Voordat Judy Blume een begrip was, was ze een nerveus kind dat opgroeide in de schaduw van een wereldoorlog. Jaren later, nadat ze zich had gevestigd in haar rol als jonge huisvrouw, begon ze verhaaltjes voor het slapengaan te schrijven voor haar twee kinderen. Toen gaf een uitgever haar eindelijk een kans, en binnen een paar jaar bloeide haar schrijfcarrière op. Maar ‘Judy Blume Forever’ gaat verder dan alleen de schrijfster zelf. Het gaat ook over de sociale veranderingen in dit land, de genderbarrières die Blume doorbrak met haar boeken, haar strijd om als professional serieus te worden genomen terwijl anderen haar kinderliteratuur bespotten, en haar voortdurende strijd tegen conservatieve pogingen om lezers van jonge mensen te verbieden.
Blume leidt haar publiek door haar eigen verhaal met zachte vertelling, herinnert zich grappige en tragische anekdotes, herinneringen aan spijt en vreugde, en leest fragmenten uit haar boeken met een warm enthousiasme dat deze personages en momenten tot leven brengt – vaak met visuele hulp van de animator Angelique Georges en collagekunstenaars Andrew Griffin en Martin O’Neill. Pardo en Wolchok gebruiken handig archiefmateriaal, zoals advertenties uit de oudheid en journaals, om kijkers door verschillende momenten in Judy Blume’s leven te leiden, die vervolgens worden geïllustreerd door een schat aan familiefoto’s en homevideo’s. Blume is frontaal voor de camera een kwetsbare maar krachtige verhalenverteller, niet bang om te praten over de meest pijnlijke momenten in haar geschiedenis, zoals de plotselinge dood van haar vader en haar romantische tegenslagen, net zo goed als ze graag vertelt over de ontwikkeling achter haar. enkele van haar boeken. Voortbouwend op de gemoedelijke aanwezigheid van Blume, brengen cinematografen Jenni Morello en Emily Topper en componist Lauren Culjack (Kotomi) een levendige, speelse energie in de documentaire.
De stem van Blume is de meest prominente in de film, maar al snel doet een verhelderend koor van vrienden, familie en fans mee. Al vroeg herinneren de jeugdvrienden zich de grappen op het schoolplein en de discussies die ze met Blume deelden die later tot ideeën voor enkele van hun boeken inspireerden. De documentaire bevat ook interviews met Blume’s kinderen, Randy en Lawrence, en haar man, George Cooper, om een kijkje te geven in het leven van de auteur buiten haar bureau. Andere fans, waaronder schrijvers Jacqueline Woodson, Mary HK Choi, Tayari Jones, Alex Gino en beroemdheden als Molly Ringwald, Samantha Bee en Lena Dunham, voegen verdere waardering toe aan haar werk en verklaren haar blijvende aantrekkingskracht. Eindelijk, en het meest ontroerend, horen we brieven aan Blume geschreven door kinderen die worstelen met problemen en troost vonden in de pagina’s van zijn boeken. Twee van hen, Lorrie Kim en Karen Chilstrom, zijn nu volwassen getuigen van de positieve invloed van hun werk. Ze vonden troost in haar boeken en begonnen als jonge kinderen voor Blume te schrijven, en door de jaren heen onderhielden ze correspondentie met de schrijver tijdens belangrijke levensgebeurtenissen en moeilijke tijden. Blume’s rol in hun leven is indrukwekkend en laat zien hoeveel ontelbare uren ze heeft besteed aan de zorg voor haar lezers van alle leeftijden.