Fri. Mar 29th, 2024


Het viel me al snel op hoe interessant de harmonie is. Harry’s huis. Harry en de andere schrijvers maken subtiele maar diepgaande keuzes om de luisteraar door de liedjes te leiden. Natuurlijk zijn er eindeloze pophooks die ik waarschijnlijk de rest van mijn leven in mijn hoofd zal hebben, maar de harmonie is waar ik me mee liet meeslepen. Ik zal je alle details besparen en de fijne kneepjes van het gebruik van het IV-akkoord als de I of het oplossen van een ii-V-progressie naar relatief mineur, maar ik werd al snel een grote Harry-fan.

De songvormen zijn slim, duidelijk en beknopt. De teksten zijn persoonlijk, maar toch universeel. Minder dagboekachtig en meer een samenvatting van de gevoelens die we allemaal hebben als we verliefd worden en wanneer liefdesverdriet klopt. Ik voelde plotseling dat Harry mijn leven kende en ik het zijne. Mijn leven was zijn muze en nu werd het zijne het mijne.

Toen we Dave’s studio in Los Angeles binnenliepen, waren we het er allemaal over eens dat een speelse maar respectvolle en creatief afwijkende versie van dit album de enige manier was om het te coveren. Jeremy wilde geen van de nummers leren, anders zouden zijn drums, tempo’s en ritmische gevoel te dicht bij het origineel komen. Dave, met een baby van 6 maanden oud, had geen tijd om het liedje te leren en werd minstens één keer gezien terwijl hij de elektrische sitar overdubde terwijl hij naar de babyfoon keek. Dus het was aan mij om het schip dicht genoeg bij de noordster van te sturen Harry’s huis.

By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover