Op 16 juli 2002 brachten The Flaming Lips hun tiende studioalbum uit, Yoshimi vecht tegen de roze robots🇧🇷 De voortzetting van het verrassende succes van de band, nu heilig verklaard Het zachte bulletin, kwam de schijf versierd met surrealistische schilderijen van kleurrijke elektronische monsters en onwaarschijnlijke heldinnen. Het was creatief en een beetje links – maar de Oklahoma-act is altijd creatief en een beetje links geweest. Om dit project te laten opvallen, zou het een nieuw soort mafkees moeten zijn, een hele opgave voor een band die al twee decennia bezig is met een van de meest bizarre carrières in de populaire muziek.
Binnenkomen Yoshimieen verzameling van 11 nummers die uiteindelijk zouden helpen bij het definiëren van de nalatenschap van The Flaming Lips.
Met nummers als “Do You Realize ??” en “Yoshimi vecht tegen de roze robots, pt. 1″, toonde het album een nieuwe, ietwat poppierige kant van The Lips, geïnspireerd door hiphop en top 40-hits. Het was een onverwachte wending voor een band die slechts een paar jaar eerder was gevallen Zaïreka, een project met zo’n hoge toetredingsdrempel dat het vier cd’s bevatte die bedoeld waren om tegelijkertijd te worden afgespeeld. Deze richting was echter, opzettelijk of niet, de moeite waard, omdat Yoshimi bleek een tijdloos, invloedrijk en enorm succesvol werk van psychedelia te zijn.
Vraag frontman Wayne Coyne echter, en hij zal lachend en schouderophalend ingaan op de enorme culturele afdruk van het album.
“Op dat moment leek het niet zo belangrijk”, zegt hij. Gevolg🇧🇷 “Om het niet te bagatelliseren, maar het is alsof het gewoon een ander nummer is waar we aan werken, en het maakt niet echt uit of mensen over 20 jaar praten over waar we aan werken. Het voelt zo goed om aan iets cools te werken, met coole mensen te werken en iedereen die gepassioneerd is over wat ze doen.”
Maar 20 jaar later wordt er nog steeds over gesproken Yoshimi vecht tegen de roze robots. Zozeer zelfs dat Warner Brothers het gepast achtte om een absoluut enorme luxe-editie van het album uit te brengen ter ere van het 20-jarig jubileum. Met meer dan 100 tracks van rarities, b-kantjes, demo’s en livesessies, is de wereld van Yoshimi het is nog nooit zo uitgebreid geweest.
“Als Paul McCartney of Neil Young dat doet [a box set]ze willen het stuk papier met de koffievlek leggen waar ze de songtekst hebben geschreven’, zegt Coyne van de Yoshimiluxe editie. ‘En ik weet zeker dat we dat op een dag zullen doen, denk ik, maar we denken gewoon niet dat het er zo veel toe doet. Onze boxsets zijn niet zo. Het gaat echt om het nummer en het uitleggen van het nummer en ons proberen te herinneren wat er in vredesnaam is gebeurd.
Hoe terloops Coyne ook neigt om enkele van zijn meest geprezen werken te bespreken, de emotionele impact van zijn liedjes gaat hem verre van verloren. Daarom hoor je “Merk je??” elke keer dat je de legendarische liveset van de band ziet (die Coyne belooft gekker dan ooit te worden), zul je Coyne nooit horen klagen over de onuitgesproken verplichting die hij heeft om het op de setlist te zetten.