Bernardo Bertolucci was een van de eerste regisseurs die ik als tiener ontmoette en die me liet zien dat kunst geen barrières mag hebben; dat geen enkel onderwerp verboden terrein was. Hij ging te ver in zijn artistieke leven en veranderde voor altijd hoe ik over hem dacht, maar je kunt niet weglopen van je eigen verhaal. Je moet de werken omarmen die je iets belangrijks hebben laten zien, zelfs als de mensen die ze hebben gemaakt je in de steek hebben gelaten. Ik zal nooit de eerste vertoningen van “The Last Emperor” en “The Dreamers” vergeten. Na het zien van “The Conformist”, had ik het gevoel dat ik een venster had op een parallelle dimensie, ook al was de beschreven wereld al de onze, een even mooie als schrijnende nachtmerrie. ‘The Spider’s Stratagem’, ‘La Luna’, ‘Before the Revolution’, ‘The Grim Reaper’, ‘Me and You’ – tot het einde was Bertolucci onbevreesd in zijn provocatie en klassiek in zijn beelden. De wereld had geen plaats meer voor mensen als Bertolucci, wat moest gebeuren, maar ik heb nog steeds spijt dat ik nooit meer een nieuw werk van de man zal zien.
Klik hier om meer video-essays van Scout Tafoya uit zijn serie The Unloved te bekijken.