Op een lichtere manier besloot ik eind juni, toen ik naar “The Aristocats” moest kijken, een kinderwens te vervullen die ik had toen mijn zus me in 1981 meenam naar een duo in het Arlington Theatre: “The Aristocats ” en de parodie op Disney’s James Bond-superheld, “Condorman”. We bleven niet voor de tweede speelfilm, tot mijn ontsteltenis. Mijn hele familie weigerde me mee te nemen naar die film. Dus na het bekijken van “The Aristocats” afgelopen juni, besloot ik om meer dan $ 1,99 te betalen voor een Amazon Prime-huur van een pan-and-scan-stream van “Condorman” om dat stukje kinderverwaarlozing in te vullen. Mijn ouders hadden al die tijd gelijk. De achtjarige ik zou die film niet leuker hebben gevonden dan de volwassen ik.
De week dat ik midden september naar “The Little Mermaid” keek, viel rond dezelfde tijd dat Disney de teaser liet vallen voor de duister ogende live-action remake van dit jaar. Over remakes gesproken, dit was ook rond de tijd dat Robert Zemeckis’ live-action remake van “Pinocchio” werd uitgebracht. Als er één ding is waarvan ik wist dat ik het niet nodig had om 2022 in te gaan, dan was het niet één, maar nog twee “Pinocchio”-remakes om naar uit te kijken. Voldoende!
Toen kwam oktober.
Zoals eerder vermeld, is Sergio Mims op 4 oktober overleden. Niemand zag dit aankomen en het was de eerste keer dat een dierbare vriend van mij zo plotseling was overleden. Op 8 oktober werd ik 50 en had ik een prachtig verjaardagsfeestje in een drive-in theater in Indiana. Op 10 oktober werd mijn vader naar het ziekenhuis gebracht na een val waarbij zijn hoofd spleet. Na ongeveer een week had hij meer nodig dan hechtingen en de prognose werd steeds slechter, daarna beter en weer slechter. Deze week moest ik “The Lion King” zien, een film waar ik altijd van heb gehouden, maar deze keer had het een dieper effect op mij. Er was nog meer te zeggen en meer te doen, maar zal ik straks net als Simba zijn? “Niet. Hij zal er overheen komen. We hebben dit ziekenhuisgedoe al eerder meegemaakt.
De volgende week, meer reizen naar het ziekenhuis voor mezelf, mijn moeder, tante, nichtje, verloofde en mijn zussen. Op zaterdag 22 oktober maakte ik er een punt van om thuis te blijven en het werk te doen dat zich opstapelde, te beginnen met de Disney-film van die week, ‘A Goofy Movie’, waarin Goofy en zijn tienerzoon een roadtrip door het land maken. en komen uiteindelijk samen tijdens een aantal komische en rampzalige gebeurtenissen. Het bleek een veel betere film te zijn dan ik me herinnerde, een film waarvan ik blij ben dat ik hem heb gezien toen ik hem zag. “The Lion King” en “A Goofy Movie” werden bijna een jaar na elkaar uitgebracht, wat betekent dat ze zich bijna gelijktijdig in verschillende productiefasen bevonden. Waarom concentreerden Disney-artiesten zich in deze periode op ouder-kindrelaties? De volgende dag, 23 oktober, stierf mijn vader in zijn ziekenhuisbed, omringd door zijn familie.