ingezeten kwaad Het is Resident Evil 2 ze waren van een andere tijd. Resident Evil 3 het was bloedarm en teleurstellend, maar het verdiende een tweede kans. Maar inwoner Kwaad 4 is de klassieker die een heel genre opnieuw heeft uitgevonden en een serie nieuw leven heeft ingeblazen met een gameplay-loop die zo eindeloos lonend is dat het nog steeds een herhaling verdient om de paar jaar, zelfs bijna twee decennia later. Deze eerste drie pleitten voor hun remakes – die geworteld zijn in hun tijd – maar inwoner Kwaad 4 kan niet beweren geriatrisch te zijn als het nog steeds het grootste deel van zijn concurrentie tot onderwerping dwingt. O inwoner Kwaad 4 remake is echter een zorgvuldig overwogen nieuwe voorstelling die het bestaan ervan meer dan rechtvaardigt, het skelet van het origineel behouden en het zorgvuldig verbeteren zonder het gloeiende, door Las Plagas geteisterde hart in het midden op te offeren.
inwoner Kwaad 4Gevechten zijn een van de meest duurzame erfenissen en zijn een effectief voorbeeld van het soort slimme veranderingen die Capcom grotendeels heeft aangebracht met deze remake. Het origineel bracht een revolutie teweeg in de horrorstijl van de serie door meer adrenaline in de mix te injecteren, waardoor de kenmerkende hoeveelheid spanning behouden bleef, maar de actie en het tempo ervan werden verhoogd. Het beheren van vijanden en middelen was nog steeds cruciaal in inwoner Kwaad 4spelers moesten echter gewoon nog sneller en vaardiger beslissingen nemen om de sterkere en grotere hordes vijanden te overwinnen.
De remake heeft nog steeds die algemene stroom van het haastig managen van een aankomend publiek en die spanning kan niet worden onderschat. Gevechten zijn altijd hectisch en opwindend, waarbij het instinct en de reactietijden van de speler op de proef worden gesteld te midden van een allesomvattende chaos. De altijd aanwezige chaos komt voort uit welke hulpbronnen lijken dynamisch droppen, welke vormen van Las Plagas spawnen, welke munitie er in voorraad is, de soorten vijanden die spawnen en naar welke delen van de arena de speler wordt gekanaliseerd. Met een grote verscheidenheid aan vijanden, een constant aanbod van unieke scenario’s en uitgebreide wapenupgradebomen, verliezen ontmoetingen nooit hun scherpte omdat er zoveel verschillende variabelen in het spel zijn die een heerlijk evenwicht vormen tussen de keuze van de speler en de onvoorspelbare onrust die je op de been houdt. Het is een verscheidenheid aan systemen die op zichzelf al opmerkelijk zijn en elkaar overstijgen.
Dat vertalen vanuit het origineel is geen gemakkelijke opgave, maar Capcom kon ook een stap verder gaan door in deze remake aan die lus toe te voegen. De snelle selectiefunctie – die sindsdien een hoofdbestanddeel van de serie is inwoner Kwaad 5 – verwijdert eindelijk de vervelende menugebaseerde wapenwisseling van het origineel. Het is niet altijd zo onmiddellijk als het zou moeten zijn, omdat er enige animatieprioritering is, maar het is aanzienlijk minder schokkend dan het spel langzaam pauzeren om het geweer te trekken. Tegelijkertijd kunnen bewegen en schieten maakt ook inwoner Kwaad 4 vloeiender en nam de spanning niet weg, omdat het alleen maar meer hectische manoeuvres en gladde scheerbeurten mogelijk maakte.
De nieuwe parry helpt ook bij die korte scheerbeurten, aangezien Leon bijna elke melee-aanval kan afslaan. Hoewel het in eerste instantie beperkt aanvoelt om parry te koppelen aan de duurzaamheid van het mes, is het een prachtig genuanceerd systeem dat samenwerkt met zijn agressieve karakter, terwijl het ook een meer mechanisch lonende verdedigingsoptie biedt. Een mislukte afweer zal de aanval nog steeds onderbreken (behalve op Professional), maar een perfecte timing zal de vijand verdoven en openstellen voor een snelle aanval in het gezicht. Helaas is er geen manier om grijpers te ontwijken en sommige vijanden zijn buitengewoon bekwaam, maar een snelle tegenaanval kunnen doen om los te komen ten koste van veel duurzaamheid is een behoorlijk compromis. Het is meer een op vaardigheden gebaseerde optie die van nature past inwoner Kwaad 4ingewikkeld met elkaar verweven systemen.
En terwijl deze gevechtsveranderingen accentueren wat maakt inwoner Kwaad 4 inwoner Kwaad 4, roepen sommige van de andere tweaks andere aspecten van het DNA van de serie op. Ondanks een paar vervelende uitzonderingen die eerdere gebieden onverwachts met elkaar verbinden, is het veel meer open dan het origineel en heeft het gesloten vakken en zijmissies die spelers aanmoedigen om terug te gaan en van het hoofdpad af te dwalen.
