Tom Sizemore, de intense en imposante acteur die bekend staat om zijn rollen in Saving Private Ryan Het is Warmstierf op 61-jarige leeftijd, kort na een hersenaneurysma.
“Het is met grote droefheid en spijt dat ik aankondig dat acteur Thomas Edward Sizemore (“Tom Sizemore”), 61 jaar oud, vandaag vredig in zijn slaap is overleden in het St. Joseph’s Hospital in Burbank”, kondigde Sizemore-manager Charles Lago vrijdag aan. (Maart). 3e).
Sizemore werd op 18 februari in het ziekenhuis opgenomen nadat hij in zijn huis in Los Angeles was ingestort. Lago bevestigde later dat de acteur een hersenaneurysma had opgelopen en in coma lag. Op 27 februari lieten doktoren de familie van Sizemore weten dat “er geen hoop meer was” en adviseerden ze een beslissing over het levenseinde te nemen.
De inwoner van Detroit werd geboren op 29 november 1961 en bleef in de stad totdat hij afstudeerde aan de Wayne State University met een BA in Theater. Hij vervolgde zijn studie aan de Temple University in Philadelphia en behaalde een master in theater voordat hij naar New York verhuisde, waar hij in 1989 zijn eerste grote rol kreeg in de Oliver Stone-film. Geboren op 4 juli.
Sizemore kreeg grip als bijrol in actiethrillers uit de vroege jaren 90, zoals Breekpunt, ware liefdeHet is geboren moordenaars bij het ontvangen van lovende kritieken voor rollen in 1993 Harten en zielen en 1994 Wyatt Oorp. De acteur beleefde een doorbraakjaar in 1995 toen hij samen met Denzel Washington carrière maakte in het neo-noir-drama. Duivel in een blauwe jurk en Robert De Niro in de klassieke overval op Michael Mann in Los Angeles, Warm. De laatste bevat een van Sizemore’s beroemdste toespraaklezingen wanneer zijn criminele luitenant-personage instemt met een riskante missie met De Niro’s meesterdief omdat, voor hem, “de actie het sap is”.
Na zijn eerste hoofdrol in 1997 het reliekSizemore klom naar zijn grootste podium tot nu toe als Sergeant Mike Horvath in Steven Spielbergs Tweede Wereldoorlog-epos, Saving Private Ryan. Als de chagrijnige onderbevelhebber marcheerde Sizemore naast Tom Hanks, hield de monoloog die de naamgenoot van de film werd en gooide ook zijn helm naar een nazi-soldaat.
Hij keerde terug naar het slagveld in 2001 voor Ridley Scott’s Zwarte Havik neer en Michaël Baai parel havenen bleef dienen als een heavy-duty en betrouwbare actiefilmantagonist in films zoals tikker, splinteren Martin Scorsese De doden brengen. Ondanks een productieve output in latere jaren, zijn zijn meest recente en opmerkelijke credits op televisie verschenen met de door Ryan Phillippe geleide Schutter bewerking en een terugkerende rol in de film van David Lynch Twin Peaks: de terugkeer.
Sizemore worstelde met middelenmisbruik en liep tijdens zijn carrière verschillende juridische controverses op, en zijn worstelingen werden soms voor de camera gedocumenteerd terwijl hij zich tot reality-tv wendde voor nuchterheid. De VH1-serie uit 2007, Maatmeer schietenvolgde de acteur terwijl hij probeerde van zijn verslaving af te komen en keerde in 2010 terug naar het netwerk om zich te laten behandelen Afkickkliniek voor beroemdheden met Dr. trok.