“Mulligan” probeert een vergelijkbare lijn te volgen met werkende moeder Dr. Braun, die opent met enkele grappen over hoe ze, ook al is ze nu ‘s werelds toonaangevende wetenschapper (en hoogstwaarschijnlijk dingen ontdekt als het maken van schoon water), nog steeds opgezadeld is met kinderopvang. Uiteindelijk ontdekt ze een lappendeken van onbetrouwbare mensen om voor haar twee kinderen te zorgen, maar het fatalisme van die grap is gewoon te hard. Ze kan de wereld niet redden Het is Zorg voor een veilige en verzorgende omgeving voor uw kinderen. Zucht.
Het andere probleem is natuurlijk dat als je maar twee vrouwelijke personages hebt – de ene is mooi en de andere slim – het idee versterkt dat vrouwen maar een van die dingen kunnen zijn. Het is duidelijk dat dit niet is wat “Mulligan” betekent, maar de implicatie is er nog steeds.
Er lijken veel onbedoelde gevolgen te zijn van de gecombineerde keuzes om “Mulligan” te maken tot wat het is. Zo is de cast naar Hollywood-maatstaven opmerkelijk divers, met meer dan de helft van de hoofdrolspelers zwart. Maar de makers van “Mulligan”, Robert Carlock en Sam Means, vergooien deze kans door veel van hun zwarte acteurs in niet-menselijke rollen te gieten, waardoor de betekenis van hun raciale en culturele identiteit effectief wordt uitgewist. Ondertussen belichamen de blanke acteurs van de show een reeks blanke culturen, van LaMarr’s zuidelijke accent en nonchalante wreedheid tot King Jerome’s (Daniel Radcliffe) pompeuze Britse “onstuimige”.
Het komt allemaal neer op een komedie die aanvoelt als huiswerk, die door een gedateerde esthetiek heen weeft om te komen tot een reeks deprimerende scenario’s die worden aangewakkerd door een negatieve, zij het al te plausibele kijk op de mensheid. Recente post-apocalyptische shows zijn ondanks deze obstakels geslaagd – “Station Eleven” heeft de kracht van kunst overwonnen, zelfs ondanks de ergste instincten van de mensheid, en “The Last of Us” heeft betekenis gevonden, zij het gebrekkig, in menselijke verbinding. “Mulligan” mist dat soort gratie en probeert het niet te bereiken. Het is om te lachen. Maar hij begrijpt ze ook niet.
Nu op Netflix.