John Carpenter wordt door veel filmfans gezien als een onderschatte filmmaker. Hij leek nooit de hoogten van filmmakers als Steven Spielberg of Martin Scorsese binnen het Hollywood-systeem te bereiken, ondanks zijn cv met enkele genrebepalende films zoals Halloween en Het ding. Zijn films waren niet echt grote kaskrakers geworden, en ze hadden de neiging om na hun eerste releases een aanhang te krijgen. IndieWire berichtte zojuist over de ellendige tijd van het horroricoon bij het maken van de film uit de jaren 90, memoilol van een onzichtbare man. Zijn filmtijd was zo vermoeiend dat hij het maken van films bijna opgaf.
De reden hierachter is alleen van een bepaalde moeilijke acteur. Iemand die al lang een reputatie heeft voor diva-gedrag. “Chevy Chase, Sam Neill – van wie ik hou en waar ik een langdurige vriendschap mee heb – en Warner Bros., ik heb voor hen gewerkt en het was leuk.” Timmerman legde uit. Dus bekende hij, “Nee, het was helemaal niet prettig. Ik lieg tegen je. Het was een horrorshow. Ik wilde echt uit het bedrijf stappen na die film. God, ik wil niet praten over waarom, maar laten we zeggen dat er persoonlijkheden in die film waren. Hij mag niet genoemd worden wie gedood moet worden. Nee, nee, nee, dit is verschrikkelijk. Het moet in brand worden gestoken. Nee nee nee. Hoe dan ook, het is oké. Ik heb het overleefd.
Voor degenen die het niet kunnen bijhouden, laten we zeggen dat Carpenter uiteindelijk weer met Sam Neill zou werken aan In de mond van waanzin na genoten te hebben van de samenwerking met hem aan deze film. Hij beschreef Neill als een “uitstekende acteur. Ik werk graag met hem samen.” Hij werkte uit, “Hij komt voorbereid. Hij weet wat hij gaat doen. Hij reageert op andere acteurs die er zijn. Ik bedoel, hij is gewoon een droom die uitkomt.”
Carpenter speelde de film als een werk-voor-huur nadat de ster van de film, Chevy Chase, de oorspronkelijke regisseur, Ivan Reitman, zover kreeg om weg te lopen van het project. De schrijver van de film, William Goldman, onthulde dat Chase onvermurwbaar was over het veranderen van zijn imago en het tonen van meer dramatische scènes in de film. Reitman is een gevierd komedieregisseur, die op de set voor creatieve meningsverschillen zorgde. Carpenter accepteerde de baan en de resulterende film behoudt een komische toon vermengd met meer noir-momenten.