We hebben een exclusief interview met actiester Frank Grillo en Annabeth Gish terwijl ze praten over hun oude film Little Dixie.
Kleine Dixie is nu op aanvraag te koop en te huur bij Paramount Pictures. De nieuwe misdaadthriller is afkomstig van John Swab en is bedoeld als een terugkeer naar films uit de jaren 70 waarin de scheidslijnen tussen goed en kwaad vervagen. Onlangs hebben de sterren van Kleine DixieFrank Grillo en Annabeth Gish gingen bij ons zitten en spraken over de inspiratie voor deze film en hoe tropen anders worden behandeld in deze film.
Dit is zo’n meedogenloze film, net als de gruizige films uit de jaren 70. Welke invloeden heb je gebruikt om je hierop voor te bereiden?
FG: Telkens wanneer ik een film als deze maak, specifiek met John Swab, weet je, [Sam] De films van Peckinpah en Charlie Bronson hebben niet alleen grote invloeden op ons gehad, maar ook op John Swab. Wat ik geweldig vind omdat hij pas 30 is. Hij heeft een enorm repertoire van oude films waar hij van houdt en oude regisseurs waar hij van houdt en die hij leent. Het klinkt cliché, maar ik hou van de Bronsons, en Steve McQueens, en de Clint Eastwoods, weet je, de Gene Hackmans, Spencer Tracys.
Doc, zijn karakter, is echt eigenwijs. Hoe was het om iemand te spelen die donkerder was dan een traditionele actierol?
FG: Ja, het is geen traditionele actiefilm. Het was geweldig omdat – Doc – John en ik vonden dat we heel weinig spraken. Hoe minder de dokter zei, en hoe minder sentimenteel hij was over wat hij deed, weet je, er was geen spijt. Hij deed gewoon wat hij moest doen om de klus te klaren. Hij was een borderline-sociopaat in de zin dat er niet veel emotie was. Dit was allemaal gepland.
Annabeth, wat trok je aan in deze rol?
AG: Nou, ik heb eerder met de producer, Jeremy Rosen, gewerkt en ik mag John Swab erg graag. [the director] Doet. Ik hou van zijn gevoeligheid. Ik denk dat hij een echt talent heeft voor ouderwets brute verhalen vertellen. Maar geen excuses. Het is bijna een beetje noir-achtig. Ik hou echt van zijn ethos. Ik was erg blij om mee te doen en een personage te spelen dat zowel een antiheld als een smerige campagneadviseur is.
Als je op deze manier procedurele rollen speelt, probeer je dan een manier te vinden om meer karakter toe te voegen dan het script je geeft?
AG: Ja inderdaad! En ik denk dat het feit dat het personage, Billie, homo is, verschillende tonale dingen heeft die haar interessant en niet te tropisch maken. Ik was blij dat deze specifieke rol een soort samensmelting was van mijn Westelijke vleugel karakter en Zonen der wetteloosheid. Weet je, heel zelfverzekerd. Ze is erg politiek onderlegd. Ze is niet bang om op te komen tegen de mannen in haar wereld. Ze is niet bang om vies te spelen.
Het is interessant hoe de seksualiteit van de personages in deze film terloops wordt gespeeld. Was de regisseur, John Swab, van plan om het meer situationeel te maken?
AG: Ja, absoluut! Ik denk dat de manier waarop dat soort dingen incidenteel zijn, deel uitmaakt van de schoonheid van John Swab en wat hij doet. Er zijn geen excuses. Hij vertrouwt schaamteloos op deze oude stijlfiguren en moderniseert ze toch. Het is zo praktisch in de manier waarop hij werkt en dat waardeer ik enorm. Niets is onderstreept.