In 1977 heette een film waarvan je misschien wel eens hebt gehoord STAR WARS kwam uit en veranderde het type films dat Hollywood als blockbusters beschouwde volledig. Tot dan toe werd het idee van een epische scifi-fantasie die honderden miljoenen dollars opleverde als lachwekkend beschouwd, en het genre werd op zijn best als B-filmmateriaal beschouwd. Star Wars veranderde dat denken, en plotseling verdubbelden de studio’s zich en overspoelden theaters met hun eigen scifi-epen. Dit leidde naar Star Trek een pauze krijgen op het grote scherm, met de originele crew aan het roer van een film die destijds een van de duurste films ooit was. In deze aflevering van Revisited graven we dieper Star Trek: de film.
Flashback naar 1978. Star Wars verdiende nog steeds geld, en Universal bracht de pilot-aflevering naar een Star Wars-imitatiereeksen die ze ontwikkelden, Battlestar Galactica, en bracht het uit in theaters. Het bracht internationaal een indrukwekkende $ 41,8 miljoen op, een aanzienlijk aantal aangezien het slechts één tv-aflevering was die ooit op tv was uitgezonden. Universal trok een een-tweetje toen ze een paar maanden later de pilot voor OUTRO uitbrachten Star Wars imitatie die ze maakten, Buck Rogers in de 25e eeuw, en een brutowinst van $ 21 miljoen. Het was duidelijk dat de honger naar sciencefiction groot was, en in 1979 werden de bioscopen overspoeld met Star Wars klonen. Er waren een paar briljante, zoals die van Ridley Scott Buitenlanderdat ondermijnde de formule en vervolgens leuke films zoals Disney het zwarte gaten zelfs de James Bond-film, maanrakerdie aan het einde in sci-fi verandert, 007 de ruimte in stuurt en zelfs inclusief Star Wars gevechten in laserstijl aan het einde. Er waren ook tientallen Italiaanse imitaties zoals starcrash Het is De humanoïde.
In de strijd kwam Paramount Pictures, die moet hebben gedacht dat ze de controle hadden, aangezien ze misschien wel het grootste sci-fi-bezit van allemaal bezaten, Star Trek. Hoewel de serie slechts drie seizoenen op tv te zien was, werd de show, toen hij in syndicatie werd verkocht, een monsterlijke culthit toen de wateren op de proef werden gesteld toen Paramount een animatieserie produceerde die verrassend veel lovende kritieken kreeg. Er werden plannen gemaakt om nog een tv-show met een groot budget te produceren, genaamd Level 2, dat een tv-netwerk van het merk Paramount zou leiden, dat nooit tot bloei kwam. Het eerste seizoen was gepland voor dertien afleveringen en zou de volledige originele cast omvatten, behalve Leonard Nimoy, die een juridische strijd voerde met de studio over het gebruik van zijn beeltenis in merchandise. Hij zou worden vervangen door een Vulcan-personage genaamd Xon, gespeeld door David Gautreaux, terwijl Persis Kambatta werd ingehuurd om Ilia, de navigator van het schip, te spelen.
Dan, Star Wars kwam uit en Paramount koos ervoor om van Trek hun volgende grote franchise te maken, in de hoop te overtreffen Star Wars. Ze huurden Robert Wise in, de directeur van geschiedenis aan de westkant, het geluid van muziek Het is Andromeda’s bloedlijn om te regisseren, met een budget dat zou worden afgetopt op $ 15 miljoen, vijf miljoen meer dan Star Wars en zou uiteindelijk bijna drie keer dat aantal bereiken.
De originele cast had zich al aangemeld Level 2 en ze waren gemakkelijk te verkopen op Trek als een kenmerk. Toch besloot Michael Eisner, hoofd van de studio van Paramount, om Xon te laten vallen, waarbij de acteur een kleine rol in de film kreeg en Leonard Nimoy teruglokte als Spock. Om dit te bereiken, schonk Eisner hem een cheque voor achterstallige royalty’s waar Nimoy om vroeg en zei dat hij in feite op één knie ging zitten en de acteur smeekte om ermee in te stemmen de rol te spelen. Persis Kambatta werd behouden als Ilia, maar ze zou een nieuwe liefdesbelang hebben, Will Decker, gespeeld door Stephen Collins.
Wat is er interessant aan Star Trek: de film het is alsof Paramount destijds zich niet bewust was van wat een goed maakte Star Trek film. In plaats van de bemanning schurken te geven, werd besloten om in een meer bedwelmende en cerebrale richting te gaan, waarbij de Enterprise zich haastte om een mysterieuze buitenaardse wolk genaamd de V’ger te onderzoeken. Je zou kunnen zeggen dat dit oorspronkelijk het uitgangspunt was van de Level 2 saga, en zou een terugkerend iets worden voor zover Trek-piloten zouden gaan de volgende generatie Het is Deep Space Negen ook met deze saaie, actieloze piloten die fans grotendeels hebben afgewezen.
Wat vooral schandalig is De film is hoe onderbenut de originele cast is. James Doohan als Scott, Nichelle Nichols, Walter Koenig en George Takei hebben weinig meer dan kleine rollen, en zelfs het heilige trio, Kirk, Spock en McCoy, worden weggelaten, waarbij de focus van de film ligt op de twee jonge liefdesbelangen. , Decker en Ilia, en hun romance. De originele cast heeft weinig anders te doen dan reageren op de effecten op het scherm.
