16 januari 2023
·
0 reacties
Door Jonathan Clements.
Er is iets mis met Natsume Shiranui. Soms komt hij te dicht bij mensen. Soms kan hij de kamer niet goed lezen. Hij heeft last van sociale angsten, lijkt niet veel van de memo’s te krijgen die velen van ons als vanzelfsprekend beschouwen over wat wel en niet sociaal aanvaardbaar gedrag is. Maar dat is oké, want hij heeft Natsume Minazuki – de twee tieners zijn niet alleen verenigd door hun gemeenschappelijke unisex-naam, maar ook door het feit dat ze … wacht erop … jeugdvrienden zijn.
Minazuki is volledig gewend aan Shiranui’s excentrieke gedrag en is zich er vaag van bewust dat hij haar verafgoodt. Omdat Shiranui Minazuki als een echte held beschouwt – het soort persoon dat eigenlijk de ster van zijn eigen tv-drama zou moeten zijn; het soort persoon waar de camera zich altijd op richt om het juiste te doen, de leiding te nemen, de dag te redden. Shiranui wil net zo populair en geliefd zijn als Minazuki op zijn school, en deze manga van Shunsuke Sorato, maker van Het meisje met de Sanpaku-ogenpresenteert ons zijn innerlijke monoloog terwijl hij worstelt met de regels van het moderne leven.
Natsume en Natsume is een scherpzinnige ondervraging van enkele van de standaardtropen in zowel manga als Amerikaanse strips – het soort postmodern onderzoek van gestandaardiseerde regels voor het vertellen van verhalen dat we elders in zijn stalgenoot Azuki hebben gezien. De rollen omdraaien op de Seatmate Killer. Onze held, zoals hij is, heeft het ‘gezicht van de slechterik’, wat in talloze strips van de afgelopen decennia vaak genoeg is om er een te worden. Zijn obsessie met onze heldin lijkt in eerste instantie beangstigend en angstaanjagend – en inderdaad, de manga dreigt voortdurend in die richting te gaan, waardoor zelfs de alledaagse situaties een noot van dramatische spanning krijgen. Maar tot nu toe lijkt het niet alleen puur van hart, maar ook heel schattig.
In een draai die doet denken aan soortgelijke processen aan het werk in de anime Zing een beetje harmonie, is Shiranui vastbesloten om te leven volgens de regels van manga-heldendom. Er is een mentaliteit, een manier om dingen te doen die Minazuki moeiteloos lijkt te omarmen in haar interacties met andere mensen, niet in de zin van het redden van mensen uit brandende gebouwen, maar in de simpele alledaagse interacties waarmee we allemaal tien keer per dag worden geconfronteerd. dag. We zien haar bijvoorbeeld een oude vrouw helpen de straat over te steken, want dat is Ook wat helden doen.
Shiranui’s eerste grote test is de nadering van een huilend kind, en we zien hem worstelen met de irritatie en schaamte die dit hem bezorgt. Waarom oh waarom kwam deze jongen met de stompe neus naar hem toe voor hulp? Dat kan hij niet zien…. Oh wacht. Dat is wat helden doen! En plotseling staat Shiranui klaar om in actie te komen, zichtbaar en gevaarlijk in een boom klimmend om een kat te redden.
Minazuki is geschokt dat hij geen moment heeft gewacht tot ze arriveert met een gestolen ladder. En dit is waar de spanning begint op te bouwen, als we beseffen dat Shiranui het echt probeert waarheid moeilijk om een goed mens te zijn… zo moeilijk zelfs dat hij het risico loopt andere mensen mee te sleuren in zijn eigen zelfverzonnen drama.
Natsume en Natsume is een manga die de lezer voortdurend aan het twijfelen brengt. De korte hoofdstukken onthullen een verhaal dat elk moment in een beslissende richting kan springen – is dit het oorsprongsverhaal van een schurk? Is dit een verhaal over opbloeiende jonge liefde? Is dit iets totaal anders en onverwachts? Shiranui nodigt je uit voor de rit omdat het de enige manier is om erachter te komen.
Jonathan Clements is de auteur van Anime: een verhaal. Natsume en Natsume is beschikbaar om te lezen van Azuki.