Renfield, met in de hoofdrol Nicholas Hoult als de beruchte lakei van graaf Dracula (briljant gespeeld door Nicolas Cage) komt dit weekend eindelijk in de bioscoop. Een paar maanden geleden hadden we het geluk om de set van de film te bezoeken, en kort daarna hadden we de tijd om behoorlijk uitgebreide interviews op te nemen met Cage zelf, evenals met regisseur Chris McKay. We gaan ook zitten met Awkwafina, die in de film meespeelt als agent waar Renfield verliefd op wordt. Hoewel ze veel ervaring heeft met actie met een groot budget, heeft ze meegespeeld Shang Chi, hier staat ze in het middelpunt van veel van de actie, wat bepaalde uitdagingen met zich meebrengt, bespreekt ze hier. Ze vertelt ons ook over enkele van haar recente favoriete films en is zelfs onder de indruk als we onthullen dat een van haar idolen, Tom Waits, Renfield speelde in Dracula van Bram Stoker.
Ik had het geluk om te zien dat er werd gefilmd. Ik heb het niet persoonlijk gezien, maar eigenlijk door een muur heen. Wat was je eerste reactie toen je Nicolas Cage in volledig kostuum als Dracula zag?
Oh man. Het lijkt stil in de kamer, denk ik, als hij binnenkomt, want het is nog steeds Nic beneden. Dat maakte dus veel indruk. Ik denk dat het was alsof ik het persoonlijk zag. Ik denk dat wanneer je Chris ontmoet in de voorbereidingsfase, je tekeningen van hem ziet, schetsen, zoals ideeën misschien voor referenties aan de muur. En als je hem dan voor je ziet, doe je dat echt. Het is eng. Het is eng en cool is wat ik ga zeggen.
Wat zijn enkele scènes die je schokten waarmee ze wegkwamen? En wat zijn enkele van je favorieten die je kunt delen zonder in de problemen te komen, je kunt zo vaag zijn als nodig is.
Schrok het me dat ze ermee wegkwamen? Nou, ik denk dat er een geweldige inleidende soort is, zoals wanneer Rebecca en Renfield elkaar ontmoeten en die vechtscène plaatsvond in een echt restaurant. Toen ging ik ongeveer een maand later terug naar New Orleans om te filmen. Ik had zoiets van, ik kan daar niet eten. Wat waren we daar aan het doen? Zoals, ik kan het niet, maar ja, het was een heel, heel lange, heel intense scène. Maar het is meer een vervolg waar we echt mee begonnen zijn. Dus ik denk dat dat ons eerste grote productiegevecht was en ik vind het echt gaaf. Het was alsof ik, een van de eerste keren dat ik echt aan het werk was, het woord vergat. O mijn God. Als praktische effecten. En dat is gek, want het voelt bijna alsof je op de rit zit, je bent bij Universal, je bent op een rit, en al deze dingen gebeuren naast je. Dus dat was best gek. En ook de timing van hoe de crew moet werken, de stuntcrew, de effectencrew, de camera. Dat was echt krankzinnig, ambitieus, alles werd gedaan als een onener. En ik herinner me dat het heel intens was en dat er overal kaneelpopcorn was. Maar ja, ik heb het gevoel dat het zo cool gaat worden.
Hoe waren de stunts en actiescènes daarin? Want toen ik op de set was, zag ik Nic het doen, er was een vuurscène waar hij echt door dingen liep die in brand stonden, en ze choreografeerden dat, en het was een absoluut prachtige set. Ik was benieuwd hoe het was om een aantal van deze scènes te filmen, want ik denk dat we in de trailer die scène zien waar je het over hebt, waar een massale slachting van borden plaatsvindt. Hoe was het voor jou om te schieten? En heb je er zelf stuntwerk aan gedaan?
