Benjamin, een kind met een blanke huid en blond haar, wil altijd al een bruid, ballerina of prinses zijn. Haar vriendin Annabelle, die een donkere huid en donkerbruin haar heeft, kleedt zich plichtsgetrouw in bruidegom- en prinsenkostuums, maar ze wil zelf de prinses zijn. Benjamin wil zijn rol niet opgeven, maar gelukkig kan er meer dan één prinses zijn. Het verhaal wordt verteld in rijmende verzen die het een sprookjes- of kinderrijmgevoel geven, met illustraties die worden gedomineerd door fonkelende sterren en roze en paarse tinten. Er zijn verschillende prentenboeken die jongens vertellen dat het oké is om jurken te dragen, maar deze behandelt het onderwerp genderexpressie met nuance en bijzondere zorg. Jonge lezers pikken sneller berichten op dat delen en delen belangrijk is. Maar zonder het direct te zeggen, maakt Newman ook duidelijk dat het prima is om genderconform of gendernonconform te zijn. De beslissing van de personages om als twee prinsessen zonder prins te spelen, distantieert hen van het heteronormatieve romantische verhaal dat ten grondslag kan liggen aan zelfs het genre-niet-conforme spel. Met de verschijning van extra raciaal diverse vrienden met verschillende geslachtsuitdrukkingen tegen het einde, moedigt het boek lezers aan om elkaar te omhelzen, hoe dat er ook uitziet. (Dit boek is digitaal proefgelezen.)
Source by rezal