Vorige week een interview met M83 per Gevolg ging semi-viraal nadat hij zijn gedachten deelde over de EDM-community en respectieve dj’s die regelmatig zijn hit ‘Midnight City’ uit 2011 in hun sets draaien.
Om je geheugen op te frissen, zei hij: “Voor mij is de worsteling om een succesvolle artiest te zijn met dat album, Rush Up, We’re Dreaming, en vooral dat nummer ‘Midnight City’, dat ik ineens dit enorme aanhang van EDM. EDM is waarschijnlijk een van de muziekstijlen die ik het meest haat. Plots heb ik deze EDM-dj’s die mijn muziek draaien, en het kan me gewoon niets schelen. Soms zou ik willen dat ik die schare fans kon wissen, maar ik denk niet dat dat mogelijk is.”
Gisteren deelde hij een vervolg op Instagram Stories waarin hij inging op het interview en de terugslag die hij krijgt voor zijn woorden. “Ik haat de EDM-gemeenschap niet, nee!” hij zegt. “Ik ben eeuwig dankbaar voor de liefde en steun. Ik ben Frans en mijn Engels is verschrikkelijk, dus soms moet de journalist erachter komen… en dat gaat vaak mis. Sorry daarvoor.
Als onderdeel van de gemeenschap waardeer ik de verontschuldiging. Hij verdubbelt echter de dj’s: “Wat ik haat, is die gemeenschap van dj’s die mijn nummers zonder toestemming gebruikt, naar het publiek zwaait en niets anders doet dan op een rotknop drukken. Dit vind ik echt respectloos en walgelijk. […] Als je de muziek van iemand anders gebruikt, kun je het misschien eerst vragen, nee?”
Een deel van de haat van M83 tegen dj’s die hun muziek draaien, lijkt een grove misvatting te zijn over hoe rechtenbeheer en royalty’s werken. Festivals, podia, zelfs kleine bars en restaurants betalen licentievergoedingen aan organisaties als BMI en ASCAP, die onder andere de royalty’s voor optredens voor artiesten afhandelen. Door het bezit van deze licenties worden originele artiesten betaald voor hun werk. Geen enkele DJ hoeft te vragen om een nummer te draaien (in de overgrote meerderheid van de gevallen), vooral niet in een etablissement of omgeving die een van deze licenties heeft.
“Als ik een DJ was die voor een groot publiek zou spelen, zou ik het willen vragen voordat ik iets deed… Ik zou te bang zijn om de artiesten te beledigen”, vervolgt hij. “Maar misschien leef ik in een fantasiewereld… het verhaal van mijn leven.”
Vanuit een extern perspectief is het moeilijk te geloven dat hij het niet begrijpt als Franse dj’s als David Guetta, Daft Punk, Madeon, DJ Snake, Kavinsky en zelfs legendes als Laurent Garnier zeker ooit in zijn waarnemingssfeer zijn geweest. Maar wij weten het ook niet. Ik hoop dat deze ervaring een leerzaam moment voor hem zal zijn terwijl hij toert ter ondersteuning van zijn nieuwe album.
Foto van Rama via Wikimedia Commons