Laten we beginnen met Netflix. “The Witcher: Blood Origin” ontgint materiaal uit de boeken van Andrzej Sapkowski waarop de game was gebaseerd om de creatie van de eerste Witcher in detail te beschrijven in een verhaal dat zich 1200 jaar vóór de belangrijkste Netflix-serie afspeelt. (De prequels waren dit jaar groot op fantasy-tv.) De show begint met een bekend gezicht in Jaskier (Joey Batey) terwijl hij een bloedige strijd voert die wordt onderbroken door Driver’s Seanchai, die ongeveer dezelfde rol vervult als Cate Blanchett. “The Lord of the Rings” terwijl ze het verhaal vertelt van de vroege dagen van dit land aan Dandelion.
“Blood Origin” volgt een klassieke fantasy-seriestructuur in die zin dat het een vrolijke groep buitenbeentjes samenbrengt om de dag te redden van een mogelijke gebeurtenis die de vrede op deze aarde zou kunnen vernietigen, waardoor de schrijvers met verschillende soorten personages kunnen spelen in een ” maatschappij”. 🇧🇷 De leiders hier zijn Eile (Sophia Brown) en Fjall (Laurence O’Fuarain), de eerste een muzikant en de laatste een in ongenade gevallen bewaker die werd verbannen nadat ze te intiem was geworden met een prinses genaamd Merwyn (Mirren Mack), die blijkt te zijn de schurk van het stuk. De vier afleveringen van dit miniseizoen doen weinig meer dan de tafel dekken als Eile en Fjall hun krachten bundelen met Scian (Yeoh), Meldof (Francesca Mills) en anderen.
Ondanks de onmiskenbare productiewaarden, voelt alles aan “Blood Origin” kleiner aan. Er is een romance die flauw is ondanks het charisma van de sterren, en Driver en Yeoh hebben niet genoeg te doen. En het lijkt allemaal gewoon een manier om mensen te helpen tot het echte derde seizoen van de show (wat het laatste van Cavill zal zijn voordat Liam Hemsworth het overneemt). Het is alsof Netflix naar de cijfers van het kerstweekend voor “The Witcher” keek en de productie haastte toen ze hoorden dat het derde seizoen niet klaar zou zijn. Het is alleen voor hardcore fans, en zelfs zij zullen zich vervelen.