebracht door een opeenvolging van vijf delen die prachtig in elkaar overvloeien, waarbij Nanako’s beweging in het kader het oog van de kijker op natuurlijke wijze leidt van uiterst rechts van Nanako’s ingang naar de laatste gloed vanuit je raam aan de linkerkant.
“Als ik in zo’n situatie zou zijn, zou ik er dan zeker van kunnen zijn dat ik niet hetzelfde zou doen?” Nanako ziet zichzelf blijkbaar in staat tot een behoorlijk gruwelijke schurk.
Prachtige zonsondergangkleuren terwijl Tomoko Nanako troost. Je kunt een buitengewoon voor de hand liggende route volgen van Tomoko naar Utena’s Wakaba: de zeer gewone vriend die dient als de rots van onze heldin, evenals een verbinding met haar leven vóór het sterrendom. Definieer deze draad in je kinderschommel set versterkt dit verband tussen Tomoko en Nanako’s jeugd nog meer.
Shinobu begroet Nanako met nog een knuffel als ze weer bij elkaar komen op school. Beiden zijn geselecteerd!
“Jullie ellendige aardappelkoppen.” God, ik hou van Shinobu
‘Wil je dat ik het nog een keer zeg? Aardappelkoppen!” ZE IS DE BESTE
Misaki glijdt uit over haar protesten en onthult dat ze heeft gebeld, terwijl Saint-Juste en Kaoru somber toekijken.
“Elk jaar hebben we onze arrogante Miya-sama die spelletjes speelt met de eerstejaars.” Terwijl Kaoru zijn morele onenigheid met de fundamentele aard van het zusterschap blijft uiten, plukt Saint-Juste de bloembladen van een bloem en speelt een stil spel van “ze houdt van me, ze houdt niet van me”. Het contrast verduidelijkt haar relatieve relatie met Miya-sama verder – Kaoru mag haar niet vanwege haar manipulatie, terwijl het erop lijkt dat Saint-Juste nog steeds een van die ongelukkige zielen is die op haar deuntje danst.
Ik waardeer Nanako’s aanhoudende nieuwsgierigheid naar waarom ze werd gekozen. Hoewel Shinobu volkomen gelukkig is met het spelen van dit spel zoals het wordt gepresenteerd, vraagt Nanako zich al af wat Miya-sama’s ware bedoelingen zijn.
Maar Tomoko is radeloos! Ze rent weg van haar vriend die pas is gedecoreerd door de Broederschap
De nieuwste vorm van kwelling van Misaki en haar vrienden is tegen Nanako schreeuwen dat ze harder moet praten terwijl ze voorleest. Zoals vaak het geval is met deze fantasiedrama’s op de middelbare school, blijkt de leraar absoluut geen macht over zijn studenten te hebben. Pas als Kaoru instapt, wordt die volgorde hersteld.
Hoewel anime duidelijk de neiging heeft om de kracht en het zelfbeschikkingsrecht van tieners te verfraaien, is het waar dat leraren vaak onverschillig staan tegenover pesten of zelfs meer sympathie hebben voor pestkoppen dan enig ander “raar” of “moeilijk” kind dat het doelwit is van hun aanvallen. De school leert studenten vaak dat de autoriteiten hen niet zullen helpen.
Kaoru scheurt Misaki letterlijk van haar voeten in woede, wat leidt tot de grappigste ansichtkaartherinnering van Kaoru die gewoon amok maakt en deze idioten door de kamer gooit
Kaoru’s androgynie wordt verder benadrukt tijdens de kookles, waar wordt onthuld dat ze niet met succes een ei kan kraken. Enkele schattige uitingen van verbijstering van Kaoru terwijl ze haar schurken-ei opmeet
In de klas van Tomoko denkt ze na over hoe ze overdreven reageerde en moet ze haar excuses aanbieden aan Nanako. Ik zou heel graag willen dat alles goed gaat, maar gezien deze sinistere compositie en algehele verhalende conventie, stel ik me voor dat de dingen tussen hen erger zullen worden voordat ze beter worden.
Misaki haalt opnieuw uit en onthult nu dat Nanako’s moeder serveerster was. Zoals gewoonlijk is Misaki volledig in beslag genomen door haar lessen en beschouwt ze elk van deze onthullingen als reden genoeg voor Nanako om uitgesloten te worden van de Brotherhood. Misaki’s onfeilbare geloof in klasse als een persoonlijke waarde betekent dat ze echt niet begrijpt waarom Nanako boven haar werd gekozen.
Misaki getuigt verder dat Nanako’s huidige vader een vorige vrouw en kind had, en dat haar moeder en zij hen hebben vervangen.
Maar kijk, het is Shinobu van de bovenste ring, en ze heeft een emmer meel! MISAKI BRENGT HET MEEL NAAR ZIJN KIN!
“Zwijg! Jij zoon van een rattenhond!” Shinobu vermoordt het absoluut in deze aflevering
Nanako is begrijpelijkerwijs radeloos over deze onthullingen over haar ouders. Seiran Academy dwingt haar niet alleen om voorzichtiger en cynischer te worden om met haar eigen beproevingen om te gaan, het berooft haar ook van de geruststellende onschuld van haar jeugd.
“Er zijn momenten waarop je onverdiende beledigingen moet doorstaan.” Kaoru is de perfecte persoon om deze les te geven, gezien de laster die ze zelf verdraagt, evenals haar begrip van hoe Miya-sama specifiek deze interne strijd uitlokt.
Thuis krijgt Nanako’s moeder een aan Nanako geadresseerd pakket van “Henmi Takahiko”, een naam die haar met angst lijkt te vervullen. Dit is Nanako’s “Beste broer” in waarheid je halfbroer?
En na school zet Shinobu haar eigen kwaadaardige plan in gang en informeert Tomoko dat Nanako niet langer met haar naar huis wil. De meeste schema’s in deze serie lijken het tegenovergestelde te belichamen van de eerlijke communicatie en vriendelijkheid die Kaoru zoekt; ze gaan allemaal over miscommunicatie en verkeerde veronderstellingen, wat passend lijkt voor de oppervlakkige maar kritische ethos van de fellowship zelf.
Terwijl Nanako naar huis loopt, roepen het rode licht van de late namiddag en het silhouet van voorbijgangers haar ongelukkige gevoelens op. Opnieuw berooft Seiran Nanako van haar schatten uit het verleden, waardoor nu haar vriendschap met Tomoko wordt aangetast.
En tot slot, de muziekdoos!
Het is gemaakt
Oh Nanako, wat hebben je bent erin getrapt. Hoewel ze aanvankelijk de studentenvereniging nastreefde zonder echte hoop of intentie om lid te worden, heeft ze nu haar idyllische jeugdherinneringen, haar vredige schoolleven en zelfs haar beste vriend opgeofferd in dienst van dat streven. Ondertussen bloeit Shinobu op tot precies het soort gremlin van griezelige chaos waar ik op hoopte, eeuwenoude beledigingen slingerend als “dochter van een rattenhond” terwijl hij net zoveel verschrikkelijke plannen bedenkt als de gevreesde Misaki. Nanako is nu losgemaakt van twee van haar grootste bronnen van kracht: haar gelukkige jeugd en haar relatie met Tomoko. Met alleen Dear Brother en Shinobu om naar toe te gaan, kan ik me voorstellen dat de weg vanaf nu nog hobbeliger zal worden!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.