In de academie van Borussia Dortmund: van footbonaut tot virtual reality – het spel van innovatie uitgelegd | voetbal nieuws

De naam Borussia Dortmund roept beelden op van de indrukwekkende Gele Muur, de Sudtribune in Signal Iduna Park, de thuisbasis van Europa’s grootste publiek. In het industriële hart van het Duitse Ruhrgebied belichaamt Dortmund voor velen het echte voetbal.

Elke speler in de BVB-academie wordt aan die roots herinnerd en maakt bij het tekenen een uitstapje naar de Gele Muur. Tradities zijn belangrijk. Maar dit is ook een plaats van innovatie, met een hypermoderne sportwetenschappelijke afdeling die de voetballers van de toekomst bouwt. Fluister maar.

“We zijn een heel traditionele club”, zegt Paul Schaffran luchtsporten. “Het is een heel nuchter gebied. Aan de ene kant is de identiteit van de club gebaseerd op hard werken en nederigheid. Aan de andere kant zijn we erg gefocust op technologie.”

Schaffran is het hoofd sportwetenschap aan de academie van Dortmund, die tegenover het stadion aan de andere kant van de stad ligt. Een 35-jarige, een wandeling over het veld met een Schaffran-pet is niet snel – hij stopt om al zijn teamgenoten de hand te schudden, zoals gebruikelijk is bij de club.

Hij is er trots op deel uit te maken van wat hier gebeurt.

“We zijn het afgelopen decennium een ​​maatstaf geweest als het gaat om het begeleiden van spelers in de laatste fase van hun ontwikkeling als profvoetballer. Spelers als Jadon Sancho, Gio Reyna, Christian Pulisic, Youssoufa Moukoko, Ansgar Knauff en nog veel meer.

“Dat is al jaren de kracht van Borussia Dortmund.”

Onder Lars Ricken, de topscorer van Dortmund in de Champions League-finale van 1997 en nu hoofd van de academie, is het een school geworden voor het beste talent van Europa. Maar wat ze echt willen vinden, is de volgende Mario Gotze, die om negen uur binnenkwam en er helemaal voor ging.

“Dat is wat Lars Ricken ons vertelt dat elke dag ons doel zou moeten zijn. Niet alleen spelers van andere clubs halen, maar ook onze eigen spelers uit de jongere leeftijdsgroepen ontwikkelen. Maar het is moeilijk te zeggen dat een negenjarige een Champions League-speler.”

Ze zijn bereid om te innoveren om dit mogelijk te maken. Misschien heb je wel eens gehoord van de footbonaut, een apparaat dat al bijna tien jaar in zijn eigen oefenterrein is gehuisvest. “Jurgen Klopp was de man die hiermee begon”, zegt Schaffran. Het is een enorm succes geweest.

Wat bij de introductie misschien als een gimmick werd gezien, blijft een integraal onderdeel van de basistraining in Dortmund, dagelijks gepland tussen 16.00 en 20.00 uur, terwijl spelers hun uren in contact met de bal opstapelen. Van alle kanten wordt er op hen geschoten. Reacties worden getest.

“De nadruk ligt op waarneming, besluitvorming, werken met de zwakkere voet. Met welk tempo komt de bal binnen? Wat is de spin van de bal? In welke hoek komt hij binnen? Het gaat om visueel vegen en een schoon eerste contact, en dan is de ruimte die je kunt creëren.

“Stel dat je vijf minuten in footbonaut speelt. Dat zijn 40 tot 50 ballen die je gooit. Als ze drie keer per week een half uur in footbonaut trainen, hebben ze daar meer balcontacten dan in een hele week in spelsituaties.” .”

Terwijl een speler op de proef wordt gesteld in de footbonaut, wordt de aandacht gevestigd op zijn schoenen. “Er zit een sensor in de voet die technische bewegingen volgt”, legt Schaffran uit. “Het vertelt hoeveel aanrakingen ze hebben met elke voet en de snelheid van de trap.”

Door deze gegevens te verzamelen, kon Dortmund benchmarks ontwikkelen voor hun jeugdspelers. Ze kunnen niet alleen worden gebruikt om individuen te vergelijken, maar een reeks tests helpt hen te bepalen op welke gebieden elke jonge speler zich moet concentreren om te verbeteren.

“We begonnen onze cognitieve training toen we elf jaar oud waren, kijkend naar oogbewegingen, perceptie, visuele verkenning. We focussen ons nu al zes of zeven jaar op dit cognitieve criterium, dus we hebben gegevens van al onze spelers die we hebben verzameld. twee of drie keer per jaar.

