Hallo allemaal, welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag kijk ik ernaar uit om de explosieve theatraliteit van Thunderbolt Fantasy te bekijken, terwijl onze dappere held Shang het opneemt tegen zijn voormalige bondgenoot Wan Jun Po. Gedesillusioneerd geraakt door de egoïstische en chaotische bevelen van onze huurmoordenaarprinses, en omdat Shang weigerde zijn tovenaarszwaardindex te gebruiken om zich te mengen in de zaken van het sterfelijke vlak, maakte Wan Jun Po de verstandigste keuze die hij kon bedenken: krachten bundelen met de Orde van de goddelijke zwerm, zodat het zuiverende licht van zijn boosaardige meester vrede kan brengen in deze wereld.
Ja, het lijkt een beetje extreem, maar ik ben blij dat Wan Jun Po zijn plaats inneemt in het uitgestrekte pantheon van “Ik neem dit kwaad op mij voor het welzijn van de wereld” Urobuchiaanse helden en antihelden. Tot nu toe is seizoen drie vrij licht geweest over Urobuchi’s gebruikelijke morele dilemma’s, en als we het thema kunnen aftrappen terwijl we een duel aangaan tussen vrienden die daarbij rivalen werden, des te beter. Laten we meteen beginnen met het zwaardvechten en de tovenarij van Thunderbolt Fantasy!
aflevering 4
Gezien het feit dat Dan Fei in dit OP verschijnt, hoop ik dat ze ooit in het seizoen verschijnt. Ze had een uitzonderlijk sterke relatie met Shang – de meeste van zijn teamgenoten hebben de neiging hem zo te irriteren dat hij alleen reageert met sarcastische grommende geluiden, maar Dan Fei is zo oprecht dat ze hem ook echt serieus maakte, wat resulteerde in een aantal van de meest interessante gesprekken in de franchise
Ook reikhalzend uit naar het moment waarop Wan Jun Po zijn nieuwe bondgenoten de rug toekeert en zijn leven opoffert in een laatste daad van hopeloze verlossing. We zijn nu echt uren in Urobuchi
“Als we allebei denken dat we doen wat goed is, dan rest ons alleen nog maar kijken wie koppiger is!” Goed gezegd, Shan. Deze show blijft een schatkamer van oneliners
Shang doet zijn best, maar zoals de Divine Swarm-baas vrolijk onthult, krijgen al zijn adepten gekke power-ups en holacties in deze ruimte die hij heeft gemaakt.
‘We liepen gewoon door de paleistunnels, toch? Hoe hebben ze geleid tot een vreemde kwaadaardige kamer!?” Juan Can Yun heeft terecht kritiek op het onzin-levelontwerp van dit seizoen
Ondertussen heeft Lin al door dat deze kamer een soort illusie is. Ik waardeer het dat als een meester van bedrog en illusie, een van je belangrijkste rollen in het feest is om onzin te praten over de trucs van andere tovenaars.
Bovendien kijkt hij verder dan het wat naar het waarom, snel concluderend dat deze illusie daar moet betekenen Het is een ontsnapping uit deze situatie die wordt verborgen
‘Shang werd onvoorzichtig. Een langdurig gevecht waarbij de vijand de overhand heeft, is een slecht idee.” Shang is normaal gesproken net zo bereid om zich terug te trekken als Lin, maar dit gevecht is blijkbaar een persoonlijk gevecht.
God, Wan Jun Po heeft hier echt een paar waardeloze krachten. Zijn zwaard bestaat eigenlijk uit twee zwaarden, en hij kan een soort spreuk gebruiken om de kleinere voortdurend in zijn handpalm te laten draaien als een cirkelzaag. Dit is een zeer onregelmatige afrastering.
“Ik kan niet toestaan dat een van hen die macht heeft!” Shang is een interessante riff op de gebruikelijke hoofdrolspeler van Urobuchi, omdat hij in wezen carrière heeft gemaakt door te bestaan aan wat normaal gesproken de conclusie zou zijn van een Urobuchi-verhaal. Personages als Madoka of Kiritsugu klampen zich vast aan een wereldbepalend moment van macht, in de hoop dat hun rechtschapenheid voldoende zal zijn om een macht te beheersen die voor de meeste mensen te gevaarlijk is om oordeelkundig te gebruiken. Shang daarentegen heeft deze wereldveranderende kracht al lang geleden verworven en moet daarom zijn dagen besteden aan het afweren van de talloze tegenstanders die hem voor egoïstische doeleinden zouden gebruiken. Hij slaat voortdurend de handen van mensen weg van de wensvervullingsprijs die eigenlijk niet zou moeten bestaan.
Daarover gesproken, hier komt Lou Zhen via teleportatiekristal, gretig om nog meer problemen te veroorzaken.
De nieuwe arm van Lou Zhen eigenlijk hoogtepunten om een zwaard te worden voor de overgebleven arm. Briljant werk, cyborg man
Gelukkig is Lou Zhen zo’n botte onderhandelaar dat hij meteen aan de slechte kant van de Divine Swarm komt te staan.
Man, ze doen dit seizoen gekke draaiende choreografietrucs met de poppen. Leuk om je voor te stellen dat ze deze jongens vastbinden met touw om ze rond te draaien, als heldhaftige tafelvoetbalstrijders
Ook hoe, ondanks alle absurde bombast van zijn wapens, de show probeert elkaars unieke capaciteiten te respecteren. Het scherpe zwaard van Wan Jun Po is geweldig om de wapens van de tegenstander te vangen, terwijl de draaiende speer van Lou Zhen precies het tegenovergestelde doet en de kracht van zijn tegenstanders naar de zijkant leidt.