Wat de VFX betreft, ze zouden de film boven het budget duwen, aangezien het oorspronkelijke team dat was ingehuurd om de VFX te leveren, niet kon leveren. Veteraan FX-specialist Douglas Trumbull, voor wie het FX-werk deed 2001: Een ruimte-odysseewerd ingehuurd en kreeg een onbeperkt budget, met als enige voorbehoud dat het maar een paar maanden had om te leveren, aangezien de studio een contractuele releasedatum had van december 1979. Uiteindelijk, John Dykstra, een van ILM’s pioniers met Star Wars, werd uitbesteed, maar is sindsdien op zichzelf uitgegaan. Ze stelden de releasedatum vast, maar nauwelijks, aangezien Robert Wise geen gelegenheid had om de film te testen en te verfijnen, en hij beschouwde hem altijd als onvoltooid. De film was onverwacht een behoorlijke hit, met een brutowinst van $ 82 miljoen in eigen land, maar gezien het budget maakte het pas winst nadat de internationale kassa het op $ 139 miljoen bracht. Het zou de enige keer in de franchisegeschiedenis zijn, totdat de door JJ Abrams geregisseerde reboots, waar een Star Trek de speelfilm zou worden beschouwd als een film van A-klasse, waarbij alle toekomstige films worden verzorgd door de tv-vleugel van Paramount, waarbij Harvey Bennett de maker van de serie Gene Roddenberry vervangt als de creatieve goeroe van de franchise in de toekomst.
Star Trek: de film ontving gemengde recensies van critici, maar veel fans hadden er een hekel aan en noemden het zelfs een “stilstaand beeld”. Als ik er nu naar kijk, is de film saai, met alleen de ongelooflijke score van Jerry Goldsmith die de tand des tijds echt doorstaat. Zijn thema voor de film zou worden hergebruikt als de Star Trek: de volgende generatie thema, en wordt terecht als een klassieker beschouwd. Veel van de dialoog is cheesy, met het script een lappendeken van bijdragen van schrijver Harold Livingston, Alan Dean Foster en Gene Roddenberry zelf. De film achtervolgde Robert Wise decennia lang, en het werd niet geholpen door de talloze bewerkingen die circuleerden. Een van de “extended editions” die op televisie werd uitgezonden en op Home Video werd uitgebracht. Wise had een hekel aan deze bewerking, die twaalf minuten langer duurde en onvoltooide effecten van amateurniveau bevatte. In 2001 kon Wise eindelijk de film afmaken toen Paramount ermee instemde een definitieve director’s cut te financieren, waardoor hij onder andere veel van de visuele effecten opnieuw kon doen met CGI. Hij remixte ook de soundtrack en maakte verschillende vervangingen en toevoegingen in de hele film, waarbij hij slechte shots verwijderde waarvan hij vond dat ze ondermaats presteerden en een geheel meer gepolijste versie van de film maakte, die fans won die het teleurstellend vonden.
Het was een soort laatste ademtocht voor Wise, die een paar jaar later in 2005 stierf. verplaatst naar HD, 4K en verder, waarbij de director’s cut niet beschikbaar was totdat een grote restauratie werd uitgevoerd door Paramount Plus, die het exclusief in de streamingversie uitbracht en later uitbracht in Blu-ray en 4K. Zoals de film nu bestaat, blijft het een nieuwsgierigheid van fans, maar het wordt beschouwd als een afgebroken release van de franchise, die pas van de grond zou komen met de release van Star Trek II: De toorn van Khan in 1982. De betrokkenheid van Persis Khambatta en Stephen Collins bij de franchise zou van korte duur zijn. Khambatta’s kale hoofd in de film werd een sensatie toen de film werd uitgebracht, maar toen ze haar haar lang liet groeien, was het onherkenbaar, wat haar carrière misschien een beetje heeft doen ontsporen. Ze zou een goed ontvangen rol hebben in de Sylvester Stallone-film. Nachtbrakers en dan zou het verschijnen op de actieflop MegaKracht. Ze zou echter met tal van gezondheidsproblemen worden geconfronteerd en de voormalige Miss India stierf in 1998 op slechts 49-jarige leeftijd.
Stephen Collins daarentegen had een tijdlang een zeer succesvolle carrière en leidde de cult-tv-show Tgouden apenbieren en uiteindelijk door te gaan naar enorm succes op de familieshow 7e hemel. Zijn carrière zou eindigen als tijdens een omstreden scheiding een band zou uitlekken waarop de acteur het seksueel misbruik van een minderjarige leek toe te geven. Hij zou uiteindelijk aan People Magazine onthullen dat hij in 1973, 1982 en 1994 drie minderjarigen had misbruikt.
Gelukkig is de hoofdcast, hoewel slecht bediend De film, was nog maar het begin van zijn nieuwe avonturen op het grote scherm, met de serie die uiteindelijk Leonard Nimoy lanceerde als een van de populairste regisseurs van de jaren tachtig, toen zijn onwil om door te gaan met het spelen van Spock werd omgezet in een deal om de derde en vierde film te regisseren . . De serie zou zijn creatieve hoogtepunt bereiken met de Genesis-trilogie, bestaande uit de tweede, derde en vierde film in de serie, die zou doorgaan tot het einde van de serie. Volgende generatie cast nam het eindelijk over. Terwijl Star Trek: de film geen favoriet bij fans, het blijft een interessante curiositeit.