Q&A met regisseur Aaron Hughes
Wat was hiervoor de inspiratie?
Jaren geleden werkte ik voor het Federal Reserve Museum in New York, midden in het financiële district. Omdat ik zo omringd was door financiën, moest ik echt veel nadenken over het kapitalisme. Tegelijkertijd had ik te maken met de stress van het afbetalen van studieleningen en het leven in zo’n dure stad. Ik wilde iets doen vanuit een enkel ‘consument’-perspectief. Dus ik schreef dit simpele idee op en begon een uitstapje te maken naar recycling bij de Fed, waarbij ik zoveel mogelijk financiële kranten mee naar huis nam om te verzamelen voor de achtergrond.
Ik zag wat je schreef in de Vimeo-beschrijving over hoe dit werd gedaan. Kun je het proces beschrijven om dit samen te stellen?
Ik tekende elk animatieframe op afzonderlijke pagina’s, in totaal duizenden tekeningen met inkt, wit, bladgoud, gouache-inkt en ander materiaal op kranten met marktgegevens als achtergronden die, wanneer ze achter elkaar worden afgespeeld, de indruk wekken van regen. Vervolgens fotografeerde ik elke pagina afzonderlijk, af en toe met enkele elementen bovenop de tekeningen, zoals munten, robotarmen of tekstlabels die in stop-motion werden geanimeerd om deel uit te maken van de scène. Daarna heb ik het samen bewerkt en het geluid ontworpen. Het was een waar liefdeswerk.
Hoe lang heeft het hele proces geduurd?
Het was een zijproject voor meerdere jaren. Maar toen de pandemie eenmaal toesloeg, had ik echt tijd om hem aan te trekken en af te maken, aangezien ik niet veel anders te doen had.
Hoe raakte Brian Cox erbij betrokken?
Ik had gehoord over deze app genaamd Cameo, waar je een beroemdheid kunt betalen om een video te feliciteren met je oom of wat dan ook. Ik dacht dat het leuk en passend zou zijn voor het onderwerp om deze app te gebruiken om stemtalent te vinden. Toen ik Brian Cox zag, die het Rubert Murdoch-achtige personage speelt in ‘Succession’, betaalde ik onmiddellijk de $ 400 en stuurde hem een verzoek om te vragen of hij enkele regels voor mijn korte animatiefilm wilde inspreken. Ik had niet gedacht dat hij het zou doen, maar tot mijn verbazing deed hij het en natuurlijk klonk het perfect bij de ene opname die hij stuurde.