Wil je meer metaal? Abonneer u op onze dagelijkse nieuwsbrief
Voer hieronder uw gegevens in om een dagelijkse update te krijgen met al onze koppen en om de The Orchard Metal-nieuwsbrief te ontvangen.
Pre-social media-dag betekende het lezen van tijdschriften en het doorspitten van de liner notes om je favoriete bands te ontdekken. En dan misschien, heel misschien, krijg je ze live te zien en een kort praatje te maken. Nu kun je in ongeveer drie seconden ontdekken wat de drummer heeft gegeten en wat hij van de actualiteit vindt, commentaar geven en waarschijnlijk een discussie starten.
kannibaal lijk trommelaar Paul Mazurkiewicz verdiepte zich onlangs in het onderwerp in een interview met niets schokkends podcast, zeggend dat zijn gevoelens hierover een beetje ingewikkeld zijn. Aan de ene kant, Mazurkiewicz hij waardeert zeker de connectiviteit met fans en de mogelijkheid om meer te weten te komen over geweldige bands, maar aan de andere kant weet hij dat sociale media sommige dingen kunnen verpesten.
“Het is moeilijk. Het is moeilijk, want ik hou natuurlijk van wat internet en technologie ons hebben gebracht, waar je alles binnen handbereik hebt, bands die zoveel kunnen doen en zoveel weten. Het is cool, maar ik denk dat mijn manier van denken oud- school of omdat je van de generatie daarvoor bent, mis je een beetje de mystiek van vroeger, waar je niet veel wist over bands en je je informatie moest krijgen door een tijdschrift te gaan kopen, de weinige informatie die je daaruit kreeg of wat je hebt, of het is een soort mond-tot-mondreclame, dus ik mis de oude mystiek van metal in de oude tijd een beetje, zoals het niet weten en niet alles binnen handbereik hebben.
“Het is moeilijk omdat het aan de andere kant fijn is om in contact te blijven met de fans en dat kunnen zoveel mensen… Zonder deze technologie zouden we dit nu niet doen. Maar ik zou moeten zeggen, terugkijkend op hoe ik ben opgegroeid en zo, het had die zekere mystiek. Misschien wou ik toen ik jonger was dat het was zoals het nu is, want je kunt terugdenken aan wat ik zou hebben geweten of had kunnen weten of dit en dat, dat je niet beter weet omdat je er gewoon niet eens aan denkt het natuurlijk, wanneer dit allemaal in de toekomst komt en je gewoon in het nu leeft.
“Maar ik kijk terug en zie hoe ik ben opgegroeid, en het was leuk om naar platenzaken te gaan en op die manier nieuwe bands te vinden en zo ken je veel bands of lees je erover in een tijdschrift. Zo niet, dan heb je liep een platenwinkel binnen en zei: “Oh, kijk eens naar deze plaat. Wauw. Het ziet er cool uit. Laten we hem opzetten. Wauw. Dit is geweldig.” En zo ontdekte je nieuwe muziek en kwam je in bands terecht. Nu, natuurlijk, wie gaat dat doen? Het gaat nooit gebeuren. Dus ik mis die mystiek en die manier van hoe het vroeger was. Maar dat is een ding van de verleden, denk ik. Ik denk dat ik blij ben er deel van uit te maken.”
“Ik vertel mensen altijd dat ik gelukkig ben… Ik heb geluk gehad denk ik. Iedereen moet geboren worden wanneer ze geboren worden en ik ben geboren in dat hele overgangstijdperk met metal… toen ik nog een tiener was in het begin ‘ 80s en dan groeiend met de muziek en de scene die dagelijks verandert. Zie hoeveel verandering er gebeurde in de metal scene van 80 naar 90. Het is ongelooflijk. Of van 82 naar 85, of van 85 naar 88. En we maakten er deel van uit zoals een uitgehongerde tiener waarvan je niet eens zeker weet wat… Je komt in je bands terecht en je weet nog niet eens zeker wat je doet, omdat je nog steeds gevormd wordt en zo.
“Dus ik voel me heel gelukkig om daar deel van uit te maken en die overgangen te hebben en als het ware deel uit te maken van de beweging. Het was een geweldige tijd om op te groeien. En als dat niet zo was, Kannibaal zou niet zijn wat ze zijn, en natuurlijk zou ik niet de drummer zijn die ik ben en de muzikant die ik ben. Dus alles gebeurde met een reden en zo gaat het. Maar ja, spannende tijden. Zeker.”