Fri. May 3rd, 2024


Een goed gemaakte filmtrailer geeft het publiek zojuist de juiste hoeveelheid informatie over de film die ze gaan zien. En, misschien nog belangrijker, het bepaalt wat de algehele sfeer van de film is – of het nu een lichte komedie is of een duister en emotioneel drama. Maar soms komt een trailer niet precies overeen met de film die hij verkoopt. Meestal is dit een tactiek die met opzet is gedaan. Een marketingteam kan een verrassend breed scala aan demografische groepen bereiken door het bewerken van trailers en kan zelfs een specifieke groep mensen naar een film leiden die ze normaal niet zouden zien.

Dit is niet altijd een slechte zaak. Wie wil er immers een trailer zien die te veel van de film onthult? In sommige gevallen is een beetje subversief zijn geen slechte zaak. Zolang de trailer er niet te veel uitziet als lokaas, kunnen kijkers aangenaam verrast zijn dat de film niet helemaal is wat ze verwachten. Sommige toehoorders kunnen zich echter uiteindelijk bedrogen voelen. Geloof het of niet, in sommige gevallen klagen ze zelfs dodgy trailers aan.

ZIE MEER INFORMATIE: Slechte films met een geweldige scène

Hieronder hebben we tien trailers verzameld die aanzienlijk verschillen van de films waarvoor ze adverteren. Net zoals je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, herinneren deze previews eraan dat niet elke film kan worden beoordeeld op basis van de openingstrailer.

  • 1

    Eeuwige zonneschijn van de vlekkeloze geest (2004)

    Iedereen die Michel Gondry heeft gezien Eeuwige zonneschijn van de vlekkeloze geest weet dat het een ander soort Jim Carrey-film is. Zijn optreden is verre van zijn gekke, minzame norm – hij is de juiste man, perfect geëvenaard door een optreden tegen het type van Kate Winslet. Wat echter interessant is, is dat Eeuwige zonneschijn van de vlekkeloze geest het werd op de markt gebracht als het soort Jim Carrey-komedie dat je zou verwachten. De algemene toon is excentriek, eigenzinnig en licht. Het is een perfecte dekmantel voor het soort film dat je echt aan het huilen zal maken en elk liefdesverdriet dat je ooit hebt meegemaakt opnieuw zult beleven. Geloof je ogen niet – dit is geen goede film om naar te kijken op een tweede date.

  • twee

    Het labyrint van Pan (2006)

    Met zijn charmante beelden is hij gemakkelijk te herkennen Het labyrint van Pan als een regelrechte fantasiefilm – natuurlijk gebaseerd op de trailer. Wat de previewclip echter niet vermeldt, is dat deze film ook bomvol horrorelementen zit. De hoofdpersoon van de film, een jonge vrouw genaamd Ofelia (Ivana Baquero), heeft een sadistische stiefvader die op brute wijze politieke rebellen achtervolgt in het bos. De wezens die Ofelia tegenkomt, zijn meer angstaanjagend dan uitnodigend. De algehele toon is erg donker, en hoewel er een versie van een happy end is, is het niet echt Disney-achtig.

  • 3

    brug naar Terabithia (2007)

    Terwijl brug naar Terabithia heeft de classificatie PG – en werd voornamelijk op de markt gebracht voor tweens – het onderwerp is niet precies wat u als “licht” zou beschouwen. Maar als je de trailer ziet, zou je geen idee hebben dat er een ernstige tragedie centraal staat in het verhaal. Nee, brug naar Terabithia is geen charmante fantasy-avonturenfilm over een paar vrienden die een magisch rijk tevoorschijn toveren om aan hun turbulente realiteit te ontsnappen. Het is echt een coming-of-age-film over een jongen genaamd Jess (Josh Hutcherson) die te maken krijgt met de onverwachte dood van zijn naaste metgezel, Leslie (AnnaSophia Robb). Niet echt het soort familiemaaltijd waar de trailer over gaat, toch?

  • 4

    rand van morgen (2014)

    Om eerlijk te zijn, het probleem met de trailer voor rand van morgen is dat het onderschat wat deze film werkelijk is – een slimme en grappige draai aan het sci-fi-genre en marmot dag-stijl films. De trailer wekt de indruk dat deze film duister en zelfs wat generiek is. Je zult geen gelach vinden, wat vreemd is voor een film vol met hen. Er zijn waarschijnlijk mensen die de trailer van deze film zagen en meteen dachten dat het niets voor hen was. Maar ze zullen misschien verbaasd zijn hoeveel plezier rand van morgen echt is.