Ik heb wat gemaakt. Eerlijk gezegd waren het voor mij persoonlijk absoluut de meest intense actiescènes die ik ooit heb opgenomen. En ik kom uit de Marvel-wereld, waar duidelijk veel actie in zit, maar dit was anders hierin. Zoals ik al zei, er was een moment in het restaurant waar allerlei miskramen plaatsvonden en alles is getimed en zo. Zoals jongens, wees voorzichtig met het leiden van deze peiling, want deze peiling is gemanipuleerd en je begrijpt echt niet wat er gaat gebeuren totdat het allemaal voorbij is. En je hebt eindelijk het gevoel dat je het doet zoals ze vroeger films maakten, zoals ze waarschijnlijk deden, zoals de originele Dracula’s, die heel echte effecten waren, en de mix daarvan en ook de mix van, uiteraard, ook VFX . Ik denk dat het een heel coole balans was tussen beide dat ik het nog niet eerder had gezien en natuurlijk, ja, erg ambitieus en ik weet absoluut niet of ik erbij was toen Nic door het vuur rende, maar dat komt niet als een verrassing voor mij. Ik kan me helemaal voorstellen dat hij door het vuur moest rennen.
Hij had ook gechoreografeerd. Ik keek en dacht: Oh, hij heeft ruig haar, dat is… dat komt heel dicht bij die vlam daar.
Het zal in vlammen opgaan. Vertrouw ons ook. Wat als acteur echt een compliment is. En ik denk dat Nick op zijn minst verwacht dat hij een goede sport wordt genoemd, maar ik weet dat we hier allebei zeker met die instelling op in zijn gegaan. We willen coole dingen doen waarvan je denkt dat we ze kunnen.
Want toen we daar waren, aten we insecten met hem. Je hebt er een geprobeerd of ik heb het niet echt gegeten. Ik heb heel echte nepbeestjes gegeten.
Maar je hebt onze gummy bugs opgegeten. Wat je zegt is dat je bij mij op bezoek kwam en jelly beans at. OK. Ja, ik denk misschien, op een gegeven moment. Wat is dat? De mix was best cool, zoals, hoe deden ze het. Want eigenlijk, als je ernaar kijkt, is het alsof, oh mijn god, dat zijn echte beestjes daarbinnen. En dan zijn ze zo van, oh, dat vuil. Het zijn crackers uit Graham. En hoe gaat het met jou? Dit is zo lekker. Ik at in de Hall of Science toen ik een kind was, zo’n soort lolly’s waar een insect in zit. Maar eigenlijk, aangezien ik dat niet deed, vraag ik me af of Nick dat wel deed. Heeft hij echte beestjes gegeten?
Ze hadden daar echte beestjes, en een van de meisjes die bij ons was, heeft er zelfs een opgegeten.
Ze zei: Dat zijn mijn persoonlijke bugs
Ik bedoel, het was een soort aardappelvirus, wat geen woordspeling is. Zo heten ze volgens mij echt
Het ziet er lekkerder uit.
Ja, dat zou je doen. Maar ik keek naar haar gezicht zoals ze was en ik zie dat ze bijna onmiddellijk spijt heeft van haar beslissing omdat ze besefte: dit krijg ik niet uit mijn tanden zonder tang.
Oh man. Misschien heb ik daarom niet de beslissing genomen om dat te doen.
Doe dat niet.
Ik hou daarvan.
Je hebt sciencefiction en fantasy gedaan, maar ik denk dat dit het eerste horrorproject is dat je hebt gedaan. Ik was benieuwd, als actrice en creatief schrijfster, wat vind je van het horrorgenre en hoe hebben vrouwen er de afgelopen 10,20 jaar echt in uitgeblonken? Je hebt Mia Goth die opduikt en overal is, Jamie Lee Curtis die laat zien dat vrouwen van elke leeftijd kunnen rocken. Ik ben gewoon benieuwd naar jullie mening hierover.
Ja, dat is zo’n interessante vraag, echt waar, het is zo cool dat je dit ter sprake bracht. Je bent duidelijk erg bekend in het genre, maar horror is een van mijn favoriete soorten films. Soms heb ik moeite om op te letten, wat natuurlijk vreselijk is om te zeggen. Als iemand die in dit veld is geweest, in theater, en horror altijd mijn aandacht vasthoudt op die manier dat ik er super door gefascineerd ben. Ik denk dat het een echt onderschat genre is dat echt op zoveel manieren kan dat andere genres geen drama-aspecten, komische aspecten of zelfs romantische aspecten kunnen bevatten. In het horrorgenre is van alles te vinden. En sommige van mijn recente favoriete films zijn als barbaar Het is Titane. En ik ben het helemaal eens met de manier waarop vrouwen het genre weer opeisen. En ik denk dat het filmen van horror mijn eerste horrorfilm was. Het was eigenlijk zo leuk. Zoals, er waren tijden dat ik weet wat die lijn is. Ik weet op welke regel ik als toehoorder zit wanneer die regel wordt afgeleverd. En het is mysterieus. En ik had vaak het gevoel dat wanneer ik met mijn partner, Adrian, rondhing, hij Chris speelde.
