“The Mother” werd met lovende kritieken vertoond in theaters, waar de meeslepende setting ervoor zorgt dat de verf-op-nummer-delen van de plot echt opvallen. Een handvol vreemde stilistische keuzes trekt ook de aandacht in dit formaat: een terugkerend visueel motief van groothoekopnamen met vervaagde randen; vreemde en onregelmatige bewerkingen lijken het gebrek aan dekking op de set te compenseren.
Maar het grote scherm biedt ook een groter canvas voor de pittoreske locaties van de film, zoals de wilde Tlingit Bay in Alaska, de zinderende straten van Havana – en, eh, Cincinnati, Ohio. (Elke spion heeft een plek nodig om zich te verstoppen.) Wat nog belangrijker is, het is ook echter voor Lopez’ gezicht.
Die mok van een miljard dollar is voor het grootste deel een uitdrukking van grimmige vastberadenheid in ‘The Mother’, dat begint met een naamloze FBI-informant (Lopez) en zijn handler Cruise (Omari Hardwick) die ternauwernood ontsnappen aan een bloedige aanval op een FBI-agent. geheim huis in een buitenwijk van Indiana. De informant wordt al snel de moeder, aangezien de zwangere ex-spion bevalt van een dochtertje terwijl ze in het ziekenhuis herstelt van haar verwondingen. Ze heeft twee opties: weglopen met het kind en voor altijd weglopen, of haar ouderlijke rechten opgeven zodat haar dochter een normaal leven kan leiden. Ze kiest voor het laatste.
Ze laat haar emotionele betrokkenheid echter nooit los. En ze blijft afwachtend vanaf de zijlijn toekijken, wachtend op de dag dat haar verleden ook het leven van de jonge Zoe (Lucy Paez) zal bepalen. En inderdaad, net na Zoe’s 12e verjaardag arriveert de vriend en vertrouweling van de moeder Jons (Paul Raci) bij haar afgelegen hut aan het meer in Alaska met een bericht: Zoe is in gevaar. Tijd om te gaan.
Net als bij haar gevierde optreden als danseres in ‘The Hustlers’, is een groot deel van de spanning in ‘The Mother’ het kijken naar Lopez in beweging. Ze zwaait met een mes in close combat. Ze springt over de daken van auto’s in een stedelijke achtervolging. Zelfs de subtiele beweging van het laden en spannen van een sluipschuttersgeweer terwijl ze met haar gezicht naar beneden op een dak ligt, is opwindend als ze het doet. Lopez vertaalt haar ervaring als danseres in gruizige actiechoreografie met het gemak van een doorgewinterde professional.