Maar Halim wil niet. En Mina steunt hem de hele tijd. Ze komt voor hem tussenbeide en is stil maar duidelijk geïrriteerd als klanten om aanpassingen vragen om een meer “modieuze” pasvorm te creëren. Als fervente en bekwame student als Youssef is, is ze ook niet weg van hem. ‘Ik denk dat hij oprecht geïnteresseerd is om het vak te leren,’ zegt Halim tegen Mina. Ze denkt van niet. Hij vertrekt, net als iedereen, gelooft ze. En dan krijgt Halim er nog een. ‘Leerlingen groeien niet aan bomen’, merkt Halim op.
De interesse die Halim en Youssef in elkaar hebben is niet strikt professioneel. Wanneer Halim Youssef een bepaald punt leert, doet hij dat aarzelend, geduldig, niet alleen om zijn punt duidelijk te maken, maar om deel te nemen aan de persoonlijke intieme sfeer die hij op dat moment met Youssef deelt. En natuurlijk merkt Mina het op. Buiten de winkel volgt de film Halim naar een plaatselijk badhuis, waar hij seks heeft met mannen.
Mina is ernstig ziek en dreigt flauw te vallen. Naarmate de film vordert, accepteren we dat ze vertrekt. Ondanks zijn verlangens is Halim een loyale en ijverige echtgenoot, en dat doet hij meer dan plichtsbesef. Later in de film zal hij Youssef vertellen dat zijn moeder stierf bij de geboorte van hem en dat zijn vader hem vervolgens verstootte. “Mina heeft dat allemaal gewist”, concludeert hij.
De situaties in deze gewetensvolle, medelevende en rustig meeslepende film, geschreven en geregisseerd door Maryam Touzani, zijn zeker gespannen. Maar de film zelf geeft niet toe aan spanning. Het portretteert ongedisciplineerde passies die de levens van oplettende karakters beroeren. Een beetje zaken waarbij stof ontbreekt, zorgt ervoor dat Mina haar wrok op een kleinzielige manier uit. Mina heeft een groeiende vastberadenheid om een beetje te leven, om met enige spontaniteit te handelen voordat hun aantal echt toeneemt. En er is een abrupte bekentenis van Youssef die bevestigt dat hij op de hoogte is van Halims aandacht.