zwarte vlecht is een van de meest opwindende nieuwe bands in extreme metal. Een Indiaans black metalproject, zwarte vlecht bezorgt ons zijn tweede adembenemende plaat in evenzovele jaren. vers uit Decibel Magazine Tour, deze nieuwe plaat staat ongetwijfeld op het punt een grote impact te hebben op de extreme metalscene.
om het goed te krijgen, Zwartvlecht II is een van de eerste kanshebbers voor black metalalbum van het jaar. Sgah’gahsowah, de enige man achter het project, is in staat om traditionele black metal-geluiden te nemen en ze vervolgens in een zeer onderscheidende en innovatieve richting te vormen en te verplaatsen. In dat opzicht is de schijf gevuld met de woeste tremolo-picking, explosief drumwerk (bekijk het adembenemende “A Song of Death on the Winds of Dawn”) en de halsbrekende snelheid die we allemaal gewend zijn in het genre. tegelijkertijd krijgen we ook een verscheidenheid aan nieuwe sonische accenten met akoestische instrumenten en fluiten.It’s Bergen, Noorwegen ontmoet Amerikaanse Adirondacks.
“The Spirit Returns” heeft alles wat je echt zou kunnen vragen in een black metalnummer. Betoverend en bekwaam, de muziek neemt je mee op een epische reis. De track heeft sfeer en melodie en ik vind het geweldig hoe de leadzang een beetje ver in de mix zit. De teksten, die een verhaal over noodlot en vergelding vertellen, zijn krachtig en passen goed bij de muziek. De video zelf lijkt echter parallel te lopen met het respect voor het land in de Noorse black metal-scene. zwarte vlecht plaatst de onwrikbare Noorse traditie van het tonen van natuurlijke taferelen naast die van het Amerikaanse platteland.
Meer traditionele Indiaanse geluiden worden geïntegreerd met “Moss Covered Bones on the Altar of the Moon”, met name met de integratie van traditionele drums en fluiten. Dit was eigenlijk de eerste single uitgebracht door zwarte vlecht, en veel mensen hebben de originaliteit en nieuwe geluiden opgemerkt die dit stuk van meer dan 10 minuten in de wereld van wereldwijde black metal brengt. Een verscheidenheid aan wendingen accentueert de nieuwe aspecten van het werk van Blackbraid en nodigt daarom uit tot diegenen die op zoek zijn naar iets nieuws terwijl ze toch iets te dicht bij hun comfortzone blijven.
Een andere reden om echt van dit album te houden, is dat, in tegenstelling tot veel van de solo-blackmetalartiesten die er zijn, zwarte vlecht is niet bang om moderne productietechnieken te gebruiken en diepte en resonantie aan het geluid te geven. Nummers als “Twilight Hymn of Ancient Blood” klinken absoluut fantastisch. Zorgvuldig opgenomen om een breed dynamisch bereik te garanderen, je kunt de gitaren echt horen rommelen en geen van de instrumenten gaat verloren in de mix. Hetzelfde geldt voor “Sadness and the Passage of Time and Memory”, met akoestische gitaar en een ritme dat geleidelijk opbouwt in de loop van het zeven minuten durende nummer. Het is krachtige, soulvolle muziek die uit je speakers stroomt met een zeer gewaardeerde helderheid.
De plaat eindigt met een knipoog naar zwarte vlechtde voor de hand liggende onderdompeling in de klankwereld van Bathory met een betoverende cover van “A Fine Day to Die”. Er zijn er veel geweest Bathory omslag om de ether en het internet te sieren, maar laat me je vertellen, deze specifieke omslag is gewoon fantastisch. Het is suggestief en gepassioneerd en een geweldige manier om het album te beëindigen, om zo te zeggen.
zwarte vlecht laat er geen twijfel over bestaan. Dit is de meest opwindende act van black metal vlecht mij het was een heel goede plaat, Zwartvlecht II kom er overheen. Met deze plaat zwarte vlecht zet de nieuwe standaard voor Amerikaanse black metal.