De documentaire begint met de oudere inwoners van de provincie die beschrijven hoe het was om daar te wonen. Meteen valt een afwijking op. Terwijl blanke inwoners het omschrijven als ‘een idyllische plek’, herinneren zwarte bewoners zich de bijnaam van het graafschap: Blood Lowndes. Met 80% van de zwarte bevolking onderworpen aan geweld, armoede en zonder stemrecht, werd het een vruchtbare voedingsbodem voor meedogenloos activisme en de opkomst van een nieuw symbool: de Black Panther.
“Lowndes County and the Road to Black Power” duikt in de ontwikkeling van alternatieve partijen en organisaties – grotendeels de Student Nonviolent Coordinating Committee, de Lowndes County Freedom Organization en de Black Panther Party – en vermeldt effectief de differentiatie van de Southern Christian Leadership Conference met het paradigma dat “sterke mensen geen sterke leiders nodig hebben”. De film is ook ontroerend in de weergave van de organisatie en het teamwerk die de beweging en het vertrouwen van de onderdrukte inwoners van Lowndes County versterkten. Het waren niet alleen activisten, maar burgers die dit mogelijk maakten.
De film van Pollard en Gandbhir besteedt evenveel tijd aan het blootleggen van de politieke, tragische en sociale momenten als aan het opnemen van de alledaagse verbondenheid en vriendschap die het collectief bij elkaar hield. Of ze nu strips maken om complexe politieke ideeën uit te drukken of samen racen in auto’s, het menselijke aspect van deze individuen is niet ondergeschikt aan hun activisme. In plaats daarvan herinneren prachtige portretten en archiefbeelden van het dagelijks leven in Lowndes County de kijker eraan dat deze burgers in de eerste plaats mensen zijn: het zijn geen symbolen, het zijn geen ideeën en ze zijn niet onlosmakelijk verbonden met hun doel.
“Lowndes County and the Road to Black Power” onderscheidt het verschil tussen aangenomen wetgeving en betaalbare wetgeving en hoe het doel van integratie niet voldoet aan de behoefte aan macht. Door een enorme samensmelting van bronnen te traceren, legt de documentaire ook duidelijk de nuances van de burgerrechtenbeweging vast, schetst de politieke en machtsstructuren in de kern ervan, en slaagt er niet in om de vele historische details geloofwaardig te maken. Bovendien is het vakkundig georganiseerd en perfect gemonteerd, waardoor de vele overgangen tussen tijd en ideologie onvindbaar zijn. En hoewel het onmogelijk is om een van de belangrijkste sociale bewegingen uit de geschiedenis te omvatten, is “Lowndes County and the Road to Black Power” magnifiek gedetailleerd maar niet compact gedurende de looptijd van 90 minuten.