Klasgenoot Jade ziet Pinkalicious met haar neus in een boek steken en is ongelovig: “Ben je WEER aan het lezen?” Pinkalicious geeft toe dat het moeilijk was om te leren lezen, “maar nu is het ongelooflijk leuk!” In de bus, in bed, etend of wandelend, leest ze. Thuis is er geen scherm te zien en tijdens het eten kijkt ze alleen op van haar boek als papa bang is dat hij haar gezicht is vergeten. Maar Pinkalicious valt in de nachtmerrie van een bibliofiel: ze “las elk boek minstens twee keer!” Wanhopig probeert ze catalogi, dozen ontbijtgranen en recepten te lezen: dorre verhalende woestijnen. Broeder Peter merkt terloops op: “Jammer dat je de jouwe niet kunt inruilen voor nieuwe.” Bingo: Pinkalicious zet prompt haar met boeken gevulde poppenhuis op een sokkel buiten en prijst haar gratis uitleenbibliotheek aan. (Zonder vervelende bestemmingscodes of HOA-hindernissen tegen.) Die nacht, te opgewonden om te gaan slapen, ontdekt Pinkalicious dat haar oude boeken zijn vervangen door boeken die nieuw voor haar zijn. De hele bleke Pinkerton-familie leest het tijdens het ontbijt, met voorspelbaar rommelige gevolgen. De illustraties volgen de formule van de serie, evenals de tekst: het probleem ontwikkelt zich; probleem wordt complexer; creatieve oplossing gevonden door onze held. De leesverdediging maakt dit mooie nieuwe item bijzonder smakelijk. Jade heeft Aziaten; De Pinkalicious-gemeenschap is divers.
Source by rezal