“The Bunker” is niet de eerste game in de “Amnesia”-serie, die in 2010 begon met het veelgeprezen “Amnesia: The Dark Descent”. was een kritische hit en een mond-tot-mondreclame, en werkte uiteindelijk voor de PS4 in 2016 en de Xbox One in 2018. Zoals veel innovatieve indiegames, is het een eenvoudig concept dat een herkenbare zenuw raakt – vastzitten op één bedreigende locatie. In het geval van het origineel was het een kasteel. Dertien jaar later – en na twee andere afleveringen in “A Machine for Pigs” uit 2013 en “Rebirth” uit 2020 – is de serie drastisch van locatie veranderd en tijdens de Eerste Wereldoorlog naar een bunker verhuisd.
Je speelt als een Franse soldaat die ternauwernood aan de dood ontsnapt in de openingsscènes van het spel en wakker wordt in wat een verlaten bunker lijkt te zijn. Het first-person-perspectief houdt je opgesloten terwijl je de gangen en kamers van de setting van deze game verkent, meestal op zoek naar voorraden om je weg naar vrijheid vrij te maken – de deur wordt geblokkeerd door puin. Het grootste probleem is er een van macht. Er is een generator die je kunt vullen met brandstof voor licht, maar die raakt snel leeg, wat betekent dat het spel een constante klok heeft. Hoe ver kan ik in de bunker komen voordat ik weer in de duisternis duik? En er is iets in die duisternis. Iets dat op je jaagt.
“The Bunker” is in wezen een puzzelspel. Hoe kan ik door deze gesloten deur komen zonder al te veel lawaai te maken voor de monsters die zich in dit ondergrondse hol bevinden om mij te vinden? Af en toe vind je wapens en munitie, maar geweervuur waarschuwt het wezen dat zich in de muren verschuilt en de gedecimeerde lichamen die je tegenkomt heeft achtergelaten. Is het dat oorlogsgerommel buiten of het monster om de hoek? Moet ik rennen? Moet ik schieten? Moet ik gewoon huilen? Ik geef toe dat ik nog steeds veel van “The Bunker” heb om te verkennen – mijn recensie van de enorme “Diablo IV” en de lopende recensie van de enorme “Final Fantasy XVI” was een klein tijdrovend – maar wat ik leuk vind aan de eerste paar uur van dit spel, is het gevoel dat ik hier mijn lot in handen heb, het spel net zo goed maak als erdoor geleid wordt. Het is een echte survivalhorror.