Het wordt tijd dat het publiek terugkeert naar de theaters Transformers: Rise of the Beasts. Dit is de zevende film in de Transformers-serie, met in de hoofdrol Anthony Ramos en Dominique Fishback als twee mensen die samenwerken met de Autobots om de aarde te redden. De live-actiefilmfranchise van Transformers heeft een lange geschiedenis die begon met de originele film van Michael Bay in 2007.
Hier is onze ranglijst van Transformers-films.
7. Transformers: de laatste ridder (2017)
Met gemak de zwakste aflevering in de franchise is Transformers: The Last Knight. Michael Bay beet officieel meer af dan hij kon kauwen met de vijfde film in de serie. Hoewel hij de formule hierin met succes een beetje verandert, waarbij Optimus Prime Nemesis Prime wordt, vergeet hij hoe hij een actiefilm leuk moet maken. Het verhaal is overspannen, de personages zijn saai en Bay is in tegenspraak met de overlevering die hij in de originele film heeft gemaakt. Met zijn steeds veranderende proporties en hersenloze actie is het een wonder dat de met een Academy Award bekroonde acteur Anthony Hopkins ermee instemde om in deze film te spelen.
6. Transformers: tijdperk van uitsterven (2014)
Hoewel geen van de sequels van Bay bijzonder sterk is, was Age of Extinction het begin van het einde voor zijn periode als regisseur van de franchise. Een te lange kaskraker met zoveel explosies en flauwe momenten, deze film draait 2 uur en 45 minuten op stoom. Het heeft een aantal leuke actiescènes en profiteert enigszins van het feit dat Mark Wahlberg een overbezorgde vader is, maar verkwist het allemaal met irritante personages en flagrante productplaatsing.
5. Transformers: wraak van de gevallenen (2009)
Het script van Revenge of the Fallen werd beïnvloed door de schrijversstaking van 2007-2008. Het is duidelijk dat de filmmakers een excuus probeerden te vinden om een verhaal op te zetten na de eerste film, en uiteindelijk slaat het nergens op. Sam Witwicky die bezeten is door kennis door een scherf van de All-Spark (ondanks het feit dat hij deze ronddroeg tijdens het einde van de voorganger) leidt tot hilarische momenten. De film bevat groteske humor en absurde plotpunten en is het toppunt van Bay’s cynische en geseksualiseerde regiestijl.
4. Transformers: Donker van de Maan (2011)
Een kleine verbetering ten opzichte van Revenge of the Fallen, Transformers: Dark of the Moon blijft slechte beslissingen nemen. Er zijn nog steeds veel subplots en personages, maar vanuit een verhaalstandpunt is het robuuster dan de zwakkere films in de serie. Het heeft een spannend laatste stukje actie, maar alles na de laatste 45 minuten kan vervelend zijn, met een subplot dat draait om een liefdesdriehoek met Sam, zijn nieuwe vriendin Carly en zijn baas Dylan.
3. Transformers: Rise of the Beasts (2023)
Rise of the Beasts, geregisseerd door Steven Caple Jr., is een van de sterkste films in de serie. Het bevat twee sympathieke hoofdpersonages naast Autobots, Maximals en Terrorcons. Het is een leuke zomerse actiefilm met veel humor en een avontuur als middelpunt. Het probleem is hoe formeel veel van de film aanvoelt. Hoewel het Bay’s onbezonnen humor en kleurenpalet verwijdert, verwijdert het ook zijn persoonlijkheid. Deze film voelt misschien als een Marvel Cinematic Universe-film op het middenniveau met hoe vertrouwd hij eruitziet. Uiteindelijk is het echter moeilijk om niet geamuseerd te zijn bij het kijken naar metalen machines die met elkaar vechten in deze film.
2. Transformers (2007)
The One That Started It All is een van de beste films in de serie. Het vangt veel emotie op met het verhaal van Sam Witwicky, zijn verliefdheid op Mikaela Banes en de aankoop van een nieuwe auto genaamd de Bumblebee. Het is een film boordevol actie die veel plezier op het scherm gooit zonder aanmatigend te zijn. Het is aangrijpend en bouwt de wereld van zowel de Autobots als de Decepticons uitstekend op, met alle kenmerken van Bay.
1. Bij (2018)
Toen de serie na The Last Knight dringend een reboot nodig had, schakelden ze Kubo en Two Strings-regisseur Travis Knight in om een prequel over het favoriete personage Bumblebee te leiden. Dit is een soort oorsprongsverhaal, terwijl we leren hoe hij zijn stem verloor, hoe hij aan zijn naam kwam en hoe hij leerde praten met de radio. Dit is een uitstekende film die dient als de eerste Transformers-film die die tienernostalgie uit de jaren 80 vastlegt, met personages waar je net zoveel om geeft als de robots. Hoewel de film misschien erg doet denken aan films als ET the Extra-Terrestrial en The Iron Giant, blijft hij goed bij de formule, met Hailee Steinfeld als een prachtige hoofdrolspeler.