Gabriel Darku (die, zoals veel spelers dit jaar, in serie drie zat, “Solstice”) speelt rechercheur Kenneth Rijkers, een nieuw gezicht in Toronto dat onderzoek doet naar de brute moord waarmee het seizoen begint. Een geheime figuur die bekend wordt als The Widow, verminkt op brute wijze mensen in de straten van Toronto, en de autoriteiten beginnen te denken dat het verband houdt met een zaak van meer dan tien jaar geleden die eindigde in onrecht. Terwijl The Widow steeds dichter bij de elite van Toronto komt te staan, brengt ze de machtige Basil Garvey (Eric McCormack van “Will & Grace”) in paniek, wat leidt tot brute en overhaaste beslissingen. In de loop van twee afleveringen dwaalt “Ripper” soms te ver af van zijn horrorverhaallijn, in een poging het leven in het tijdperk vast te leggen op een manier die bijna meer aanvoelt als een historisch dramastuk, maar de schrijvers vinden altijd een manier om het over te brengen terug naar het verleden. kern van de voorstelling. Het zit in het woord “Slasher”.
Aan de ene kant bewonder ik “Slasher” omdat hij probeerde zich te verdiepen in klasse en privileges op een manier die niet per se hoefde, en ik vind het leuk hoe de show speelt met magie en het bovennatuurlijke met een artiest die een vrouw in tweeën zag. in de première en houdt een seance in de tweede aflevering. Dit is een tijd waarin de grens tussen het traditionele decorum van de bovenlaag en iets gevaarlijkers begon te vervagen wanneer socialites zich aangetrokken kunnen voelen tot iemand die beweert de mogelijkheid te hebben om de andere kant op te praten. “Slasher” is op zijn best als het tempo hoog is, en deze twee afleveringen voelen langer aan dan zou moeten. Ik hoop dat ze zich schrap zetten voor de komende chaos.
Het is ook vermeldenswaard dat de ambitie van “Ripper” soms tegen de grenzen van deze Canadese productie aanloopt. Om bot te zijn, voelt de show over het algemeen alsof het op een set staat in plaats van in het 19e-eeuwse Canada. Interieurs zien er redelijk goed ontworpen uit, maar de straten zien er duidelijk uit. En ik kan niet geloven dat ik dit zeg in het tijdperk van “Ozark Lighting”, maar deze is behoorlijk helder. Een show genaamd “Ripper” moest donkerder, smeriger en gevaarlijker zijn.
En het is nog steeds leuk. McCormack is een demente verrassing dat hij op onverwachte manieren in een kwaadaardig personage verandert, en er zijn hier marginale personages waarvan ik vermoed dat ze interessanter zullen worden naarmate de plot zich ontvouwt. “Slasher” is zo’n hit dat de schrijvers plezier hebben met de hele geschiedenis van horrorideeën. Met elk denkbaar concept voor een vijfde seizoen dat er is, is het een bewonderenswaardige en ambitieuze zet om met een door Ripper geïnspireerd historisch stuk te gaan. Ryan Murphy wil misschien wat aantekeningen maken.
Er werden twee afleveringen getoond ter beoordeling. “Slasher: Ripper” wordt nu afgespeeld op Shudder.