De genegenheid van de filmmakers voor het materiaal, deze setting en elkaar is duidelijk; het zijn allemaal goede vrienden die zijn opgegroeid en jarenlang hebben samengewerkt. Die beelden aan het begin van de film van schattige kinderen die op het podium optreden? Dat zijn Gordon en Platt, lang voordat ze respectievelijk beroemd werden door TV’s “The Bear” en de musical “Dear Evan Hansen”. Galvin speelde ook in “Dear Evan Hansen” op Broadway en is verloofd met Platt. Gordon en Galvin hadden grote bijrollen in “Booksmart” van Olivia Wilde. Lieberman, de enige van de vier die ook niet op het scherm verschijnt, is al sinds de middelbare school bevriend met Platt en heeft verschillende van zijn muziekvideo’s geregisseerd. Het is duidelijk hoeveel ze houden van deze wereld van buitenbeentjeskinderen die gedijen binnen hun stam in deze landelijke omgeving, uren buiten New York omdat ze het zelf hebben geleefd. Maar de uitvoering komt niet altijd overeen met de kracht van je emoties.
“Theatre Camp” begint veelbelovend met Platt en Gordon in de hoofdrol als Amos en Rebecca-Diane, voormalige kampeerders met dromen van roem die nu jaarlijks terugkeren als adviseurs. AdirondACTS (een grappig idee op zich) is een cluster van gammele hutten die betere dagen hebben gekend, maar nog steeds elke zomer uitbarsten van jeugdige vrolijkheid. Dit jaar zullen interim-coach Amos en muziekleraar Rebecca-Diane echter de hele operatie leiden, aangezien oprichter Joan (Amy Sedaris in een frustrerend korte verschijning) een “Bye Bye Birdie”-gerelateerde aanval heeft gehad en in de problemen zit. . Joans toekomstige financiële broer Troy (Jimmy Tatro) verschijnt en probeert zijn zin te krijgen, maar de vroegrijpe theaterkinderen voelen onmiddellijk zijn onechtheid en wijzen hem af.
De show moet echter doorgaan, wat een tijdje buitengewoon leuk is, maar inconsistent groeit. Sommige kinderen zijn ongelooflijk getalenteerd – met name Bailee Bonick, Luke Islam en Alexander Bello – en het zou leuk geweest zijn om ze een beetje beter te leren kennen dan ze een showmelodie of emote te zien zingen met een diepte die hun leeftijd te boven gaat. In feite zijn ze veel interessanter dan de volwassen personages, behalve Galvin’s Glenn, het belegerde technische genie met een geheim. Een beetje betrokkenheid van de jonge ‘Minari’-ster Alan Kim als een in pak dragende wannabe-agent die de hele dag belt, staat symbool voor zowel de humor als de tekortkomingen van ‘Theatre Camp’. Het is intrigerend specifiek, maar ook hopeloos onderontwikkeld. Dat geldt ook voor de aanwezigheid van Ayo Edebiri, die naast Gordon uitstekend is in “The Bear”: haar personage bevindt zich hier in dubieuze omstandigheden die de film niet genoeg onderzoekt.