“Twee keer per jaar gaan onze spelers bijvoorbeeld in de footbonaut en spelen 32 ballen in een gestandaardiseerde setting. Zestien op de rechtervleugel en 16 op de linkervleugel. Zestien voorin en 16 achterin. kan zien hoe snel en nauwkeurig ze op elk gebied handelen.

“We hebben een gemiddelde score en we zien vaak een groot verschil in perceptie tussen de rechterkant en de linkerkant. Als de sweep aan de ene kant niet goed is, zullen je reacties aan die kant ook niet zo goed zijn. De meeste tijd, het gaat niet om de techniek.”

Er is een groeiend besef van het belang van digitalisering in het voetbal, een besef dat het bewustzijn van een speler van zijn omgeving het verschil kan zijn tussen goed en geweldig. Dit was voor Dortmund aanleiding om een ​​virtual reality-tool te implementeren om dit te helpen coachen.

O wees op je best software lijkt op fifa games, maar door het gebruik van een VR-headset is het volledig meeslepend en wordt het digitaliseringsvermogen van spelers in verschillende situaties op de proef gesteld. Sinds september gebruikt de eerste groep spelers uit de jeugdopleiding van Dortmund ze om hun leerproces te versnellen.

“Het gaat niet alleen om het aantal scans, maar ook om de timing ervan”, legt Schaffran uit. “Voor mij is hun timing veel belangrijker dan cijfers. Als je de spelers laat trainen wees op je bestze kunnen een idee krijgen wanneer ze kunnen scannen.

“Als de bal vrij is, als er een lange pass is geweest van speler A naar speler B, dan is dat het juiste moment voor mij om een ​​sweep te doen. De volgende vraag is waar scan je naar. Is het de linkerschouder of de rechterschouder?” Waar is de blinde vlek?

“Ik heb met onze U19-coach gesproken. Hij zegt dat als een middenvelder jarenlang alleen maar over zijn linkerschouder kijkt, het heel gemakkelijk is om hem tegen te houden omdat hij nooit naar rechts zal draaien omdat hij daar geen informatie over kan krijgen. . kant.

“We hebben ze nodig om flexibel te zijn. Een vleugelverdediger zou over een paar jaar in het centrum kunnen spelen, of vice versa, dus het is belangrijk dat ze geen blinde vlekken hebben op het gebied van scannen. Het is belangrijk dat ze kunnen zien wat er aan de hand is.” op in iedereen. de zijkanten van het veld.”

Velen zouden beweren dat dit geen vervanging is voor gokken – en Schaffran is het daarmee eens. “De tijd op het trainingsveld is beperkt omdat ze een school hebben. De Onder-12’s zijn zo’n 15 uur per week op ons trainingsveld. Ze moeten zo lang mogelijk op het veld staan.”

Maar dit is een van de voordelen van virtual reality. Verhoogt het totale aantal trainingsuren. “Als je een oplossing hebt zoals wees op je best Ik kan zeggen dat je een keer per week vroeg aankomt en ook nog eens vijf uur per week thuis kunt trainen. Die extra uren kun je maken.”

En soms werkt tonen beter dan vertellen. “Een ander voordeel is dat ze kunnen zien wat belangrijk is in de visuele scan. Ik kan ze vertellen dat het belangrijk is, maar als je een VR-omgeving binnengaat en het 100 of 200 keer herhaalt, is er een enorme verbetering.”

Dortmund heeft de resultaten al opgemerkt. De footbonaut bereidt spelers voor op het veld. Nu, wees op je best bereidt ze voor op de footbonaut. “Deze aanpassing is snel. Na 10 tot 15 sessies met wees op je best er zal een verbetering zijn in footbonaut.”

Zaterdag 1 april, 17:20 uur

Aanvang 17.30 uur

Belangrijk is dat academiespelers plezier hebben. “Ze vinden het geweldig. Zou meer doen als ze konden.” Er zijn plannen om dit mogelijk te maken door het gebruik uit te breiden van de 240 jeugdspelers die in het pension van de club zijn gehuisvest.

Verwacht gewoon niet dat Dortmund erover schreeuwt, tenzij daarom wordt gevraagd. “Zoek het op op onze website”, voegt Schaffran eraan toe. “Er is geen sprake van virtual reality, biobandage-training, ultrasone botmetingen of andere innovaties.”

Een old school voetbalclub die voorop loopt met nieuwe ideeën.