Geregisseerd door Gene Stupnitsky (“Good Boys”, mede-bedenker van Freevee’s “Jury Duty”), draait de film om Maddie Barker (Lawrence), een Montauk Uber-chauffeur van in de dertig die op de rand van het faillissement staat. Wanneer zijn auto weer in bezit wordt genomen door zijn geminachte voormalige vrachtwagenchauffeur, Gary (Ebon Moss-Bachrach), staat het huis dat zijn overleden moeder hem heeft nagelaten op het punt te worden onteigend. zeevruchten is verre van genoeg. Maddie wendt zich tot Craigslist en reageert op een vreemde vacature die een Buick Regal als compensatie aanbiedt. De functie: tijdens de zomer daten met de 19-jarige zoon van een rijk stel (Matthew Broderick en Laura Benanti), Percy (Andrew Barth Feldman), hem uit zijn schulp halen en zijn eerste kers laten knappen voordat hij naar de Universiteit van Princeton in de herfst. ; terwijl Percy de betrokkenheid van zijn ouders niet vermoedt. Aanvankelijk dacht Percy dat de show een fluitje van een cent zou zijn, maar Percy’s onhandige, door angst geteisterde sfeer zorgt ervoor dat Maddie op de vlucht slaat voor haar geld.
Sinds Jennifer Lawrence in 2018 haar vertrek bij Creative Artists Agency heeft verlaten, pronkt de recente terugkeer naar het grote scherm met het vrijkomen van de intensiteit die ze in haar nieuwste rollen heeft gestoken. Zijn dagen van het lokken van prestigieuze Oscars en het zijn van een franchisester die uitputting gebruikte in zijn uitvoeringen zijn voorbij. Vandaag, bij elk nieuw project, staan haar keuzevrijheid en vrijheid op de voorgrond. In “No Hard Feelings” laat Lawrence trots zijn queervlag wapperen.
Door de onstuimige en cynische Maddie keert Lawrence terug naar zijn komische roots uit “The Bill Engvall Show” uit 2007 en spijkert hij elk facet van zijn optreden hier. Ze heeft hetzelfde behendige komische vermogen als Anna Faris, Charlize Theron, Emma Stone en Regina Hall, die haar sexiness in een oogwenk veranderen en in dwaas gedrag duiken. Lawrence heeft een uitstekende komische timing, vooral met Maddie’s cynische geklap en beledigingen. Zelfs voor een bekwaam talent als Lawrence maakt ze nog steeds indruk met haar toewijding aan buitensporige prestaties van fysieke komedie. Niets wat ze als Mystique in een van de ‘X-Men’-films heeft gedaan, is te vergelijken met Maddie die een volwaardige professionele worstelaar wordt in een stel tieners in haar verjaardagspak.
“No Hard Feelings” bevat een opvallende uitvoering van Andrew Barth Feldman, die van het Broadway-podium naar het witte doek springt als een heerlijke tegenhanger van Maddie. Zijn Percy is als de antithese van Gary uit Paul Thomas Anderson’s “Licorice Pizza”; In plaats van achter de vrouw van zijn vader aan te gaan, doet hij er alles aan om de onthouding in een langzaam en gestaag tempo te handhaven. Hij is de perfecte tegenhanger van Lawrence’s Maddie en verdient talloze lachjes met zijn verlegen manier van doen, in contrast met zijn uiterlijk zelfverzekerde geest.