Hoe speelt hij? “Final Fantasy” stond vaak bekend om turn-based gevechten, maar deze versie is een meer hack-and-slash actie-gebaseerde ervaring. Het begint als een eenvoudige balans tussen melee en magische aanvallen die bescheiden kunnen worden aangepast, en Clive ontgrendelt steeds krachtigere gevechtstechnieken naarmate het spel vordert. Zoals de meeste RPG’s bevat “Final Fantasy XVI” vaardigheids- en itembeheer, maar het is hier erg oppervlakkig. Ik blijf knutselmaterialen oppikken die bijna geen waarneembaar doel hebben, of verkopers bezoeken die inferieure wapens hebben, ook al heb ik een hoop “gil” om eraan uit te geven. Zelfs de vaardigheden die ik kan verbeteren, lijken een redelijk voorspelbaar pad te volgen. Als er een algemene klacht is tegen “FF XVI”, dan is het dat het een RPG is die niet genoeg RPG-elementen bevat. Ja, je kunt 2 van de 3 krachten kiezen voor elke Eikon-tak die je ontgrendelt, maar dat is vrij oppervlakkig maatwerk. Het is een spel dat zo diep in de mythologie zit dat we zouden willen dat het meer grip had op jouw rol erin.
Maar elke keer als ik aan de ene kant gefrustreerd raak door “Final Fantasy XVI”, is er iets dat me aan de andere kant versteld doet staan. Ja, de omgevingen kunnen een beetje steriel aanvoelen, maar dan ontstaat er een ongelooflijk goed gemaakt en gedenkwaardig baasgevecht. Ja, het verhaal zal repetitief aanvoelen, maar er zal een muzikale sequentie zijn van componist Masayoshi Soken die onvergetelijk is – de muziek hier is verbluffend, zoals vaak in deze serie. Ja, de zijmissies zullen als een sleur aanvoelen, maar de vechtsystemen zullen opnieuw uitbreiden en echt indruk maken met de manier waarop de actie op een nieuwe manier wordt verbeterd.
Ik heb ongeveer de helft van het enorme spel (60 uur) om te spelen, dus het zou nog steeds tot mijn verbeelding kunnen spreken zoals “Final Fantasy: The Spirits Within” dat zoveel jaren geleden voor Roger deed. Ik vermoed dat mijn mening niet veel zal veranderen – en ik heb het gevoel dat ik genoeg tijd heb geïnvesteerd om het te delen en dat de basisvoor- en nadelen van de game op dit moment goed ingeburgerd zijn – maar ik ben benieuwd waar deze reis eindigt. Er is een reden waarom deze franchise op dit moment zo geliefd is bij letterlijke generaties en dat 3 miljoen mensen deze titel al hebben gespeeld. Roger begreep het potentieel wanneer een creatief team een magisch universum net zo serieus neemt als ‘FF’-mensen doen met de meeste van hun eigendommen. In dezelfde recensie schreef hij: “Bij het recenseren van een film als deze, word ik verscheurd tussen de handgemaakte elementen en het verhaal.” Hoewel videogames en films onmiskenbaar verschillende beesten zijn, voel ik me al die jaren later precies hetzelfde over een ‘Final Fantasy’-ervaring.
De uitgever heeft een recensie-exemplaar van deze titel beschikbaar gesteld.