Dead Space zweeft sinds 2013 in de ruimte nadat Electronic Arts zonder pardon zijn navelstreng had doorgesneden. Overleden in…
Zoals getoond in lege ruimte remake, deze toevoegingen belonen degenen die bereid zijn om te verkennen met waardevolle bronnen, een aantal onverwacht uitdagende gevechten en een meer intiem gevoel van plaats. Meerdere keren door gebieden gaan, voegt een gevoel van vertrouwdheid toe dat sommige van de beste hubs voor videogames hebben, zoals Resident Evil 2Raccoon Police Station en USG Ishimura van het bovengenoemde lege ruimte opnieuw doen. Herontworpen niveaus die perfect in elkaar passen en het ontbreken van laadschermen maken backtracken ook een pijnloze oefening. Gecombineerd met zijn meer intuïtieve puzzels en nieuwe schatzoekmechanisme met open einde, inwoner Kwaad 4 ligt veel dichter bij de vorige ingezeten kwaad games zonder zijn eigen identiteit als actiegerichte inzending op te geven.
Het is een uitzonderlijke evenwichtsoefening die zich ook uitstrekt tot de horrorwortels van de serie, aangezien de radicale sprong in technologie het mogelijk maakt om duisternis te gebruiken om engere scenario’s te creëren. Ashley’s herwerkte sectie profiteert enorm van deze visuele revisie, aangezien Capcom dit gebruikt om een angstaanjagende sleutelzoektocht te creëren met een uniek mechanisme in de kern dat ten volle profiteert van de verbeterde verlichting. Door het hele segment te herzien en de horror te verdubbelen, is spelen als Ashley niet langer een vervelende afleiding van de hoofdster, maar een stressvolle en welkome afwisseling.
Capcom voert de horror-elementen opnieuw op met zijn Regenerators, waarbij het eilandlaboratorium dat ze thuis noemen in zwak, flikkerend licht wordt gedompeld en ingewikkelde instellingen worden gecreëerd die het vermogen van de speler testen om onder druk te handelen terwijl hij in duisternis is gehuld. Uitzoeken waar je heen moet en kleine Las Plagas-parasieten moeten afvuren op een bewegend doelwit met zo’n kleine foutmarge, is het soort intensiteit dat de beste eigenschappen van het spel kort samenvat. Terwijl zijn verontrustende langgerekte armen, bloeddoorlopen ogen en griezelig astmatisch piepen eng waren in het origineel, zijn ze ronduit angstaanjagend in de remake vanwege de manier waarop het is geconstrueerd om die angstaanjagende eigenschappen beter naar voren te brengen.
Dit deel van het spel is een triomf, niet alleen vanwege het slimme ontwerp, maar ook omdat het afwijkt van het veronderstelde pad. Het ondermijnen van verwachtingen werkt geweldig in de context van horror en waarom de engste delen zo effectief zijn, maar het is ook wat het spel in het algemeen interessant houdt.
Capcom heeft schijnbaar elke centimeter van het origineel geanalyseerd en manieren gevonden om de specifieke toon van een sectie naar voren te brengen of geheel nieuwe ideeën te implementeren. Iconische ontmoetingen met vijanden zijn gelikt geremixed, de actiescènes zijn groter en bombastischer, sommige secties zijn op andere plaatsen geplaatst, oude vijanden hebben nieuwe rollen, hun baasgevechten (die enorm profiteren van de gameplay-updates) zijn overal gestroomlijnd. het bord en enkele stukjes vuller kregen nieuwe mechanica of meeslepende wendingen.
Zelfs het verhaal is aanzienlijk coherenter omdat het team context en bindweefsel heeft toegevoegd dat alles beter met elkaar verbindt. Ashley en Luis krijgen de meeste verbeteringen omdat ze niet langer vervelende klootzakken zijn, maar capabele personages met echte bogen en veel meer keuzevrijheid. Leon heeft ook meer emotioneel bereik en behandelt Ashley gelukkig niet alleen met minachting, maar behoudt nog steeds haar oneliners en acrobatische vaardigheden die tot haar beste behoren. Ada, aan de andere kant, levert een verrassend levenloze uitvoering met strakke lijnlezingen die streven naar moeiteloze frisheid, maar er gewoon eenvoudig uitzien. Het is verwarrend waarom Capcom Ada’s acteur terugbracht van de verguisde Resident Evil: Welkom in Raccoon City toen het personage zo goed werd afgebeeld in het sublieme Resident Evil 2 opnieuw doen.
Afgezien van Ada’s lagere stem, bijna elke andere tweak aan de inwoner Kwaad 4 remake is een opmerkelijke prestatie die een van de beste games aller tijden nog beter maakt. Het gaat niet alleen om de kwaliteit van deze veranderingen, maar ook hoeveel er zijn in de loop van de robuuste campagne van 20 uur. Capcom begreep fundamenteel waarom inwoner Kwaad 4 is een klassieker en gebruikte die kennis om een engere, actievollere versie van het spel te ontwikkelen, die ook de puzzelgerichte aard van de andere afleveringen eer aandoet. De harmonieuze samensmelting van deze stukken maakte het de beste ingezeten kwaad game, een eersteklas remake en een algeheel meesterwerk.
INTERPUNCTIE: 10/10
Zoals het beoordelingsbeleid van ComingSoon uitlegt, staat een score van 10 gelijk aan “meesterwerk”. Dit is de zeldzame release die het genre overstijgt en door alle fans van het medium zou moeten worden ervaren.
Openbaarmaking: de uitgever heeft ons een exemplaar van de PlayStation 5 verstrekt inwoner Kwaad 4 opnieuw beoordelen. Herzien in versie 1.002.000.