Martin Duffy, de Felt-toetsenist die speelde met Primal Scream, the Charlatans en vele andere Britse groepen, is overleden, meldde BBC News, daarbij verwijzend naar tweets van de Charlatans Tim Burgess en Duffy’s broer, de BBC-journalist Steve Duffie🇧🇷 Hij verwondde zijn hersenen bij een val en stierf vredig omringd door familie, zei zijn broer. Duffy werd 55 jaar oud.

Duffy, opgegroeid in Birmingham, sloot zich in 1985 aan bij de cult-indiepopband Felt, en zijn speelse orgels werden een integraal onderdeel van hun rauwe geluid, vooral op de klassieker uit 1986 Voor altijd ademt het eenzame woord, met een klagende Duffy die uit de omslag keek. Eind jaren tachtig werkte hij als hulptoetsenist voor Primal Scream, en in 1991, twee jaar nadat Felt uit elkaar ging, voegde Duffy zich fulltime bij de Schotse band. Hij speelde op zijn spil naar rave-rock, het mijlpaalalbum uit 1991 Schreeuwadelicaen alle albums van de groep tot de laatste, uit 2016 Chaosmose🇧🇷

Gedurende deze periode werd Duffy een betrouwbaar en zich steeds aanpassend onderdeel van de Britse muziekscene. In 1996, toen Rob Collins van The Charlatans omkwam bij een auto-ongeluk, viel Duffy in voor het veel gemythologiseerde Knebworth-optreden van de band ter ondersteuning van Oasis, met een opzegtermijn van drie weken. Hij ging opnemen met de band in 1997 Verhalen vertellenen werd later genoemd op “Love Like a Bomb” van Oasis, evenals twee nummers op het album van Chemical Brothers uit 2007, we zijn de nacht🇧🇷 Duffy bracht een soloalbum uit, gevarieerde tochtenin 2014.

Op sociale media schreef Bobby Gillespie van Primal Scream:

Muziek betekende alles voor hem. Hij hield van literatuur en was goed gelezen en erudiet. Een autodidact. Een diepe denker, nieuwsgierig naar de wereld en andere culturen. Altijd musea bezoeken in elke stad waar we spelen of op zoek naar neolithische stenen op afgelegen plaatsen. Eigenwijs en koppig in hun opvattingen. Hij speelde piano op een niveau waarop hij niet alleen werd geëerd door zijn collega’s in de Britse muziek, maar ook door meesters van de oude school van Amerikaanse muziek zoals James Luther Dickinson, Roger Hawkins en David Hood en producer Tom Dowd….

Hij ging helemaal over ‘het moment’, beter met die ‘record’-knop als Duffy in brand stond. Zijn timing was uniek, funky en ALTIJD te laat. George Clinton groef ook Martin….

Hij leefde om te lachen en muziek te maken. Hij was geliefd bij ons allemaal bij Scream. Een mooie ziel. We zullen hem missen.



By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover