Anno’s kijk op Kamen Rider speelt zich af als een liefdevolle en eigenaardige deconstructie van Kamen Rider, een rebelse jonge held die de wereld verdedigt tegen de doortrapte SHOCKER-organisatie en haar verschillende cyborgs van dierenmensen. In “Shin Kamen Rider” begint Hongo zijn anti-SHOCKER-kruistocht nadat hij met tegenzin (en vreselijk) een groep kolossale SHOCKERS gekleed in baretten en ook een spinrobot (Nao Omori) in elkaar heeft geslagen.
Hongo wordt vervolgens ondervraagd door de ijzige monsterjager Ruriko (Minami Hamabe) en haar vader, Dr. Midorikawa (“Tetsuo: The Iron Man”-regisseur, Shinya Tsukamoto), een ontgoochelde wetenschapper die robots bouwt. Kortom, dr. Midorikawa maakte bugmannen voor SHOCKER, maar keerde zich later tegen hen en experimenteerde ook op Hongo om hem de superkrachten te geven die hij nodig had om SHOCKER te verslaan. dr. Midorikawa sterft vrij vroeg; hij is de eerste van een paar personages die, als ze kwaken, oplossen in een manvormig silhouet van zeeschuimbellen. Nadat het in het niets is gesmolten, gaan Ruriko en Hongo op reis om SHOCKER te vernietigen, met de hulp van een paar mysterieuze regeringsagenten, Taki en Tachibana (Takumi Saitoh en Yutaka Takenouchi).
Veel van “Shin Kamen Rider” gaat over Hongo’s strijd om anderen te dienen zonder zijn geweten te verraden. Hij worstelt met zijn computergeprogrammeerde overlevingsinstincten, die vaak brutaal zijn. Maar elke nieuwe tegenstander met insectenthema richt de relatie tussen Ruriko en Hongo opnieuw op hun gedeelde missie, zodat het een persoonlijker gevecht wordt: de laatste antagonistische baas is uiteindelijk Ruriko’s megalomane broer Ichiro (Mirai Moriyama), een vlindermonster en de leider van SHOCK.
Anno frustreert en heroriënteert ook de relaties van kijkers met wat altijd kinderlijk eenvoudige karakters zijn geweest. Hij duwt zijn camera regelmatig in de gezichten van acteurs of onder hun benen, snijdt vlak voor de actie en vergroot verschillende belangrijke shots zodat het gezicht van een acteur prominenter is dan de heldere, flamboyante kleding van hun personages. Deze potentieel verontrustende stijl dramatiseert toch effectief de door adrenaline gevoede desoriëntatie van Hongo en zijn bondgenoten. Anno haalt ook kijkers in terwijl we verder gaan, waarbij ze de actie en het dramatische momentum net genoeg afzwakt om zelfs een gevecht met een half-bidsprinkhaan, half-kameleonmonster (Kanata Hongo) hartverscheurend te maken.
Sommige kijkers worden misschien afgeleid door het tempo van de film, de ongekunstelde actiechoreografie en de niet-glamoureuze speciale effecten in lage resolutie. Misschien, maar wat dan nog? Anno’s kijk resoneert omdat het zowel de experimentele geest als de naïeve angst deelt – Wie ben ik en hoe houd ik mezelf bij elkaar in een groep verenigd door een gemeenschappelijk doel? – zowel de vorige “Shin”-reboots als de originele serie “Neon Genesis Evangelion” en hun recente “Rebuild”-remakes van die vaak gekopieerde anime. Veel mensen zullen naar “Shin Kamen Rider” komen in afwachting van een Hideaki Anno-film; ze zullen niet teleurgesteld worden.