  • 5

    kangoeroe alligator (2003)

    Met een naam als kangoeroe alligator, deze film moet voor kinderen zijn… toch? Niet precies. De trailer van deze slecht ontvangen buddy-komedie probeerde echter kinderen aan te spreken. De aanwezigheid van het titulaire buideldier werd versterkt voor de preview, in een poging meer gezinnen naar theaters te lokken. Zozeer zelfs dat critici de studio zelfs beschuldigden van valse reclame. Nathan Rabin recenseerde de film voor The AV Club en schreef: “kangoeroe alligatorhet uitgangspunt, de trailer en de commercials beloven weinig meer dan het spektakel van twee enthousiaste acteurs die herhaaldelijk worden geschopt door een brutale computergeanimeerde kangoeroe – en helaas slaagt de film er niet in om zelfs dat waar te maken. Streng. Maar het is waar.

  • 6

    De Groene Ridder (2021)

    Zoals het geval is met veel A24-films, De Groene RidderDe trailer voor was verantwoordelijk voor het genereren van veel hype – en om mensen naar theaters te krijgen. Toen die kijkers eenmaal waren geplant, wisten maar weinigen echt waar ze aan begonnen. Bij de preview van de film had je een epische en filmische hervertelling van het 14e-eeuwse gedicht “Sir Gaiwan and the Green Knight” verwacht. Maar deze herhaling van het verhaal dwaalt ver af van het origineel en wordt een existentiële meditatie over vrije wil. En die coole reuzen die in de trailer te zien zijn? Ze zijn slechts in ongeveer 10 seconden van de film. De Groene Ridder het is prachtig gefilmd en goed geacteerd, maar het is veel meer een filosofische puzzel dan een historisch drama.

  • 7

    Meerval (2010)

    Als je de trailer zou bekijken Meerval zonder context zou je waarschijnlijk aannemen dat het een documentaire over echte misdaad was – het genre is tenslotte het afgelopen decennium enorm populair geworden. De trailer kiest er zelfs voor om een ​​citaat uit de Financiële tijden, waarop staat: “De beste Hitchcock-film die Hitchcock nooit heeft geregisseerd”. Voelt het niet alsof we op het punt staan ​​om in een waargebeurd misdaadthrillerverhaal te duiken? Maar serieus, Meerval is een tot nadenken stemmende en boeiende documentaire die niemand op het scherm belastert. De regisseur en ster, Nev Schulman, geeft zijn unieke ervaring weer op een manier die relevant is voor ons allemaal die in het digitale tijdperk leven. Zeg het zo – het is niet de volgende Blair Witch-project.

  • 8

    Rijden (2011)

    als je binnenkwam Rijden wachten op spannende achtervolgingen à la Snel en woedend, was je waarschijnlijk teleurgesteld. Maar het was niet helemaal zijn schuld – de trailer van de film uit 2011 portretteerde het als een actiefilm met een hoog octaangehalte. In werkelijkheid is het echter veel dichter bij een neo-noir en kunstzinnig drama. Van hypergestileerde beelden tot fascinerend geweld, Rijden het is een spannende rit van start tot finish. Het is gewoon niet de film die in de trailer wordt afgebeeld. Een vrouw uit Michigan was zelfs zo afgeschrikt door haar kijkervaring dat ze de distributeur van de film aanklaagde wegens een “misleidende” trailer.

  • 9

    Sweeney Todd: De demonenkapper van Fleet Street (2007)

    Terwijl Sweeney ToddDe trailer geeft perfect de macabere toon van de film weer, maar vermeldt één cruciaal element niet: het feit dat het een musical is. Dat wisten veel kijkers al Sweeney Todd het is gebaseerd op een hitmusical van Stephen Sondheim, maar dat kan niet iedereen weten. En voor sommigen kan dit echt een dealbreaker zijn – veel mensen gaan naar het theater voor een duister en huiveringwekkend wraakverhaal, maar niet iedereen is klaar om naar een musical van twee uur te kijken. Kijkers hadden op zijn minst een waarschuwing moeten krijgen.

  • 10

    De hut in het bos (2011)

    Interessant genoeg, De hut in het bos‘ subversieve trailer was eigenlijk onderdeel van hun marketingplan. Iedereen die de film heeft gezien, weet dat het niet de stereotiepe horrorfilm is die hij aan de oppervlakte lijkt te zijn. Maar de trailer van de film bagatelliseert behendig de meta-elementen, terwijl de clichés en conventionele verwachtingen worden verhoogd. Het is heel goed mogelijk dat je na het bekijken van deze trailer nog steeds behoorlijk verrast bent door de wending van de film. Dus in feite deed de visualisatie precies waarvoor het bedoeld was. En dat is echt gaaf.



By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover