Hallo allemaal, welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag kijk ik ernaar uit om terug te keren naar de avonturen van de Forger-familie, nu ik eindelijk genoeg van mijn bestaande schrijven heb gepost om me gerechtvaardigd te voelen om terug te keren naar de serie. Spy x Family is echt een van die shows geworden waarvan ik niet anders kan dan blij zijn met de kans, en daarom moest ik mijn kijkervaring zo oordeelkundig mogelijk rantsoeneren. Nou, de rantsoenering is gebeurd en hier zijn we dan eindelijk!
Ons laatste uitje met de Forgers bleek Yor’s mooiste moment te zijn, waarin de basisgrap van “Yor kan niet koken” op de een of andere manier werd uitgebreid tot een verkenning van hoe voedsel, familie en geheugen op natuurlijke wijze met elkaar verweven zijn, en eindigde met het vinden van een cruciale link voor Yor. . tussen zijn tijd bij Yuri en zijn dagen bij de vervalsers. Door gebruik te maken van zijn kernangsten, zijn gevoelens over het verleden en zijn dromen voor de toekomst, bood aflevering zestien een vitale textuur aan Yor’s persoonlijkheid, terwijl hij zijn thematische afstemming met de rest van de vervalsers verder benadrukte.
Nu Yor’s angsten zijn weggenomen en Bond zijn intrek heeft genomen in het ouderlijk huis, stel ik me voor dat we wat van Anya’s avonturen op de academie tegemoet gaan. Maar Spy x Family zit vol heerlijke verrassingen, dus ik weet zeker dat ik zal genieten van alle waanzin die in het verschiet ligt. Laten we teruggaan naar de vervalsers!
aflevering 17
“Voer het Griffin-plan uit.” En blijkbaar is de griffioen een soort vliegend apparaat van karton? Klinkt als scheldwoorden op school voor mij
Becky haalt Anya in en babbelt over de aflevering van gisteravond van ‘Berlint in Love’, een of ander romantisch drama. Een leuke terloopse herinnering aan Anya’s leeftijd in vergelijking met haar leeftijdsgenoten – ze heeft geen vroegrijpe interesse in romantiek in het eerste jaar zoals Becky, ze wil gewoon spionnen zien vechten tegen slechteriken
Becky is blij om haar relatieve volwassenheid over Anya te heersen, zoals kinderen vaak doen. Het is opmerkelijk de precieze gradatie van “deze dingen zijn voor baby’s” die je zult vinden bij jonge kinderen, van wie velen wanhopig willen bewijzen dat ze toch geen kleine kinderen zijn.
Ik heb dit al eerder gezegd, maar het rijpingsproces gaat meestal van “Ik hou van de dingen die ik leuk vind” als kind tot een wervelwind van gretige presentaties en optredens als een zelfbewuste tiener, en dan hopelijk terug naar “Ik hou van de dingen die ik leuk vind “Ik vind het leuk” als je eenmaal het zelfvertrouwen van een volwassene hebt. En de media treden in de schoenen van hun publiek: shows voor kinderen en volwassenen hebben de neiging om veel minder intens te protesteren tegen hun volwassenheid en ernst dan shows voor tieners.
“Voorheen in Spy x Family kon Damian niet waarderen hoe geweldig Bond was, dus…” Ik hou van Anya’s sequenties die alle gimmicks van pulpspionagedrama’s omarmen. Deze show zou echt niet werken als Anya niet dacht dat spionnen de coolste zijn.
Ik waardeer het dat Anya’s fantasieversie van Damian’s huis zo compleet is als ze eigenlijk zou kunnen tekenen.
Deze keer heeft Anya een pistool – een familiefoto met daarop Bond zelf! Ik hou van zijn kleine vlinderdas hier, hij is zo’n verfijnde heer
Oh god, Becky’s interesse in romantiek betekent dat ze denkt dat Loid superheet is. Ik bedoel, dat is hij, maar er kan niets goeds van komen
Ah, kunst- en ambachtsles. Zo komen we bij onze titulaire griffioen
De klas zal in groepen dieren maken van de toegewezen materialen, een uitdaging die vermoedelijk in de eerste plaats is ontworpen om discussie, betrokkenheid en samenwerking tussen studenten te bevorderen. Wat ze doen is waarschijnlijk minder belangrijk dan hoe ze zich gedragen als ze besluiten het te doen.
Over de spanning gesproken tussen het omarmen van de kindertijd en het overgaan naar een angstige adolescentie, we zien dezelfde kloof tussen Anya en Becky spelen tussen Damian en zijn volgelingen. Zijn twee vrienden staan te popelen om een cool dier te maken, maar Damian verklaart al snel dat “dit project voor baby’s is”.
Ahaha, Damian schreeuwt echt “verdomme” als hij bij Anya zit
Op dit moment lijkt het erop dat Becky’s verliefdheid op Loid er alleen maar is om een paar hobbels in de weg te leggen voor Anya die Bond aan Damian onthult.
De regisseur legt mijn aannames over het doel van deze opdracht uit, terwijl hij ook de creativiteit en uniciteit van het eindresultaat benadrukt.
Anya’s Bond-sculptuur is verfrommeld papier met drie touwen erop geplakt. Ja Anya, deze prachtige recreatie van je hond zal Damian zeker op zijn knieën brengen
“Zijn naam is Bond.” “Dus je vindt het leuk om afval een naam te geven?” absoluut uitgewist
Damian is degene die van plan is een griffioen te maken, zoals te zien is op zijn familiewapen. Tot nu toe lijkt het erop dat bijna geen van de studenten meewerkt, dus er is zeker een kans voor Anya om bij te komen van haar vuilnishond.
Damian’s fantasieën om geprezen te worden door zijn vader voor het grootbrengen van deze griffioen vertellen ons in het publiek dat dergelijke lof een onvoorstelbare schat voor hem is, en dat zijn vader alleen geïnteresseerd is in hoe Damian de familienaam verdedigt of beschaamt.
Anya’s ongelooflijk bizarre nieuwe gezicht voor haar genadig akkoord om Damian te helpen zijn griffioen te voltooien. Ik denk dat ze voor “een baken van liefdadigheid” gaat, maar in de praktijk ziet ze er dreigend en een beetje stoned uit
En natuurlijk, met Becky in volle romantiek, gaat ze ervan uit dat Anya’s liefdadigheid het resultaat is van haar verliefdheid op Damian. Dit is ook dwingend kinderachtig gedrag – als je net een paradigmaverschuivend feit hebt ontdekt, zoals “holy shit, romantiek en aantrekkingskracht bestaan”, heb je de neiging om alles wat je ziet door die nieuwe lens te interpreteren.
Damian heeft absoluut geen waardering voor Anya’s griffioenstraalmotoren.
Dit conflict dient als een uitstekend middel om Anya te leren over Damian’s eigen omstandigheden. Ik vind het leuk hoe de introductie van deze griffioen als iets waarop hij indruk kan maken op zijn vader hem iets te verliezen geeft; Damian heeft meestal alle vertrouwen onder zijn leeftijdsgenoten, maar hij is wanhopig onzeker over het behagen van zijn vader, en deze kwetsbaarheid zal hem waarschijnlijk veel sympathieker maken voor Anya. Ze weet meer dan enig kind zou moeten weten over hoe ze onsympathieke volwassenen een plezier moet doen, gezien haar tijd in verschillende weeshuizen.
Damian’s combinatie van een verminkte primaire griffioen en Anya’s babygriffioenlijk wint de hoofdprijs en brengt de jury tot tranen toe met zijn evocatie van een land dat verslagen maar niet gebroken is. Je hebt ze met de grond gelijk gemaakt, Damian!
Helaas beseft Damian heel goed dat deze creatieve lezing van zijn werk geen indruk zou maken op zijn vader. Hun totale gebrek aan band wordt duidelijk wanneer Damian naar huis belt en spreekt met de butler Jeeves, die waarschijnlijk het aardigste lid van zijn familie is. Heck, zelfs zijn vrienden op school lijken meer bezorgd over zijn status – iedereen ziet hem als een verlengstuk van zijn vader, maar zijn vader niet.
Voor ons komende vervolg wordt Handler geïntroduceerd als Sylvia Sherwood. Ik denk niet dat we eerder naar haar zijn vernoemd, maar ze lijkt inderdaad treffend op een spion. Drie lettergrepen die in elkaar overlopen, gevolgd door twee eenzame lettergrepen, creëren vaak indrukwekkende, fictieve namen – “Anderson Blacktire”, “Timothy Pelton”, enz. Zo klinken namen met dat Flash Gordon-ritme altijd als ruimte-avonturiers (vandaar “Zap Brannigan”)
Haar bijnaam is “Fullmetal Lady”
Jeetje, de animatie en lay-outs van deze reeks zijn van een ander niveau! Overvloedige vloeiende bewegingen van zelfs de kleding en het haar van Handler, gecombineerd met composities die het oog altijd naar de volgende snit leiden.
Het is gemaakt
Anya keerde triomfantelijk terug naar de sportschool en behaalde een enorme overwinning in haar vriendschapsproject met Damian! Nou, dat is misschien een beetje te optimistisch, maar haar helderziende bespionering van Damian’s motieven heeft haar in ieder geval enig inzicht gegeven in de zeer menselijke motieven die Damian’s bravoure en streven naar perfectie inspireren. Damian klampt zich vast aan zijn status als heer, want dat is alles wat hij heeft; buiten de gangen van deze school heeft hij niets om hem te troosten en zeker niets zoals Anya’s warme en gastvrije huis. Als Anya kan gaan van het helpen van Damian Cause Of The Mission tot het helpen van hem simpelweg omdat hij een vriend nodig heeft, kan Operatie Stryx eindelijk van de grond komen!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.