Hij speelt Chris in de film. Het voelde echt alsof ik aan het onderzoeken was. Dus ik denk dat het op die manier heel gaaf was om horror te doen. Het is erg leuk om horror te doen als actrice. Maar het is zeker donker. Het materiaal waarmee je werkt is donker. Met een somber gevoel ga je naar huis. Maar ik denk dat dat nog iets is dat het tot een transcendente ervaring maakt. Maar ik hou echt heel veel van horror. En ik blijf denken aan wat je zei over vrouwen die de afgelopen tien tot twintig jaar zijn gebeurd. Dat is een heel coole observatie.
Iets dat me ook nieuwsgierig maakte, omdat ik zag dat je van Tom Waits hield en dat hij een van je inspiratiebronnen was toen je opgroeide. Ik was nieuwsgierig, heb je hem gezien als Renfield in Frances Ford Copel als Dracula? En wat waren uw gedachten daarover?
Nee, dat heb ik niet gezien.
Oh, je moet zien dat hij Renfield speelt.
Wauw. Wat? OK. Ja. Ik zou moeten weten dat ik gek klink. Dit is zo cool. Wauw. Dit is zo cool. Ik hou van hem als acteur, dus dat is geweldig.
Hij is fantastisch. Zet dit op je lijst. En als klap op de vuurpijl was het de oom van Nick Cage die het deed.
Wat? Ja. Rechts. OK. Sorry. Oke. Ja, dat is logisch. Wauw, dit is echt gaaf. Het blies mijn geest op elke hoek.
Nou, mijn laatste vraag voor jou, omdat ik weet dat ik het hier ga verliezen, maar ik wilde het je vragen omdat je weer veel sciencefiction hebt gedaan, dit is je eerste horrorfilm, maar je hebt fantasie en sciencefiction gedaan -fi binnen je animatiewerk en zo. Ik was benieuwd naar je mening over het gebruik van dit soort genres om rond te sluipen en te praten over kwesties en ideeën waarvan mensen zich misschien niet realiseren dat ze erover nadenken of praten, omdat we dat een beetje hebben behandeld met de giftige relatie tussen Dracula en het leven. van Renfield. Maar kun je erover praten? Omdat Shang Chi veel grenzen en barrières voor mensen heeft doorbroken, en het is echt een eye-opener geweest, denk ik, voor veel fans die misschien niet aan die cultuur en Aziatische Amerikanen hebben gedacht, dus ik was benieuwd wat je jongens denken erover om deze genres te dragen om mensen te laten zien.
Duidelijk. Ik denk dat elk goed verhaal iets universeels zal zeggen. Het kan politiek zijn, het kan iets te maken hebben met representatie. Het kan iets zijn dat gewoon te maken heeft met de menselijke natuur. En ik denk dat horror als een genre, ik denk dat dat vaak wordt onderzocht. En ik denk vooral aan Renfield en wat hij zegt over wat hij zegt over gerechtigheid, wat hij zegt over giftige relaties en gecompliceerde mensen. Ik denk dat deze dingen, dit soort representaties of dit soort verhalen soms worden verteld, soms per ongeluk, gewoon door de juiste mensen op een plek te plaatsen, voor wie ze zijn. Ik denk dat deze dingen worden verteld. Ik bedoel, in Shang Chi vertelt het feit dat we allemaal Aziatisch zijn, denk ik, een eigen verhaal. En ik denk dat, weet je, je een goed verhaal hebt als je ook vaak aan die dingen denkt, en hoe je het verhaal vertelt, en natuurlijk hoe ze in het grotere stuk passen. En ik denk dat horror daarvoor ook echt een geweldig genre is, omdat het vaak een soort nachtmerrieversie laat zien van wat we zijn, wie we zijn.
En ik denk dat dat op zich al commentaar op de dingen is. Dat is een hele goede vraag. Ik ga veel nadenken over wat je vandaag zei. Bedankt.