Ooh, ik hou van dit onheilspellende monotone nummer terwijl Lou Zhen begint te bellen
Nu de illusie is verbroken, komt Lin tussenbeide om de slagen van Lou Zhen af te weren met zijn vervloekte pijp. De meester van het gebrek aan respect
Nu het verraad van Wan Jun Po zo goed als ontdekt is door de paleiswachten, is het dat wel Lin dat redt het eigenlijk en noemt het “een kleine daad van vriendelijkheid, geïnspireerd door de uitstorting van liefde van de generaal voor zijn vaderland”. Lin begrijpt dat Wan Jun Po wordt gedreven door nobele doelen, en ik kan me voorstellen dat hij denkt dat hij hem nog steeds kan gebruiken – simpelweg door zijn trouw aan de Divine Swarm te verwarren of hem daadwerkelijk te laten overlopen. En wat is er schandelijker voor de Divine Swarm dan deze belangrijke bondgenoot te verliezen aan een wildcard als Lin? Ik kan me voorstellen dat hij al geniet van het idee om Huo Shi kwaad te maken.
‘Ben je niet bezorgd om Lin alleen te laten? Alleen… niet over hem. Zelfs de koninklijke bondgenoten van Lin beschouwen hem meestal als een aansprakelijkheid, dus ik veronderstel dat hij zich redelijk op zijn gemak voelt bij het gezelschap van Wan Jun Po.
Shang verzorgt de wonden van Lang en bedenkt dat zelfs de sterkste krijger gemakkelijk kan worden neergehaald als hij wordt aangevallen wanneer hij dit niet verwacht. Shang’s overpeinzingen weerspiegelen zijn algemene opvatting dat kracht kortstondig is en daarom nooit mag worden verward met rechtschapenheid.
‘Het lijkt erop dat hij Seven Blasphemy Deaths echt heeft verloren. Dat is een ander probleem, maar op dit moment heeft het geen prioriteit.” Shang is er erg goed in secundaire zorgen opzij te zetten en zich te concentreren op de onmiddellijke taak, zoals hij eerder heeft aangetoond door zijn desinteresse in de dimensie waar de Leegtekristallen ze naartoe stuurden. Lin weeft spinnenwebben van knopen, Shang snijdt ze met botte efficiëntie
Shang is van plan zijn bondgenoten te verbergen bij Tian Gong Gui Jiang, de vakman die de Sorcerer Sword Index heeft gemaakt
‘De nederige Gui Niao wilde alleen maar laten zien dat hij nuttig is voor jullie heren.’ Verdomme Lin, je houdt niemand voor de gek. Hoewel dit nog steeds perfect voor hem is, is Lin het type leugenaar dat zelfs zonder reden liegt, gewoon voor het plezier van bedriegen en leugens vertellen. Hij geeft de voorkeur aan een wereld gehuld in eeuwige rook van desoriëntatie, en hij doet zijn best om zoveel mogelijk van die rook weg te blazen.
“Gui Nao? Zo noemde lady Xing Hai je niet.’ ‘Als ik mag… het is gevaarlijk om de woorden van een demon aan te nemen voor wat ze lijken te impliceren.’ Oh mijn god Lin. Technisch gezien heeft hij het niet bij het verkeerde eind, maar wat een schaamteloze zet om hier te doen.
En wanneer Wan vraagt of hij Shang verraadt, antwoordt Lin dat Wan zelf ook Shang’s bondgenoot was. Lin is gespecialiseerd in het gebruik van gedeeltelijke waarheden om grotere onwaarheden te construeren.
Ik hou van deze scène waarin Lin en Wan nadenken over de directheid en koppigheid van Shang. Wan geeft toe dat “hij geen kwaad bedoelt, maar hij heeft beslist de neiging zich te concentreren op de nabije toekomst in plaats van op het grote geheel”. Het is onmiskenbaar waar, hoewel ik denk dat Shang het als een kracht zou beschouwen – mensen voor het ‘grote plaatje’ zijn voor hem mensen zoals Lin en de verschillende seizoenstegenstanders, mensen die zo verdwalen in een einddoel dat ze het onrecht dat ze doen uit het oog verliezen lijden. zich inzetten voor zijn zoektocht
“Ik wil gewoon doen wat ik denk dat juist is en me aan die overtuigingen houden, zoals iedereen zou moeten doen.” De verdomde durf van deze man. Lin is zo leuk
Wan lijkt oprecht ontroerd door Lins eervolle woorden, terwijl Piaomiao alleen maar kan zuchten en klaagt dat hij met deze saaie jongens om moet gaan in plaats van met de Princess of Cruelty.
“Je hebt een intrinsiek begrip van strategie”, zegt Lin tegen Wan, bijna kwijlend over hoe hij al deze dwazen gaat afleiden.
Shit, en nu heeft Xing Hai de Seven Blasphemy Deaths gevonden. Bovendien lijkt het erop dat de demon die vastzit in het mes eigenlijk een van haar zussen is!
Het is gemaakt
Wat een royaal gevulde aflevering was dit! Het gevecht tussen Shang, Wan Jun Po en Lou Zhen was een absoluut genot, met veel indrukwekkende choreografie en fundamenteel fantasierijke botsingen van over-the-top tovenaarswapens. Maar afgezien van de actie, bleef deze aflevering meer druk uitoefenen op karakterrelaties en filosofische verdeeldheid onder de hoofdcast, waardoor we terugkeerden naar de innemende, vlezige run-ins van de voorgaande seizoenen van de show. Wan Jun Po blijkt een fantastische toevoeging aan de cast te zijn, en elke aflevering waarin Lin bij zoveel intriges betrokken raakt, zal een blijvertje zijn. Dit was een zeer bevredigende aflevering die me meer dan ooit opgewonden maakte om te zien hoe de dingen evolueren en waar Lin’s nieuwste list toe leidt. Met de volgende!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.